De revanche (27) – Vet ruzie
Wat vooraf ging: Nicole mest haar vriendin Sandra vet. Sandra is smoorverliefde op Bas, maar Nicole gaat met hem uit. Als Nicole een weekje naar de stad gaat om dingen te regelen, staat ineens Bas in de tuin. Een vurige passie ontvlamt. Als Nicole terugkomt, ziet Sandra ziet dat haar vriendin dikker is geworden. Bas maakt het uit met Sandra. Als Sandra ontdekt dat de nieuwe vlam Nicole is, zijn de rapen gaar.
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
Nicole kwam de volgende haar kamer uit voor een snack. Sandra was de laatste dagen erg bang geworden voor haar vriendin. Ze vreesde dat Nicole weer helemaal uit haar slof zou schieten. Dit gebeurde regelmatig sinds Nicole op de hoogte was van haar relatie met Bas. 'He Nicole', zei Sandra met zo lief mogelijke stem tegen haar vriendin Nicole. 'Wat?' vroeg Nicole bot terug.
'Nicole', Sandra probeerde alle moed bij elkaar te schrapen. 'Nicole, ik maak me een beetje zorgen om je de laatste tijd.' Nicole ergerder zich. Ze draaide zich met een ruk om. 'Je maakt je een beetje zorgen om mij de laatste tijd?' Er klonk veel irritatie in haar stem. 'Nou, vertel me maar waar je dan zulke zorgen over maakt?'
Sandra voelde zich geïntimideerd en wilde zich eigenlijk uit deze vervelende situatie bevrijden. Ze schraapte de moed opnieuw bij elkaar. Wilde ze uit deze vervelende toestand komen, dan moest ze – hoe dan ook – iets doen. Ze liet haar hoofd nederig zakken. 'Nou, je bent zo down de laatste tijd.'
Voordat Sandra ook maar de gelegenheid kreeg haar verhaal af te maken, onderbrak Nicole haar woest. 'Wat gek he dat ik een beetje down ben? Hoe zou dat nou toch komen? Wat raar he?' Sandra voelde zich steeds ongemakkelijker en wist niet goed hoe ze de situatie kon doorbreken. Opnieuw schraapte ze de moed bij elkaar om tot haar vriendin te komen. 'Ik begrijp dat je heel boos op me bent. Ik voel me hier heel rot over. Ik heb geprobeerd om je uit te leggen waarom ik met Bas ga. Het spijt me verschrikkelijk dat ik je hiermee gekwetst heb. Maar ik merk ook dat je dagen op bed ligt. Je bent aangekomen en...'
Opnieuw werd Sandra woest onderbroken in haar verhaal. 'Aangekomen. Die paar kilootjes. Moet je horen wie dat zegt. Je bent de vetste teef die ik ooit gezien heb en jij begint te zemelen over aankomen? Als er iemand is die de hele dag zit te vreten, dan ben jij het. En jij moet mij vertellen dat ik op mijn gewicht moet letten?' Nicole keek haar woest aan.
Op dat moment verloor Nicole haar zelfbeheersing en gaf Sandra een harde klap, midden in het gezicht. Sandra wilde het liefste weglopen van deze vervelende situatie, maar haar dikte stond dat niet toe. Nicole maakte van de situatie gebruik en boog naar Sandra toe. Ze begon aan Sandra's haren te trekken. Sandra kon niks doen. Haar dikte zat haar in de weg. Ze kon alleen maar hard gaan gillen en schreeuwen. Dat deed ze dan ook. Maar het had geen enkel effect. Het leek wel of Sandra haar situatie alleen maar erger maakte.
Sandra was te groot en te log om zich goed tegen Nicole te kunnen weren. Steeds als ze met haar handen in de richting van Nicole sloeg, ontweek Nicole haar. Sandra probeerde dichter bij Nicole te komen, maar ze dreigde door haar vette lijf steeds uit balans te raken. Het was voor haar onmogelijk om iets te doen. Sandra besefte ook dat het niet lang meer zou duren of ze hield het niet meer vol om terug te vechten. Ze hapte al naar adem en merkte dat het vet op haar lijf alle kanten op schoot.
