De weddenschap (5) – Aangenaam dik
Marjo vindt Bianca echt te dik. Bianca stelt voor dat Marjo evenveel moet aankomen als zij afvalt. Ze beginnen als ze gaan studeren na de zomer aan de universiteit. Het valt Bianca vies tegen dat ze alleen maar sla mag eten. Haar vriendin krijgt de calorierijke maaltijden van een fastfoodketen niet naar binnen.
Marjo had 3 maanden lang op een overvloedig dikmakend dieet gezeten. Haar vriendin Bianca was op een afslankdieet van sla, water en brood gezet. De gevolgen van deze 2 totaal verschillende dieeten begon de eerste uitwerking op de meiden te krijgen. Zagen buitenstaanders in eerste instantie niet veel aan de meiden, nu begonnen de eerste tekenen zich toch echt af te tekenen op de lichamen van de 2 eerstejaars studenten.
Bianca's lichaam was aardig ingekrompen. Haar buik had zich een centimeter of 2 teruggetrokken en haar armen namen minder ruimte in beslag in de mouwen van haar strakke shirt. Ook haar onderkin leefde een teruggetrokken bestaan. Hij hing niet meer zo. Als ze haar kin vooruit stak, blubberde hij niet meer naar beneden. Ook haar wangen waren sterker ingevallen. Net als haar kont.
Haar broek zakte voortdurend af, zelfs een riem hielp niet meer. Dat krijg je ook als je van 89 kilo naar 75 gaat, dacht Bianca als ze haar broek omhoog trok. Dat haar grote borsten door die afgevallen 14 kilo een cupmaat ingeklonken waren, vond ze best erg. Ze waren zelfs een beetje gaan hangen. Ze had zelfs de indruk dat ze nu ze slanker was, juist minder aandacht kreeg van jongens in plaats van meer.
Maar zoals eerder ook al het geval was, liep Marjo voorop. Ze voelde de veranderingen naarmate de tijd vorderde, elke seconde van de dag. Haar lovehandles, ze had nu inderdaad lovehandles gekregen, drukten tegen de zijkant van haar steeds strakker zittende spijkerbroek. Haar buik was zover gegroeid dat hij de rits van haar broek naar voren drukte. De rits stond door deze nieuw vetaanwinst op barsten.
Haar armen waren flink gegroeid en voller geworden, net als haar dijen en haar kuiten. Als ze liep, voelde ze een enorme schokgolf door haar lichaam trekken van voren naar achteren en van boven naar beneden. Al haar nieuwe vet kwam dan in beweging. Haar borsten die een cupmaat groter waren geworden, bewogen mee op het ritme van haar loop.
Ze was met 70 kilo slechts 5 kilo verwijderd van haar dikke vriendin Bianca. Ze voelde zich veranderd in een sumoworstelaar. Dat weerhield haar er niet van om zich met een plofje te laten zakken in de luxe stoel. Vanuit de stoel bekeen Marjo hoe haar vriendin zich die ochtend in het zweet werkte met een oefening.
Bianca mocht 50 setups doen, die ze wonderwel tot een goed einde wist te brengen. 'Keurig', riep ze. Ze lag half achterover geleund in de stoel. Haar armen had ze over elkaar liggen op de ronde buik die inderdaad als een heuveltje omhoog wees. Voor het gemak had ze haar broek niet dichtgedaan zodat het nieuwe vet wat ruimte kreeg. 'Genoeg voor vandaag', zei toen haar vriendin klaar was. 'We gaan naar beneden voor het ontbijt. Ik heb honger.'
