Bijverdiensten (3) – 2500 euro voor 10 kilo
Anita en Johan merken dat er meer geld uit gaat dan dat er binnen komt. Anita vindt een baantje bij de banketbakker in de stad. Bij wijze van geintje stelt Johan voor dat Anita zich naakt laat fotograferen om wat bij te verdienen. Als ze op de weegschaal gaat staan voor 1000 euro, doet zich een onverwachte ontwikkeling voor.
De man reageerde overenthousiast op de foto’s. Hij betaalde er grif voor. Voor hem was het geen enkel probleem als wij de foto’s ook publiceerden op onze nieuwe website. ‘Schrijf er wat bij. Dat je geschrokken bent', schreef hij in het mailtje. 'Laat weten hoe je denkt dat het komt. En zeg erbij dat je dit echt niet verwacht had. Ik weet zeker dat veel van je bezoekers dat erg waarderen.'
De reactie verbaasde Anita enigszins. Ze was zich haar hele leven bewust geweest van haar gewicht. Elk pondje komt door het mondje. Daarom lette ze altijd goed op. Ze wist van zichzelf dat ze makkelijk aankwam. En dat mannen niet van dikke vrouwen hielden. Het zat er diep ingeworteld. Zo diep dat ze gewoon niet begreep waarom deze man het zo opwindend vond. Tegelijkertijd fascineerde deze man haar.
Hij schreef nog meer. 'Ik vind dat je nieuwe gewicht je erg goed staat. Je ziet er beter uit dan ooit. Ik kan die nieuwe molligheid wel waarderen. Je grote borsten. Je steeds ronder wordende buik en je uitgedijde billenpartij. Het staat je goed, die nieuwe vormen. Ze maken je vrouwelijker dan ooit. Als je blijft aankomen is het misschien een idee over een tijdje weer een weegsessie op te nemen. Zo kun je bij de volgende 10 kilo weer een weegsessie aan het beeld toe te vertrouwen. Veel mannen vinden dat opwindend. Ik wel in elk geval. Ik beloof je bij voorbaat dat je 2500 euro krijgt voor de volgende 10 kilo.’
Ik schrok van deze woorden en Anita ging er ook niet op in. Ze plaatste de foto’s, schreef er het verhaaltje bij. Dat ze zo geschrokken was. Dat ze sinds ze bij de banketbakker werkte af en toe snoepte en dat ze ’s avonds een biertje lekker vond bij de zak chips. Het was allemaal verkeerd, ze wist het ook en zag de gevolgen, maar het was zo lekker. ‘Vandaag,’ schreef ze,’ betrapte ik me erop dat ik na de zak chips, eigenlijk nog wel een paar lustte. Vroeger zou ik vol geweest zijn, maar blijkbaar kan mijn maag meer aan.’
De publicatie sloeg in als een bom. Het abonneeaantal steeg dagelijks. Op het moment dat we overgingen op onze eigen website hadden we 1500 betalende bezoekers. Dit was een recordaantal. Ze betaalden allemaal keurig 20 euro in de maand, wat een bruto inkomen betekende van 3000 euro. En dan ging er wel wat op aan hosting en het onderhouden van de site, maar we hielden er netto een heel aardig bedrag aan over.
De reacties waren vrijwel allemaal positief, sommigen moedigden haar zelfs aan. ‘Schroom niet om af en toe een gebakje te snoepen,’ schreef een bezoeker. ‘Het doet je alleen maar goed, als ik je buik en borsten zie. Trouwens, die kont van je is goddelijk en je krijgt mooie lovehandles boven je heupen. Kortom, ga zo door meid.’