Nicole hield op met het trekken aan Sandra's haren. Ze had haar aandacht verplaatst naar de jurk van Sandra, de speciale vette jurk die ze voor haar gemaakt had een paar weken eerder. Nicole trok aan de jurk. Sandra hoorde het stof scheuren. Daarna duwde Nicole haar tegen de grond. Sandra viel met een smak op de grond. De grond leek te trillen van de dreun die dat met zich meegaf. De jurk scheurde en Sandra's blote benen vlogen door de lucht.
Sandra lag op de grond en hijgde van de inspanning die het gevecht haar kostte. Haar lichaam was te log om overeind te krabbelen. Sandra rolde op een zij. Nicole zag kans om op Sandra te springen en trok verder aan de opengereten jurk. Triomfantelijk hield Nicole de losse stof van de stukgeschuurde jurk in de lucht. Sandra lag op de grond na te hijgen. Ze was helemaal bloot. Haar enorme lijf lag bloot op de grond.
Ze probeerde overeind te komen, maar telkens als Sandra omhoog krabbelde, duwde Nicole naar weer naar de grond. Nicole duwde haar met haar voet naar beneden. Sandra voelde zich vernederd. Ze lag daar zo naakt op de grond. Haar buik stak een eindje in de lucht. Ze probeerde haar knieën omhoog te houden, waardoor haar dikke buik nog meer omhoog gedrukt werd. Sandra was niet meer in staat om te gaan staan. Ze voelde zich totaal vernederd door Nicole en begon te huilen. Zo hulpeloos lag Sandra daar op de grond, terwijl haar vriendin haar met haar voet naar beneden drukte.
Nicole zag dit zo aan en kwam gelukkig snel bij haar positieven. 'Jeetje, Sandra wat hebben we gedaan?' vroeg ze. Ze boog voorover en hielp Sandra overeind te komen. Met man en macht probeerde Nicole om Sandra omhoog te krijgen. Ze trok haar vriendin op en liet haar op de bank zakken. Sandra hijgde nog na en liet nog veel snikken gaan om wat zojuist allemaal was voorgevallen.
'O, Sandra, het spijt me verschrikkelijk wat ik je heb aangedaan', zei Nicole geschrokken. Het leek tot haar door te dringen wat er eigenlijk gebeurd was. Hier was iets vreselijks voorgevallen. 'Het spijt me dat ik dit gedaan heb als vergelding dat jij mijn vriendje hebt afgepakt en mij zo vernederd hebt. Maar ik ben echt veel te ver gegaan door je zo te vernederen. Het spijt me.' Nicole toonde echt berouw van haar daad. Dit was echt te erg. Sandra merkte dat haar vriendin dit meende.
Sandra moest nog bijkomen van het gevecht dat zojuist had plaatsgevonden. Ze vond wel dat ze dit haar vriendin niet kwalijk moest nemen. Hier sprak veel opgekropte woede en wrok in. Nicole was echt in haar teleurgesteld geweest. Ze had zich echt gekwetst gevoeld. Ook wenste Sandra dat aan de situatie van de afgelopen week snel een einde kwam. 'Ik begrijp het Sandra. Je bent gewoon heel boos op me. Nu ben je het kwijt. Ik hoop zo dat we weer verder kunnen.'
Nu moest Sandra haar vriendin op het hart drukken dat ze echt verliefd was op Bas en hem niet alleen afpakte omdat zij iets met hem had gehad. Iets dat ze wel vermoedde van Nicole. 'Nicole', zei Sandra. 'Het spijt me, maar ik ben echt gek op Bas. Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die zo lief voor me was. Hij houdt echt van me.'
Ze zag hoe Nicole betrok van de opmerking. 'Ik ben blij dat je je frustraties nu geuit hebt. Ik hoop dat het geholpen heeft om je woede van je af te raken.' Sandra trok het laatste sliertje stof van haar jurk dat onbenullig aan haar beha was blijven hangen, van zich af. Ze keek naar de blauwe plek die de valpartij op haar bovenarm had achtergelaten. De bloeduitstorting zag er pijnlijker uit dan ze echt was, maar Sandra trok een pijnlijk gezicht om Nicole nog eens te confronteren met haar daad.