Marjo gaf haar vriendin een hand terwijl ze nog op de grond lag uit te puffen van de oefening. 'Je ziet er goed uit Bianca', zei ze terwijl ze haar vriendin omhoog trok. 'Jij ook', antwoordde Bianca. Ze hijgde nog van de oefening. 'Ja grappig hoor', Marjo lachte. In haar dikke wangen verschenen kuiltjes. 'Nee, echt ik meen het. Je ziet er echt goed uit.' 'Als je probeert met dit soort opmerkingen af te haken van de weddenschap, dan heb je het heel erg mis. De weddenschap blijft staan Bianca, tot we allebei het doel hebben bereikt. Eerder afhaken is er echt niet bij en daar helpen dit soort opmerkingen echt niet bij.' 'Ik begrijp het, maar wat ik je vertelde, meende ik hoor.'
'Het zal wel', mopperde Marjo. Ze liepen naar de eetzaal op de benedenverdieping van het studentengebouw. Marjo schoof alvast aan tafel en wachtte tot Bianca haar het dienblad met het ontbijt kwam brengen. Het begon een vertrouwde gewoonte te worden en ze vond het heerlijk om het eten opgediend te krijgen zonder er iets voor te doen.
Marjo begon te begrijpen waarom Bianca zich zo verzette tegen de workouts die ze nu van haar moest doen. Het voelde best aangenaam om wat dikker te zijn. Het gaf haar een aangenaam en ontspannen gevoel om wat voller te zijn. Als ze ging zitten, zeker als ze wat langer zat, dan deed het geen pijn meer als toen ze een gespierd achterste had. Nu zat ze niet meer direct op haar botten, maar lag er een kussentje vet tussen het zitvlak van de stoel en haar botten.
Het was erg lekker vond ze stiekem. Tegelijkertijd wist ze dat als de weddenschap voorbij was, ze weer terug zou keren naar haar oude levensstijl. Dan zou dit bij een herinnering blijven van jaren eerder. Langzaam zou de gedachte aan haar dikke lichaam haar dan doen walgen en zou ze het mooie ervan vergeten.
Bianca kwam terug met het dienblad vol met muffins en pannenkoekjes. Voor zichzelf lag er ook een heerlijke muffin op haar dienblad. Ze zette het dienblad op tafel en Marjo griste alles weg, met de muffin die Bianca voor zichzelf had bedacht erbij. 'Wat doe je nu Marjo?' riep ze verbaasd uit. 'Dieet, weet je nog Bianca. Je bent aan het lijnen, daar hoort dit echt niet bij.'
Ze nam een hap van de tweede muffin en pakte de volgende al in haar hand. 'Nee, dit mag je echt niet', riep ze tegen haar vriendin. Op de schaal lagen nog 7 van de 10 muffins. De derde muffin schoof Marjo heel opzichtig in haar mond. De hele muffin ging erin en haar met de wangen bol van de muffin demonstreerde ze haar vriendin dat dit haar wel goed smaakte.
'Je moet je ontdoen van alle verleidingen Bianca. Dus haal gewoon die bruine boterham met kaas. Als de weddenschap voorbij is, kan het weer.' Zwijgzaam liep Bianca terug naar de keuken. Ze keerde terug met een bruine boterham waar een dun laagje dieetmargarine op uitgesmeerd lag en een dun plakje kaas. 'Het is moeilijk', zuchtte ze en ze keek verlekkerd hoe haar vriendin begon aan de stapel met pannenkoekjes. 'Het lijkt of deze afslankkaas gemaakt is van plastic', klaagde ze.
Ze hield de kaasplak omhoog en trok een vies gezicht. 'Waarschijnlijk wel, maar je wordt er niet dik van', antwoordde Marjo. Ze at weer een muffin, de 10 muffins waren geslonken tot 3. Ze hield er nu 2 in elke hand. Bianca lachte: 'Ik geloof dat jij een dik vriendinnetje voor mij aan het maken bent.' 'Wat bedoel je?' 'Nou, je bent een ongekende veelvraat. Het lijkt wel of je een natuurtalent bent.'