Anita genoot van de nieuwe aandacht. Misschien vond ze wel dat ze moest lijnen. Maar de bezoeker was de klant en de klant was koning. Elke beginnende ondernemer leerde dit bij zijn opleiding. Daarom liet ze zich gaan wat betreft het eten. ‘Vandaag was het verschrikkelijk,’ vertelde ze bij het avondeten. Ze schepte een tweede portie op. Ze nam een slok van haar derde glas cola. ‘Ik kwam op mijn werk en er stond een doos met gebakjes die we niet meer konden verkopen', vertelde ze.
Ze ging verder. 'Chris, de bakker, vindt het best als we de restjes eten. ‘Anders moet ik het weggooien, dan vertrouw ik het liever toe aan jullie magen. Als je er dik van wordt, is dat het risico van het vak,’ grapt hij er vaak bij. Dus, ik zie die kleine taartjes. Na een kleine 3 uur had ik 5 weggewerkt. Heerlijk waren ze. Ik dacht dat ik plofte. Rond het middaguur vroeg mijn collega of ik zin had in een broodje shoarma.' Anita liet een harde boer. Het tweede bord met avondeten was eveneens leeg.
Ze schonk nog een glas cola in. 'Naast de zaak zit een heerlijke shoarmazaak. Ze trakteerde en dat sla je niet zomaar af', vertelde ze. 'Ze kwam natuurlijk met een grote portie en een supercola erbij. De shoarma was omringd met saus en andere lekkernijen, heerlijk natuurlijk. Dan kwam ’s middags de banketbakker met een nieuwe bonbons, die we eens moesten proeven en beoordelen. Heerlijk natuurlijk, maar ik wist niet of ik dat erbij kon hebben. En nu dit weer…’
Ze klopte op haar buik. Hij bolde rond naar voren. Ze moest er zelf om glimlachen. ‘Ik geloof dat onze klanten dat helemaal niet erg vinden. Gisteravond vroeg een vaste bezoeker aan mij, wanneer ik een nieuwe weegsessie ging doen. Hij vond de vorige zo opwindend. Als dit zo doorgaat, dan kan het heel snel. De bieder voor de volgende 10 kilo begint wel een beetje ongeduldig te worden. Hij vindt dat ik binnen een maand dat gewicht gehaald hebben. Nou, dat zal wel lukken denk ik.’
Lees deel 4 van Bijverdiensten: Oude kleren passen »
2500 euro voor 10 kilo
De man reageerde overenthousiast op de foto’s. Hij betaalde er grif voor. Voor hem was het geen enkel probleem als wij de foto’s ook publiceerden op onze nieuwe website. ‘Schrijf er wat bij. Dat je geschrokken bent', schreef hij in het mailtje. 'Laat weten hoe je denkt dat het komt. En zeg erbij dat je dit echt niet verwacht had. Ik weet zeker dat veel van je bezoekers dat erg waarderen.'
De reactie verbaasde Anita enigszins. Ze was zich haar hele leven bewust geweest van haar gewicht. Elk pondje komt door het mondje. Daarom lette ze altijd goed op. Ze wist van zichzelf dat ze makkelijk aankwam. En dat mannen niet van dikke vrouwen hielden. Het zat er diep ingeworteld. Zo diep dat ze gewoon niet begreep waarom deze man het zo opwindend vond. Tegelijkertijd fascineerde deze man haar.
Hij schreef nog meer. 'Ik vind dat je nieuwe gewicht je erg goed staat. Je ziet er beter uit dan ooit. Ik kan die nieuwe molligheid wel waarderen. Je grote borsten. Je steeds ronder wordende buik en je uitgedijde billenpartij. Het staat je goed, die nieuwe vormen. Ze maken je vrouwelijker dan ooit. Als je blijft aankomen is het misschien een idee over een tijdje weer een weegsessie op te nemen. Zo kun je bij de volgende 10 kilo weer een weegsessie aan het beeld toe te vertrouwen. Veel mannen vinden dat opwindend. Ik wel in elk geval. Ik beloof je bij voorbaat dat je 2500 euro krijgt voor de volgende 10 kilo.’
