Vette zomer (6) – Ik wil meer
Anja logeert in de zomermaanden bij haar oma. Ze is net geslaagd voor de middelbare schol en begint in september met studeren. Oma is eenzaam en kan best wat leven om zich heen gebruiken. Haar oma kookt verschrikkelijk lekker. Als haar ouders langskomen, schrikt haar moeder zich wezenloos. Anja gaat op de weegschaal staan en neemt een beslissing: ik wil meer.
Wat een gewicht heb ik gekregen. En ik wil meer. Ik droom even weg. Mijn moeder staat nu voor me. Ze wil haar armen om mij heen slaan. Het lukt niet. Ik ben er te dik voor. Mijn enorme buik zit teveel in de weg om mij te omhelzen. Ik nip ondertussen van een enorme milkshake chocolade. Wat is dit lekker. Ik voel hoe de volle melk en room direct een plekje op mijn vette lijf zoeken om aan vast te kleven. Nog dikker, nog voller.
Ik word weer wakker van de dagdroom. We eten van de heerlijke ovenschotel. Ik pak nog een groot stuk biefstuk. We praten over ditjes en datjes. Ze willen weten hoe het gaat. Ik vertel dat ik vrienden hier in de buurt heb gemaakt. Ze vragen of ik oma niet tot last ben. Oma schudt ontkennend met haar hoofd. 'Ik heb geen last van haar. Misschien heeft ze last van mij.' Ze geeft mij een knipoogje.
Wat smaakt de aardappelschotel geweldig. Ik neem nog een beetje van de kaassaus boordevol met room en giet het over de lekkere aardappels. De biefstuk is heerlijk sappig. Het lijkt wel of hij in mijn mond zacht wordt. Wat smaakt dit geweldig. Oma heeft er nog een extra klontje boter over gelegd. Wat is dit grandioos.
Mijn moeder kijkt woest in mijn richting. Ik zie haar denken: geen wonder dat ze dik is geworden. Dat is geen eten meer, maar vreten. Ik geniet van haar blik. Wat is dit zalig. Ik schep nog een keertje op en pak het laatste stuk biefstuk. Het is het grootste stuk dat iedereen heeft laten liggen. Oma geeft me een knipoog. Mijn moeder kijkt nog bozer. Nog een beetje aardappel uit de oven en weer een royale scheut met kaassaus.
De laatste happen van de aardappelschotel lijk ik onmogelijk naar binnen te krijgen. Ik ga naar achteren zitten en aai over mij dikke, uitpuilende buik. Hij bolt nog verder naar voren.
'Wil je nog een beetje schatje', zegt oma. 'Ik denk dat ze wel genoeg heeft', zegt mijn moeder. Ik streel over mijn buik. Ik heb de hik en neem een slokje uit mijn glas melk die oma opnieuw heeft bijgevuld. Het derde glas.
Mijn dikke kont heeft geen steun meer aan deze stoel. Hij welft langs de zijkanten al een stukje erover heen. Ze voelen dik en zijn lekker warm. Mijn kont drukt tegen de achterkant van de stoel aan. Het voelt heel anders dan vroeger. Terwijl ik naar beneden kijk zie ik mijn bolle wangen. Zij zijn eveneens dikker geworden.
Na het eten gaan we naar de lunchroom. 's Avonds verkopen ze zelfgemaakt ijs. De jongen die achter de ijsbalie staat, schept al het gebruikelijke portie op. Mijn moeders ogen schieten vuur. 'Anja, kan ik je even spreken onder 4 ogen.' 'Laat haar met rust, lieverd', zegt mijn vader. 'Mag ik even rustig eten', antwoord ik. 'Wil je ook wat?' 'Nee dank je.'
Ik sta met de grootste moeite op. Ik zit echt bommetje vol. Ik wil nu echt gaan slapen, zo vol zit ik. Mijn moeder en ik gaan even naar het terras. Ik laat me zakken in een kuipstoeltje. Ik voel dat mijn lichaam er niet meer zo makkelijk in gaat als een maand geleden.
'Schatje, ik...' 'Sorry mam', ik laat een boertje en drink een slok cola uit het flesje dat ik gelijk met het ijs gekocht heb. 'Schatje, je bent echt flink aangekomen.' Ik knik. 'Passen je kleren nog wel?' 'Tuurlijk, ik heb wat stretchbroeken bij me. Die passen.
Ze kijkt me bezorgd aan. 'Hoeveel kilo ben je wel niet aangekomen?' 'Een kilo of 10. Waarom wil je dat weten.' 'Schatje, ik maak me zorgen. Doe je wel voorzichtig. Het is ongezond, dat weet je.' Ze kijkt me nog ernstiger aan. 'Ik geniet gewoon van alles', antwoord ik.
'Maar zie je de consequenties niet? Je wordt steeds dikker. Je komt aan het eind van de zomer thuis als een nijlpaard.' 'Weet ik. Erg he?' Ik giechel en wrijf zachtjes over mijn buik. Ik kreun erbij. Het voelt lekker. Ze rondt het gesprek af door de nodige zorgen en waarschuwingen te uiten.
Ik waggel met ze mee terug naar het huis van oma. Jeetje, wat ben ik vol. Ik geloof nooit dat ik mij eerder zo dik heb gegeten. Ik voel me een grote ballon, maar merk dat ik iets overwonnen heb. Het commentaar van mijn moeder. Maar wat mijn moeder vindt, kan mij niks meer schelen. Het gaat erom wat ik vind.
Een uurtje later, tegen 9 uur, vertrekken mijn ouders weer. We geven kussen en knuffelen elkaar nog een keer. Ze waarschuwt me nog een expliciet. Mijn vader staat er een beetje schaapachtig bij te kijken. Ze rijden weg.