'Misschien eet ik die bruine boterham met kaas ook wel als toetje', zei ze terwijl ze nog een hap nam. Bianca hield het vandaag beperkt tot een glas vruchtensap als ontbijt. Marjo keek haar vriendin met medelijden aan en schudde haar hoofd. Haar opnieuw dikker geworden onderkin schudde mee op de maat van haar hoofd.
'Ik denk dat je nu dikker bent dan ik', zei Bianca tegen haar vriendin. Ze porde Marjo in haar mollige buikje. 'Daar geloof ik niks van', antwoordde ze terwijl ze de boterham met kaas besmeerde met mayonaise. Ze nam een hap en zag hoe Bianca haar aankeek. 'Ik ben lichter', antwoordde ze. 'Maar je bent ook kleiner dan ik.' Daar had Bianca inderdaad gelijk in. Dat kon Marjo niet ontkennen. 'Maar jij bent langer dik', kibbelde ze terug. 'Maar jij komt sneller aan dan ik ooit ben aangekomen.'
'Ach we zien wel hoe het afloopt', zei Marjo. Ze drukte haar hoofd een beetje naar beneden zodat haar onderkin tegen haar nek aan drukte. Het zag er imposant uit en Bianca zag dat haar vriendin de afgelopen maanden inderdaad flink gegroeid was. Zij kon zich niet buigen op een dergelijke snelle groei. Het meeste dat ze in korte tijd was aangekomen was het laatste jaar van de middelbare school, maar voor die 10 kilo had ze een heel jaar nodig. Bij Marjo was het 17 kilo in 3 maanden. Daarvoor had ze ook wel dag en nacht voor moeten eten. Bianca had haar met liefde gevoed. Ze vond dat haar vriendin met de kilo mooier werd.
'In elk geval zie je er prachtig uit nu je wat molliger bent', lachte Bianca. 'Je ziet er zo zacht en knuffelbaar uit. Als een zacht beertje. Je voelt echt een stuk koddiger dan eerst.' Ze streelde haar vriendin over de lovehandle die nu een eindje over de broekband heen viel. Ook omdat Marjo haar de knoop van haar broek niet dicht had. 'Stop', zei Marjo. 'Nog even en iedereen denkt dat we lesbiennes zijn.'
Lees De weddenschap (6) – Extra kilo's staan goed »
Aangenaam dik
Marjo had 3 maanden lang op een overvloedig dikmakend dieet gezeten. Haar vriendin Bianca was op een afslankdieet van sla, water en brood gezet. De gevolgen van deze 2 totaal verschillende dieeten begon de eerste uitwerking op de meiden te krijgen. Zagen buitenstaanders in eerste instantie niet veel aan de meiden, nu begonnen de eerste tekenen zich toch echt af te tekenen op de lichamen van de 2 eerstejaars studenten.
Bianca's lichaam was aardig ingekrompen. Haar buik had zich een centimeter of 2 teruggetrokken en haar armen namen minder ruimte in beslag in de mouwen van haar strakke shirt. Ook haar onderkin leefde een teruggetrokken bestaan. Hij hing niet meer zo. Als ze haar kin vooruit stak, blubberde hij niet meer naar beneden. Ook haar wangen waren sterker ingevallen. Net als haar kont.
Haar broek zakte voortdurend af, zelfs een riem hielp niet meer. Dat krijg je ook als je van 89 kilo naar 75 gaat, dacht Bianca als ze haar broek omhoog trok. Dat haar grote borsten door die afgevallen 14 kilo een cupmaat ingeklonken waren, vond ze best erg. Ze waren zelfs een beetje gaan hangen. Ze had zelfs de indruk dat ze nu ze slanker was, juist minder aandacht kreeg van jongens in plaats van meer.
Maar zoals eerder ook al het geval was, liep Marjo voorop. Ze voelde de veranderingen naarmate de tijd vorderde, elke seconde van de dag. Haar lovehandles, ze had nu inderdaad lovehandles gekregen, drukten tegen de zijkant van haar steeds strakker zittende spijkerbroek. Haar buik was zover gegroeid dat hij de rits van haar broek naar voren drukte. De rits stond door deze nieuw vetaanwinst op barsten.
