Aan het werk (6) – Check up
Mieke werkt als secretaresse. Haar baas wil graag dat ze wat voller wordt. Hij meet daar de weelde van het bedrijf uit. Het maatpakje dat ze gekocht heeft in haar eerste werkweek, komt steeds strakker te zitten. Ze mag het niet uittrekken van meneer Peters. Hij wil graag aan de hand van het pakje zien of ze werkelijk de weelde ontstijgt.
Die vrijdag stond ze voor zijn bureau met het kopje koffie. 'Zitten je kleren al wat strakker?' vroeg hij. Ze knikte. 'Laat eens zien.' Ze trok haar bloesje omhoog. Haar buik welfde iets over de band van haar rokje heen. Ze dacht terug dat het haar die morgen wat meer moeite koste om de panties omhoog te trekken. Haar benen waren voller geworden. 'Buk eens?' Ze bukte iets voorover. Hij gaf weer een klap op haar billen. Het leek of ze wat langer trilden. 'Wil je maandag je panties niet aantrekken', zei meneer Peters streng. 'En hou dit setje kleren voorlopig nog aan. Ik wil zien dat je eruit groeit.'
Ze knikte braaf. 'Je zou wel wat meer eetlust kunnen gebruiken.' Hij graaide in de zak van zijn colbert. 'Probeer dit eens. Elke dag 5 pillen. Ik denk dat je dan wel wat meer honger krijgt.' Ze knikte opnieuw. Ze voelde hoe haar knieën knikten onder zijn bevel. 'Ga maar naar huis en geniet van je weekend. Laat je goed gaan.' Hij schoof haar 3 briefjes van 50 euro toe. 'Hier moet je wel een eindje mee komen.' Ze bedankte hem. 'Tot maandag.'
Die zondag liep ze door de supermarkt. Ze had zich de hele vrijdag en zaterdag laten gaan. Voor haar gevoel had ze continu gegeten. Voor de televisie had ze gezeten, met een grote zak chips naast haar. Ze nam de ene hap na de andere en voelde hoe haar maag voller en voller werd. Ze liet pizza's bezorgen en at een overvloedige maaltijd van patat en snacks tussen de middag. Ze verbaasde zich erover wat er allemaal in haar maag verdween. Ze voelde zich een holle bolle Gijs.
Nu kwam langs de slagroom. De koeling stond vol. Ze was er altijd dol op geweest en het was heel calorierijk. Ze pakte een pakje van een halveliter en keek op het label. Hier zat veel energie in, zag ze. Als ze het combineerde met suiker. Dan kreeg ze meer dan genoeg calorieën binnen om aan de wensen van haar baas te voldoen. Die middag mixte ze de halveliter slagroom met suiker en een halve liter chocolademelk. Gulzig dronk ze de vette en zoete drank op. Het smaakte helemaal niet verkeerd. Lekker zelfs.
De liter zat in haar maag. Zal ik nog een beetje proberen? Ze voelde zich al vol zitten, maar maakte toch een nieuw maatglas met de shake. Een nieuwe liter liet ze door haar slokdarm wegzakken de diepte van haar maag in. Deze moest zich tot onmetelijke proporties hebben ontwikkeld, besefte ze. Het verdween allemaal in haar maag, de nieuwe liter slagroom met veel suiker en chocolademelk.
Ze voelde hoe het volvette drankje in haar maag drukte. Ze zat op de bank. Wat was ze vol. Ze merkte dat ze best een beetje misselijk was en leunde achterover. Voorzichtig probeerde ze haar maag te masseren. Hij voelde zwaar en voldaan. Op haar zij ging ze liggen en zo min mogelijk te verroeren. Wat had zij zich laten gaan. Misschien is dit wel iets teveel geweest, besefte ze. Ze legde haar hand op haar volle maag en viel in slaap.
Een paar uur later werd ze wakker. Ze had het koud gekregen. Ze voelde zich niet meer misselijk. Sterker nog: ze had een onmetelijke honger gekregen. Ze stond op, liep naar de voorraadkast op zoek naar iets te eten. Er was niet veel meer, gelukkig vond ze nog een pak candybars. Ze at de marsrepen die in het pak zaten allemaal op, dronk de rest van de chocomel en melk op en ging met een vol en tevreden lijf weer naar bed.
De volgende morgen probeerde ze het maatpakje aan te trekken. Ze merkte dat het strakker rond haar middel zat. De rits kreeg ze niet meer helemaal toe. De knoop wilde niet meer dicht. Ze trok hard aan de stof en probeerde de knoop door het knoopsgat te duwen. Het lukte niet. Ze ging op de grond liggen, hield haar adem in en trok haar rokje dicht. Ze stond op en hoorde de stof spannen. Ze vroeg zich af of de knoop de hele dag zou halen.