Ik schrok van deze woorden en Anita ging er ook niet op in. Ze plaatste de foto’s, schreef er het verhaaltje bij. Dat ze zo geschrokken was. Dat ze sinds ze bij de banketbakker werkte af en toe snoepte en dat ze ’s avonds een biertje lekker vond bij de zak chips. Het was allemaal verkeerd, ze wist het ook en zag de gevolgen, maar het was zo lekker. ‘Vandaag,’ schreef ze,’ betrapte ik me erop dat ik na de zak chips, eigenlijk nog wel een paar lustte. Vroeger zou ik vol geweest zijn, maar blijkbaar kan mijn maag meer aan.’
De publicatie sloeg in als een bom. Het abonneeaantal steeg dagelijks. Op het moment dat we overgingen op onze eigen website hadden we 1500 betalende bezoekers. Dit was een recordaantal. Ze betaalden allemaal keurig 20 euro in de maand, wat een bruto inkomen betekende van 3000 euro. En dan ging er wel wat op aan hosting en het onderhouden van de site, maar we hielden er netto een heel aardig bedrag aan over.
De reacties waren vrijwel allemaal positief, sommigen moedigden haar zelfs aan. ‘Schroom niet om af en toe een gebakje te snoepen,’ schreef een bezoeker. ‘Het doet je alleen maar goed, als ik je buik en borsten zie. Trouwens, die kont van je is goddelijk en je krijgt mooie lovehandles boven je heupen. Kortom, ga zo door meid.’
Anita genoot van de nieuwe aandacht. Misschien vond ze wel dat ze moest lijnen. Maar de bezoeker was de klant en de klant was koning. Elke beginnende ondernemer leerde dit bij zijn opleiding. Daarom liet ze zich gaan wat betreft het eten. ‘Vandaag was het verschrikkelijk,’ vertelde ze bij het avondeten. Ze schepte een tweede portie op. Ze nam een slok van haar derde glas cola. ‘Ik kwam op mijn werk en er stond een doos met gebakjes die we niet meer konden verkopen', vertelde ze.
Ze ging verder. 'Chris, de bakker, vindt het best als we de restjes eten. ‘Anders moet ik het weggooien, dan vertrouw ik het liever toe aan jullie magen. Als je er dik van wordt, is dat het risico van het vak,’ grapt hij er vaak bij. Dus, ik zie die kleine taartjes. Na een kleine 3 uur had ik 5 weggewerkt. Heerlijk waren ze. Ik dacht dat ik plofte. Rond het middaguur vroeg mijn collega of ik zin had in een broodje shoarma.' Anita liet een harde boer. Het tweede bord met avondeten was eveneens leeg.
Ze schonk nog een glas cola in. 'Naast de zaak zit een heerlijke shoarmazaak. Ze trakteerde en dat sla je niet zomaar af', vertelde ze. 'Ze kwam natuurlijk met een grote portie en een supercola erbij. De shoarma was omringd met saus en andere lekkernijen, heerlijk natuurlijk. Dan kwam ’s middags de banketbakker met een nieuwe bonbons, die we eens moesten proeven en beoordelen. Heerlijk natuurlijk, maar ik wist niet of ik dat erbij kon hebben. En nu dit weer…’
Ze klopte op haar buik. Hij bolde rond naar voren. Ze moest er zelf om glimlachen. ‘Ik geloof dat onze klanten dat helemaal niet erg vinden. Gisteravond vroeg een vaste bezoeker aan mij, wanneer ik een nieuwe weegsessie ging doen. Hij vond de vorige zo opwindend. Als dit zo doorgaat, dan kan het heel snel. De bieder voor de volgende 10 kilo begint wel een beetje ongeduldig te worden. Hij vindt dat ik binnen een maand dat gewicht gehaald hebben. Nou, dat zal wel lukken denk ik.’
Lees deel 4 van Bijverdiensten: Oude kleren passen »
Reacties
Een reactie posten