Vette zomer (3) – Dikste cheerleader – slot
Karin is een cheerleader waar elke jongen naar kijkt en waar elk meisje jaloers op is. Ze ziet er goed uit en heeft een droomfiguurtje. Totdat het zomer wordt en het weer haar uitdaagt om vaak naar feestjes te gaan. Dit leven van feesten en uitgaan laat zijn sporen na. De vette zomer verandert haar leven voorgoed.
De sportploeg van onze school speelde 2 weken na het feestje. Ik zag Karin niet in die periode. Ze danste mee met haar Cheerleaderteam. Of beter gezegd: ze probeerde mee te dansen. Het was in elk geval duidelijk dat een groot deel van haar conditie was verdwenen. Binnen enkele minuten raakte ze buiten adem en kreeg een vuurrood hoofd van de inspanning.
Haar dikke dijen en onvermijdelijk ronde buik was voor de jeugdige toeschouwers aanleiding voor opmerkingen. ‘Die is echt dik geworden. Kijk eens naar haar heupen,’ hoorde ik naast mij. Het klonk een beetje spottend. ‘En ze heeft zich echt een heus buikje aangegeten! Had jij dat gedacht!’ 'Vind je het raar', zei de ander. 'Ze heeft de hele zomer gefeest. Al dat bier en die vette snacks die ze bij dat bier eet, zet enorm aan.' 'Dat zie ik', lachte zijn vriend.
In mijn broek groeide een paal. Ik genoot van haar nieuwe figuur. Wat zag ze er goed uit. Vooral de buik, billen en borsten moesten het ontgelden. Ik zag dat ze werkelijk overal was aangekomen. Er zaten meer stevige meisjes in het cheerleaderteam. Maar Karin was de molligste van allemaal. Waarschijnlijk had ze het bij het einde van de eerste helft opgegeven. Ik zag haar niet meer.
Een weekje later kwam ik haar weer tegen in het zwembad. Ditmaal droeg ze nieuwe, zwarte zwemkleding. Waarschijnlijk dacht ze dat het donker haar rondingen een beetje zou aftekenen. Ik keek met verbazing naar haar. Wat was ze dik geworden zeg. Haar overvloedige buik stak nog verder naar voren dan eerst. Bij elke stap die ze maakte waggelde haar dikke buik mee. Hetzelfde verhaal gold voor haar billen. Ik schatte haar gewicht op zeker 80 kilo.
‘Hoi Karin', zei ik. 'Nieuwe zwemkleding?’ ‘Ja, de oude paste ik niet meer. Kan je je voorstellen? Ik ben de laatste twee maanden vijftien kilo aangekomen.’ Ik probeerde meelevend te kijken, maar ik voelde mij heel blij van binnen. Natuurlijk moest ik haar weer verder zien uit te dagen. ‘Hoeveel weeg je dan?’ ’82 kilo!’ zei ze en ze gaf een liefkozend tikje op haar buik.
‘Het erge is dat ik al mijn kleding moet vervangen. Zelfs mijn ondergoed past mij niet meer’, ze draaide zich half om en toonde haar broek die echt veel te strak zat. Ik knikte. De paal in mijn broek was niet meer te houden. ‘En je beha zeker ook niet?’ ‘Precies die ook.' Ze tilde met haar handen haar borsten een eindje omhoog. 'Ik ben van 75B naar 85C gegroeid.’
Ze had boven ook heel wat te bieden. Haar borsten hadden de grootte bereikt van kleine meloenen. Toen ze naast mij op het bankje ging zitten splitste haar buik zich in drie vetlagen. Haar heupen verspreidden zich royaal over het hout van het bankje. Ze was met deze 15 kilo zichtbaar veranderd. Mijn droom was een kilo of 6 geweest. Maar hier ging een veel grotere wens in vervulling. Ik wist niet wat ik zag.
*
Pas eind augustus zag ik Karin opnieuw. Natuurlijk vermoedde ik dat ze wel wat was aangekomen. Maar de dikke meid die ik in het zwembad zag, kon ik nauwelijks herkennen. Ze droeg een weelderige buik voor zich uit die bij het lopen een eigen leven leidde. Hij bewoog enthousiast van links naar rechts en van boven naar beneden. De buik gaf Karin het aanzien van een hoogzwanger 18 jarig meisje dat elk moment kon bevallen.
Ze kwam naast me zitten. Het leek of ze aardiger dan ooit was. Haar zware buik rustte tevreden op haar dijen. Ze spreidde haar benen ietsje. Haar buik zakte tot aan het hout van de zitting. Alles aan haar was dik geworden: haar dijen, haar heupen, haar buik en haar billen. Zelfs de bovenarmen waren forser geworden. Haar borsten waren enorm gegroeid. Ze spanden het stof van haar bikini dreigend aan.