Lees het zevende deel van Aan het werk: Echt wel lekker »
Check up
Die vrijdag stond ze voor zijn bureau met het kopje koffie. 'Zitten je kleren al wat strakker?' vroeg hij. Ze knikte. 'Laat eens zien.' Ze trok haar bloesje omhoog. Haar buik welfde iets over de band van haar rokje heen. Ze dacht terug dat het haar die morgen wat meer moeite koste om de panties omhoog te trekken. Haar benen waren voller geworden. 'Buk eens?' Ze bukte iets voorover. Hij gaf weer een klap op haar billen. Het leek of ze wat langer trilden. 'Wil je maandag je panties niet aantrekken', zei meneer Peters streng. 'En hou dit setje kleren voorlopig nog aan. Ik wil zien dat je eruit groeit.'
Ze knikte braaf. 'Je zou wel wat meer eetlust kunnen gebruiken.' Hij graaide in de zak van zijn colbert. 'Probeer dit eens. Elke dag 5 pillen. Ik denk dat je dan wel wat meer honger krijgt.' Ze knikte opnieuw. Ze voelde hoe haar knieën knikten onder zijn bevel. 'Ga maar naar huis en geniet van je weekend. Laat je goed gaan.' Hij schoof haar 3 briefjes van 50 euro toe. 'Hier moet je wel een eindje mee komen.' Ze bedankte hem. 'Tot maandag.'
Die zondag liep ze door de supermarkt. Ze had zich de hele vrijdag en zaterdag laten gaan. Voor haar gevoel had ze continu gegeten. Voor de televisie had ze gezeten, met een grote zak chips naast haar. Ze nam de ene hap na de andere en voelde hoe haar maag voller en voller werd. Ze liet pizza's bezorgen en at een overvloedige maaltijd van patat en snacks tussen de middag. Ze verbaasde zich erover wat er allemaal in haar maag verdween. Ze voelde zich een holle bolle Gijs.
Nu kwam langs de slagroom. De koeling stond vol. Ze was er altijd dol op geweest en het was heel calorierijk. Ze pakte een pakje van een halveliter en keek op het label. Hier zat veel energie in, zag ze. Als ze het combineerde met suiker. Dan kreeg ze meer dan genoeg calorieën binnen om aan de wensen van haar baas te voldoen. Die middag mixte ze de halveliter slagroom met suiker en een halve liter chocolademelk. Gulzig dronk ze de vette en zoete drank op. Het smaakte helemaal niet verkeerd. Lekker zelfs.
De liter zat in haar maag. Zal ik nog een beetje proberen? Ze voelde zich al vol zitten, maar maakte toch een nieuw maatglas met de shake. Een nieuwe liter liet ze door haar slokdarm wegzakken de diepte van haar maag in. Deze moest zich tot onmetelijke proporties hebben ontwikkeld, besefte ze. Het verdween allemaal in haar maag, de nieuwe liter slagroom met veel suiker en chocolademelk.
Ze voelde hoe het volvette drankje in haar maag drukte. Ze zat op de bank. Wat was ze vol. Ze merkte dat ze best een beetje misselijk was en leunde achterover. Voorzichtig probeerde ze haar maag te masseren. Hij voelde zwaar en voldaan. Op haar zij ging ze liggen en zo min mogelijk te verroeren. Wat had zij zich laten gaan. Misschien is dit wel iets teveel geweest, besefte ze. Ze legde haar hand op haar volle maag en viel in slaap.
Een paar uur later werd ze wakker. Ze had het koud gekregen. Ze voelde zich niet meer misselijk. Sterker nog: ze had een onmetelijke honger gekregen. Ze stond op, liep naar de voorraadkast op zoek naar iets te eten. Er was niet veel meer, gelukkig vond ze nog een pak candybars. Ze at de marsrepen die in het pak zaten allemaal op, dronk de rest van de chocomel en melk op en ging met een vol en tevreden lijf weer naar bed.
De volgende morgen probeerde ze het maatpakje aan te trekken. Ze merkte dat het strakker rond haar middel zat. De rits kreeg ze niet meer helemaal toe. De knoop wilde niet meer dicht. Ze trok hard aan de stof en probeerde de knoop door het knoopsgat te duwen. Het lukte niet. Ze ging op de grond liggen, hield haar adem in en trok haar rokje dicht. Ze stond op en hoorde de stof spannen. Ze vroeg zich af of de knoop de hele dag zou halen.
Lees het zevende deel van Aan het werk: Echt wel lekker »
Reacties
Een reactie posten