Haar armen waren flink gegroeid en voller geworden, net als haar dijen en haar kuiten. Als ze liep, voelde ze een enorme schokgolf door haar lichaam trekken van voren naar achteren en van boven naar beneden. Al haar nieuwe vet kwam dan in beweging. Haar borsten die een cupmaat groter waren geworden, bewogen mee op het ritme van haar loop.
Ze was met 70 kilo slechts 5 kilo verwijderd van haar dikke vriendin Bianca. Ze voelde zich veranderd in een sumoworstelaar. Dat weerhield haar er niet van om zich met een plofje te laten zakken in de luxe stoel. Vanuit de stoel bekeen Marjo hoe haar vriendin zich die ochtend in het zweet werkte met een oefening.
Bianca mocht 50 setups doen, die ze wonderwel tot een goed einde wist te brengen. 'Keurig', riep ze. Ze lag half achterover geleund in de stoel. Haar armen had ze over elkaar liggen op de ronde buik die inderdaad als een heuveltje omhoog wees. Voor het gemak had ze haar broek niet dichtgedaan zodat het nieuwe vet wat ruimte kreeg. 'Genoeg voor vandaag', zei toen haar vriendin klaar was. 'We gaan naar beneden voor het ontbijt. Ik heb honger.'
Marjo gaf haar vriendin een hand terwijl ze nog op de grond lag uit te puffen van de oefening. 'Je ziet er goed uit Bianca', zei ze terwijl ze haar vriendin omhoog trok. 'Jij ook', antwoordde Bianca. Ze hijgde nog van de oefening. 'Ja grappig hoor', Marjo lachte. In haar dikke wangen verschenen kuiltjes. 'Nee, echt ik meen het. Je ziet er echt goed uit.' 'Als je probeert met dit soort opmerkingen af te haken van de weddenschap, dan heb je het heel erg mis. De weddenschap blijft staan Bianca, tot we allebei het doel hebben bereikt. Eerder afhaken is er echt niet bij en daar helpen dit soort opmerkingen echt niet bij.' 'Ik begrijp het, maar wat ik je vertelde, meende ik hoor.'
'Het zal wel', mopperde Marjo. Ze liepen naar de eetzaal op de benedenverdieping van het studentengebouw. Marjo schoof alvast aan tafel en wachtte tot Bianca haar het dienblad met het ontbijt kwam brengen. Het begon een vertrouwde gewoonte te worden en ze vond het heerlijk om het eten opgediend te krijgen zonder er iets voor te doen.
Marjo begon te begrijpen waarom Bianca zich zo verzette tegen de workouts die ze nu van haar moest doen. Het voelde best aangenaam om wat dikker te zijn. Het gaf haar een aangenaam en ontspannen gevoel om wat voller te zijn. Als ze ging zitten, zeker als ze wat langer zat, dan deed het geen pijn meer als toen ze een gespierd achterste had. Nu zat ze niet meer direct op haar botten, maar lag er een kussentje vet tussen het zitvlak van de stoel en haar botten.
Het was erg lekker vond ze stiekem. Tegelijkertijd wist ze dat als de weddenschap voorbij was, ze weer terug zou keren naar haar oude levensstijl. Dan zou dit bij een herinnering blijven van jaren eerder. Langzaam zou de gedachte aan haar dikke lichaam haar dan doen walgen en zou ze het mooie ervan vergeten.
Bianca kwam terug met het dienblad vol met muffins en pannenkoekjes. Voor zichzelf lag er ook een heerlijke muffin op haar dienblad. Ze zette het dienblad op tafel en Marjo griste alles weg, met de muffin die Bianca voor zichzelf had bedacht erbij. 'Wat doe je nu Marjo?' riep ze verbaasd uit. 'Dieet, weet je nog Bianca. Je bent aan het lijnen, daar hoort dit echt niet bij.'