‘Hoi, hoi,’ zei ik. ‘Je ziet er goed uit. Ik vind dat die extra kilo's je goed doen.’ ‘Nog 20 kilootjes,’ zuchtte ze. ‘De laatste maand heb ik alleen nog maar gegeten, gegeten en gegeten. En dit is het resultaat.’ Ze gaf een liefkozend tikje op haar dikke buik. De enorme basketbal die tussen haar benen lag, trilde nog eventjes na. ‘Ik weeg nu rond de 100 kilo dat zijn er 37 meer dan aan het begin van de zomer. Ik pas werkelijk nergens meer in. De nieuwe bikini is alweer te klein geworden.’
Ze trok gevaarlijk aan het bandje van haar topje. Ik vreesde dat hij zou knappen door de extra kracht. ‘Welke maat broeken draag je nu eigenlijk?’ ’44. Gelukkig heeft mijn spijkerbroekenwinkel deze maat nog. Als ik nog dikker word dan pas ik ook daar snel niet meer in.’
‘Heb je zin om een ijsje te eten?’ Ze glimlachte: ‘Is dat een uitnodiging? Natuurlijk, daar heb ik nog wel een plaatsje voor. We kunnen nu ook wel gelijk gaan!’ ‘Zo in de zwemkleding?’
‘Zeker. Iedereen zit daar toch zo bij?’ In het café van het zwembad kwam snel een tafeltje vrij. We gingen er zitten.
Ik bestelde een roomijsje met slagroom. Zij nam de grote smulbeker. Deze beker bevatte zeven kogels roomijs en net zoveel slagroom. Een grote berg met ijs. Ik had hem onmogelijk opgekregen. Haar lukte het zonder moeite. Sterker nog, het bleef niet bij één beker. Ze bestelde er nog een tweede en daarna nam ze nog een derde.
Ik kon duidelijk zien dat haar buik strakker en voller werd. Hij was tenslotte zo vol dat hij tevreden als een nog grotere basketbal op haar dijen rustte. Ze kon nauwelijks nog opstaan. ‘Help, wat ben ik vol!’ zuchtte ze toen ze de derde beker naar binnen had gewerkt. ‘Dat ijs drukt geweldig op de blaas. Ik ben zo weer terug.’ Ze stond op en waggelde naar het toilet vergezeld met drie liter ijs.
Het lopen had niet haar voorkeur. Ze zwom veel liever. De zwaartekracht drukte haar lichaamsformaat niet zo naar beneden als ze in het water dreef. Het werd voor haar wel steeds moeilijk uit het water uit te komen. Ik had er geen enkel probleem mee om mij met haar in het zwembad te laten zien. Integendeel ik genoot van haar volle aanwezigheid. In de loop van september werd ze nog altijd dikker. Tjonge wat was dit een vette zomer! Een zomder om nooit te vergeten.
Einde
De dikste cheerleader – slot
De sportploeg van onze school speelde 2 weken na het feestje. Ik zag Karin niet in die periode. Ze danste mee met haar Cheerleaderteam. Of beter gezegd: ze probeerde mee te dansen. Het was in elk geval duidelijk dat een groot deel van haar conditie was verdwenen. Binnen enkele minuten raakte ze buiten adem en kreeg een vuurrood hoofd van de inspanning.
Haar dikke dijen en onvermijdelijk ronde buik was voor de jeugdige toeschouwers aanleiding voor opmerkingen. ‘Die is echt dik geworden. Kijk eens naar haar heupen,’ hoorde ik naast mij. Het klonk een beetje spottend. ‘En ze heeft zich echt een heus buikje aangegeten! Had jij dat gedacht!’ 'Vind je het raar', zei de ander. 'Ze heeft de hele zomer gefeest. Al dat bier en die vette snacks die ze bij dat bier eet, zet enorm aan.' 'Dat zie ik', lachte zijn vriend.
In mijn broek groeide een paal. Ik genoot van haar nieuwe figuur. Wat zag ze er goed uit. Vooral de buik, billen en borsten moesten het ontgelden. Ik zag dat ze werkelijk overal was aangekomen. Er zaten meer stevige meisjes in het cheerleaderteam. Maar Karin was de molligste van allemaal. Waarschijnlijk had ze het bij het einde van de eerste helft opgegeven. Ik zag haar niet meer.
Een weekje later kwam ik haar weer tegen in het zwembad. Ditmaal droeg ze nieuwe, zwarte zwemkleding. Waarschijnlijk dacht ze dat het donker haar rondingen een beetje zou aftekenen. Ik keek met verbazing naar haar. Wat was ze dik geworden zeg. Haar overvloedige buik stak nog verder naar voren dan eerst. Bij elke stap die ze maakte waggelde haar dikke buik mee. Hetzelfde verhaal gold voor haar billen. Ik schatte haar gewicht op zeker 80 kilo.
‘Hoi Karin', zei ik. 'Nieuwe zwemkleding?’ ‘Ja, de oude paste ik niet meer. Kan je je voorstellen? Ik ben de laatste twee maanden vijftien kilo aangekomen.’ Ik probeerde meelevend te kijken, maar ik voelde mij heel blij van binnen. Natuurlijk moest ik haar weer verder zien uit te dagen. ‘Hoeveel weeg je dan?’ ’82 kilo!’ zei ze en ze gaf een liefkozend tikje op haar buik.
