Praten over gewicht (8) – Aan magere kant
In de rubriek Praten over gewicht schrijven mannen met een voorkeur voor dikke vrouwen over de gesprekken die ze hebben met vrouwen over hun gewicht. Het is een heimelijk genoegen. Vandaag komt een vetliefhebber een vriendin tegen die het maar koud vindt. Ze draagt ook geen warme jas. Dat komt omdat ze de oude winterjas niet meer past.
Ik had een boeiende ervaring toen ik een jaar of 18 was. Een vriendin van mij was nogal aan de magere kant. Ze had flink wat opmerkingen over mijn dikte. Ze vond dat er wel een paar kilo's af mochten. Ik verplaatste op een gegeven moment de discussie door te stellen dat zij aan de magere kant was. Onderwijl porde ik in haar magere buik. Daar mochten wat mij betreft best wel een kilo of 10 bij, vond ik.
Ze hapte naar adem en probeerde het gesprek weer een wending te geven in de richting van mijn dikte. Natuurlijk vond ik mijzelf best gemeen met die opmerking. Het was ook een reactie op haar aanval over mijn gewicht. Maar vanaf die dag gebeurde er iets. We hadden het er regelmatig over.
Op een sportdag mocht ik in de kleedkamer even haar buikje voelen. Ook hield ik even haar lovehandles boven haar heupen stevig vast in mijn handen. Ik vermoed dat ze het ergens wel merkte dat het mij opwond. Het gevoel van dat verse vet deed mij in elk geval heel erg goed.
De rubriek Praten over dik verschijnt wekelijks op zondag.
Bekijk het overzicht van Praten over gewicht »
![]() |
Daar mochten wat mij betreft best wel een kilo of 10 bij, vond ik. |
Aan magere kant
Ik had een boeiende ervaring toen ik een jaar of 18 was. Een vriendin van mij was nogal aan de magere kant. Ze had flink wat opmerkingen over mijn dikte. Ze vond dat er wel een paar kilo's af mochten. Ik verplaatste op een gegeven moment de discussie door te stellen dat zij aan de magere kant was. Onderwijl porde ik in haar magere buik. Daar mochten wat mij betreft best wel een kilo of 10 bij, vond ik.
Ze hapte naar adem en probeerde het gesprek weer een wending te geven in de richting van mijn dikte. Natuurlijk vond ik mijzelf best gemeen met die opmerking. Het was ook een reactie op haar aanval over mijn gewicht. Maar vanaf die dag gebeurde er iets. We hadden het er regelmatig over.
Ogen niet geloven
Op een bepaald moment kon ik mijn ogen gewoon niet geloven. Het moet ergens na kerst zijn geweest. Ik had haar een paar maanden niet gezien. Wat ik zag schetste mijn verbazing: er waren zeker 10 nieuwe kilo's bijgekomen. Ik vond haar er goed uitzien en gaf haar complimentjes.Op een sportdag mocht ik in de kleedkamer even haar buikje voelen. Ook hield ik even haar lovehandles boven haar heupen stevig vast in mijn handen. Ik vermoed dat ze het ergens wel merkte dat het mij opwond. Het gevoel van dat verse vet deed mij in elk geval heel erg goed.
Paar kilo extra
Als ik achteraf terugkijk, dan weet ik zeker dat er een paar meisjes waren die aan het einde van de middelbare schooltijd een paar kilo extra bij zich droegen. Maar nog zo eentje als deze vriendin was er niet.Volgende week: Gek van opwinding
Volgende week hoort een vetliefhebber in de kantine een meisje zeggen dat ze geschrokken is van het hoge getal op de weegschaal. Ondertussen neemt ze een hap in haar vette hamburger...De rubriek Praten over dik verschijnt wekelijks op zondag.
Bekijk het overzicht van Praten over gewicht »
Reacties
Een reactie posten