Ze nam een hap van de tweede muffin en pakte de volgende al in haar hand. 'Nee, dit mag je echt niet', riep ze tegen haar vriendin. Op de schaal lagen nog 7 van de 10 muffins. De derde muffin schoof Marjo heel opzichtig in haar mond. De hele muffin ging erin en haar met de wangen bol van de muffin demonstreerde ze haar vriendin dat dit haar wel goed smaakte.
'Je moet je ontdoen van alle verleidingen Bianca. Dus haal gewoon die bruine boterham met kaas. Als de weddenschap voorbij is, kan het weer.' Zwijgzaam liep Bianca terug naar de keuken. Ze keerde terug met een bruine boterham waar een dun laagje dieetmargarine op uitgesmeerd lag en een dun plakje kaas. 'Het is moeilijk', zuchtte ze en ze keek verlekkerd hoe haar vriendin begon aan de stapel met pannenkoekjes. 'Het lijkt of deze afslankkaas gemaakt is van plastic', klaagde ze.
Ze hield de kaasplak omhoog en trok een vies gezicht. 'Waarschijnlijk wel, maar je wordt er niet dik van', antwoordde Marjo. Ze at weer een muffin, de 10 muffins waren geslonken tot 3. Ze hield er nu 2 in elke hand. Bianca lachte: 'Ik geloof dat jij een dik vriendinnetje voor mij aan het maken bent.' 'Wat bedoel je?' 'Nou, je bent een ongekende veelvraat. Het lijkt wel of je een natuurtalent bent.'
'Misschien eet ik die bruine boterham met kaas ook wel als toetje', zei ze terwijl ze nog een hap nam. Bianca hield het vandaag beperkt tot een glas vruchtensap als ontbijt. Marjo keek haar vriendin met medelijden aan en schudde haar hoofd. Haar opnieuw dikker geworden onderkin schudde mee op de maat van haar hoofd.
'Ik denk dat je nu dikker bent dan ik', zei Bianca tegen haar vriendin. Ze porde Marjo in haar mollige buikje. 'Daar geloof ik niks van', antwoordde ze terwijl ze de boterham met kaas besmeerde met mayonaise. Ze nam een hap en zag hoe Bianca haar aankeek. 'Ik ben lichter', antwoordde ze. 'Maar je bent ook kleiner dan ik.' Daar had Bianca inderdaad gelijk in. Dat kon Marjo niet ontkennen. 'Maar jij bent langer dik', kibbelde ze terug. 'Maar jij komt sneller aan dan ik ooit ben aangekomen.'
'Ach we zien wel hoe het afloopt', zei Marjo. Ze drukte haar hoofd een beetje naar beneden zodat haar onderkin tegen haar nek aan drukte. Het zag er imposant uit en Bianca zag dat haar vriendin de afgelopen maanden inderdaad flink gegroeid was. Zij kon zich niet buigen op een dergelijke snelle groei. Het meeste dat ze in korte tijd was aangekomen was het laatste jaar van de middelbare school, maar voor die 10 kilo had ze een heel jaar nodig. Bij Marjo was het 17 kilo in 3 maanden. Daarvoor had ze ook wel dag en nacht voor moeten eten. Bianca had haar met liefde gevoed. Ze vond dat haar vriendin met de kilo mooier werd.
'In elk geval zie je er prachtig uit nu je wat molliger bent', lachte Bianca. 'Je ziet er zo zacht en knuffelbaar uit. Als een zacht beertje. Je voelt echt een stuk koddiger dan eerst.' Ze streelde haar vriendin over de lovehandle die nu een eindje over de broekband heen viel. Ook omdat Marjo haar de knoop van haar broek niet dicht had. 'Stop', zei Marjo. 'Nog even en iedereen denkt dat we lesbiennes zijn.'
Lees De weddenschap (6) – Extra kilo's staan goed »
Reacties
Een reactie posten