‘Het erge is dat ik al mijn kleding moet vervangen. Zelfs mijn ondergoed past mij niet meer’, ze draaide zich half om en toonde haar broek die echt veel te strak zat. Ik knikte. De paal in mijn broek was niet meer te houden. ‘En je beha zeker ook niet?’ ‘Precies die ook.' Ze tilde met haar handen haar borsten een eindje omhoog. 'Ik ben van 75B naar 85C gegroeid.’
Ze had boven ook heel wat te bieden. Haar borsten hadden de grootte bereikt van kleine meloenen. Toen ze naast mij op het bankje ging zitten splitste haar buik zich in drie vetlagen. Haar heupen verspreidden zich royaal over het hout van het bankje. Ze was met deze 15 kilo zichtbaar veranderd. Mijn droom was een kilo of 6 geweest. Maar hier ging een veel grotere wens in vervulling. Ik wist niet wat ik zag.
*
Pas eind augustus zag ik Karin opnieuw. Natuurlijk vermoedde ik dat ze wel wat was aangekomen. Maar de dikke meid die ik in het zwembad zag, kon ik nauwelijks herkennen. Ze droeg een weelderige buik voor zich uit die bij het lopen een eigen leven leidde. Hij bewoog enthousiast van links naar rechts en van boven naar beneden. De buik gaf Karin het aanzien van een hoogzwanger 18 jarig meisje dat elk moment kon bevallen.
Ze kwam naast me zitten. Het leek of ze aardiger dan ooit was. Haar zware buik rustte tevreden op haar dijen. Ze spreidde haar benen ietsje. Haar buik zakte tot aan het hout van de zitting. Alles aan haar was dik geworden: haar dijen, haar heupen, haar buik en haar billen. Zelfs de bovenarmen waren forser geworden. Haar borsten waren enorm gegroeid. Ze spanden het stof van haar bikini dreigend aan.
‘Hoi, hoi,’ zei ik. ‘Je ziet er goed uit. Ik vind dat die extra kilo's je goed doen.’ ‘Nog 20 kilootjes,’ zuchtte ze. ‘De laatste maand heb ik alleen nog maar gegeten, gegeten en gegeten. En dit is het resultaat.’ Ze gaf een liefkozend tikje op haar dikke buik. De enorme basketbal die tussen haar benen lag, trilde nog eventjes na. ‘Ik weeg nu rond de 100 kilo dat zijn er 37 meer dan aan het begin van de zomer. Ik pas werkelijk nergens meer in. De nieuwe bikini is alweer te klein geworden.’
Ze trok gevaarlijk aan het bandje van haar topje. Ik vreesde dat hij zou knappen door de extra kracht. ‘Welke maat broeken draag je nu eigenlijk?’ ’44. Gelukkig heeft mijn spijkerbroekenwinkel deze maat nog. Als ik nog dikker word dan pas ik ook daar snel niet meer in.’
‘Heb je zin om een ijsje te eten?’ Ze glimlachte: ‘Is dat een uitnodiging? Natuurlijk, daar heb ik nog wel een plaatsje voor. We kunnen nu ook wel gelijk gaan!’ ‘Zo in de zwemkleding?’
‘Zeker. Iedereen zit daar toch zo bij?’ In het café van het zwembad kwam snel een tafeltje vrij. We gingen er zitten.
Ik bestelde een roomijsje met slagroom. Zij nam de grote smulbeker. Deze beker bevatte zeven kogels roomijs en net zoveel slagroom. Een grote berg met ijs. Ik had hem onmogelijk opgekregen. Haar lukte het zonder moeite. Sterker nog, het bleef niet bij één beker. Ze bestelde er nog een tweede en daarna nam ze nog een derde.
Ik kon duidelijk zien dat haar buik strakker en voller werd. Hij was tenslotte zo vol dat hij tevreden als een nog grotere basketbal op haar dijen rustte. Ze kon nauwelijks nog opstaan. ‘Help, wat ben ik vol!’ zuchtte ze toen ze de derde beker naar binnen had gewerkt. ‘Dat ijs drukt geweldig op de blaas. Ik ben zo weer terug.’ Ze stond op en waggelde naar het toilet vergezeld met drie liter ijs.
Het lopen had niet haar voorkeur. Ze zwom veel liever. De zwaartekracht drukte haar lichaamsformaat niet zo naar beneden als ze in het water dreef. Het werd voor haar wel steeds moeilijk uit het water uit te komen. Ik had er geen enkel probleem mee om mij met haar in het zwembad te laten zien. Integendeel ik genoot van haar volle aanwezigheid. In de loop van september werd ze nog altijd dikker. Tjonge wat was dit een vette zomer! Een zomder om nooit te vergeten.
Einde
Dikste Chearleader van de wereld
BeantwoordenVerwijderenDikste chearleadster van de wereld op naaktfoto
BeantwoordenVerwijderen