Lees volgende week vrijdag het zevende deel van Vet zomerdieet – Vol taart eten »
Ik wil meer
Wat een gewicht heb ik gekregen. En ik wil meer. Ik droom even weg. Mijn moeder staat nu voor me. Ze wil haar armen om mij heen slaan. Het lukt niet. Ik ben er te dik voor. Mijn enorme buik zit teveel in de weg om mij te omhelzen. Ik nip ondertussen van een enorme milkshake chocolade. Wat is dit lekker. Ik voel hoe de volle melk en room direct een plekje op mijn vette lijf zoeken om aan vast te kleven. Nog dikker, nog voller.
Ik word weer wakker van de dagdroom. We eten van de heerlijke ovenschotel. Ik pak nog een groot stuk biefstuk. We praten over ditjes en datjes. Ze willen weten hoe het gaat. Ik vertel dat ik vrienden hier in de buurt heb gemaakt. Ze vragen of ik oma niet tot last ben. Oma schudt ontkennend met haar hoofd. 'Ik heb geen last van haar. Misschien heeft ze last van mij.' Ze geeft mij een knipoogje.
Wat smaakt de aardappelschotel geweldig. Ik neem nog een beetje van de kaassaus boordevol met room en giet het over de lekkere aardappels. De biefstuk is heerlijk sappig. Het lijkt wel of hij in mijn mond zacht wordt. Wat smaakt dit geweldig. Oma heeft er nog een extra klontje boter over gelegd. Wat is dit grandioos.
Mijn moeder kijkt woest in mijn richting. Ik zie haar denken: geen wonder dat ze dik is geworden. Dat is geen eten meer, maar vreten. Ik geniet van haar blik. Wat is dit zalig. Ik schep nog een keertje op en pak het laatste stuk biefstuk. Het is het grootste stuk dat iedereen heeft laten liggen. Oma geeft me een knipoog. Mijn moeder kijkt nog bozer. Nog een beetje aardappel uit de oven en weer een royale scheut met kaassaus.
De laatste happen van de aardappelschotel lijk ik onmogelijk naar binnen te krijgen. Ik ga naar achteren zitten en aai over mij dikke, uitpuilende buik. Hij bolt nog verder naar voren.
'Wil je nog een beetje schatje', zegt oma. 'Ik denk dat ze wel genoeg heeft', zegt mijn moeder. Ik streel over mijn buik. Ik heb de hik en neem een slokje uit mijn glas melk die oma opnieuw heeft bijgevuld. Het derde glas.
Mijn dikke kont heeft geen steun meer aan deze stoel. Hij welft langs de zijkanten al een stukje erover heen. Ze voelen dik en zijn lekker warm. Mijn kont drukt tegen de achterkant van de stoel aan. Het voelt heel anders dan vroeger. Terwijl ik naar beneden kijk zie ik mijn bolle wangen. Zij zijn eveneens dikker geworden.
Na het eten gaan we naar de lunchroom. 's Avonds verkopen ze zelfgemaakt ijs. De jongen die achter de ijsbalie staat, schept al het gebruikelijke portie op. Mijn moeders ogen schieten vuur. 'Anja, kan ik je even spreken onder 4 ogen.' 'Laat haar met rust, lieverd', zegt mijn vader. 'Mag ik even rustig eten', antwoord ik. 'Wil je ook wat?' 'Nee dank je.'
Ik sta met de grootste moeite op. Ik zit echt bommetje vol. Ik wil nu echt gaan slapen, zo vol zit ik. Mijn moeder en ik gaan even naar het terras. Ik laat me zakken in een kuipstoeltje. Ik voel dat mijn lichaam er niet meer zo makkelijk in gaat als een maand geleden.
'Schatje, ik...' 'Sorry mam', ik laat een boertje en drink een slok cola uit het flesje dat ik gelijk met het ijs gekocht heb. 'Schatje, je bent echt flink aangekomen.' Ik knik. 'Passen je kleren nog wel?' 'Tuurlijk, ik heb wat stretchbroeken bij me. Die passen.
Ze kijkt me bezorgd aan. 'Hoeveel kilo ben je wel niet aangekomen?' 'Een kilo of 10. Waarom wil je dat weten.' 'Schatje, ik maak me zorgen. Doe je wel voorzichtig. Het is ongezond, dat weet je.' Ze kijkt me nog ernstiger aan. 'Ik geniet gewoon van alles', antwoord ik.
'Maar zie je de consequenties niet? Je wordt steeds dikker. Je komt aan het eind van de zomer thuis als een nijlpaard.' 'Weet ik. Erg he?' Ik giechel en wrijf zachtjes over mijn buik. Ik kreun erbij. Het voelt lekker. Ze rondt het gesprek af door de nodige zorgen en waarschuwingen te uiten.
Ik waggel met ze mee terug naar het huis van oma. Jeetje, wat ben ik vol. Ik geloof nooit dat ik mij eerder zo dik heb gegeten. Ik voel me een grote ballon, maar merk dat ik iets overwonnen heb. Het commentaar van mijn moeder. Maar wat mijn moeder vindt, kan mij niks meer schelen. Het gaat erom wat ik vind.
Een uurtje later, tegen 9 uur, vertrekken mijn ouders weer. We geven kussen en knuffelen elkaar nog een keer. Ze waarschuwt me nog een expliciet. Mijn vader staat er een beetje schaapachtig bij te kijken. Ze rijden weg.
Lees volgende week vrijdag het zevende deel van Vet zomerdieet – Vol taart eten »
Reacties
Een reactie posten