Nicole keek nog eens goed naar Sandra en besefte wat voor een schade ze had aangericht bij haar vriendin. 'O Sandra', zei ze. 'Het spijt me zo dat ik me zo heb laten gaan. Toe geef me een knuffel.' De vriendinnen sloten elkaar in de armen en gaven elkaar een warme knuffel. Sandra voelde hoe het lichaam van Nicole was gegroeid. De lovehandles waren weer terug. Op Nicole's rug voelde Sandra hoe het beha-bandje een vetrol naar beneden drukte. Wat waren dikke vrouwen eigenlijk mooi, dacht Sandra. Ze begreep de voorliefde van Bas helemaal. Hij had gelijk, magere scharminkels waren een verschrikking. Je voelde dan alleen botten en verder niks zachts. Nicole was veranderd van een hoekig wezig in het vertrouwde zachte troetelbeertje dat ze altijd was geweest.
Sandra maakte van de gelegenheid gebruik om Nicole nog eens op het hart te drukken hoeveel ze van Bas hield. Dat dit echte liefde was. Dat zich voor het eerst echt begeerd en bemind voelde. Nicole keek verbitterd, maar gaf haar daarna gelijk een dikke knuffel. Ze had gelijk en Nicole hield eigenlijk niet van jongens zoals Bas. Wie weet zou ze een geschikt iemand vinden met wie het wel goed klikte.
Sandra probeerde Sandra ervan te overtuigen dat de liefde niet van uiterlijk afhing. Ze was slank geweest, maar ze voelde zich nu meer dan ooit bemind. En Sandra was ervan overtuigd dat dit ook bij Nicole zou gebeuren. Bas zou binnenkort over de vloer komen. Ze zouden het met z'n drieën nog een keer bespreken, maar ze moesten verder met elkaar. Bovendien was het allemaal veel te mooi om gewoon te laten schieten. Ze hadden elkaar gevonden en zouden vanaf nu gaan genieten. Speels klopte Sandra op het buikje van Nicole. 'Want eten kun je weer', zei ze met een knipoog. Nicole grinnikte en knikte. 'Inderdaad', antwoordde ze. 'Waar blijft het eten?'
Lees deel 28: Vet feest »
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
Vet ruzie
Nicole kwam de volgende haar kamer uit voor een snack. Sandra was de laatste dagen erg bang geworden voor haar vriendin. Ze vreesde dat Nicole weer helemaal uit haar slof zou schieten. Dit gebeurde regelmatig sinds Nicole op de hoogte was van haar relatie met Bas. 'He Nicole', zei Sandra met zo lief mogelijke stem tegen haar vriendin Nicole. 'Wat?' vroeg Nicole bot terug.
'Nicole', Sandra probeerde alle moed bij elkaar te schrapen. 'Nicole, ik maak me een beetje zorgen om je de laatste tijd.' Nicole ergerder zich. Ze draaide zich met een ruk om. 'Je maakt je een beetje zorgen om mij de laatste tijd?' Er klonk veel irritatie in haar stem. 'Nou, vertel me maar waar je dan zulke zorgen over maakt?'
Sandra voelde zich geïntimideerd en wilde zich eigenlijk uit deze vervelende situatie bevrijden. Ze schraapte de moed opnieuw bij elkaar. Wilde ze uit deze vervelende toestand komen, dan moest ze – hoe dan ook – iets doen. Ze liet haar hoofd nederig zakken. 'Nou, je bent zo down de laatste tijd.'
Voordat Sandra ook maar de gelegenheid kreeg haar verhaal af te maken, onderbrak Nicole haar woest. 'Wat gek he dat ik een beetje down ben? Hoe zou dat nou toch komen? Wat raar he?' Sandra voelde zich steeds ongemakkelijker en wist niet goed hoe ze de situatie kon doorbreken. Opnieuw schraapte ze de moed bij elkaar om tot haar vriendin te komen. 'Ik begrijp dat je heel boos op me bent. Ik voel me hier heel rot over. Ik heb geprobeerd om je uit te leggen waarom ik met Bas ga. Het spijt me verschrikkelijk dat ik je hiermee gekwetst heb. Maar ik merk ook dat je dagen op bed ligt. Je bent aangekomen en...'
Opnieuw werd Sandra woest onderbroken in haar verhaal. 'Aangekomen. Die paar kilootjes. Moet je horen wie dat zegt. Je bent de vetste teef die ik ooit gezien heb en jij begint te zemelen over aankomen? Als er iemand is die de hele dag zit te vreten, dan ben jij het. En jij moet mij vertellen dat ik op mijn gewicht moet letten?' Nicole keek haar woest aan.
Op dat moment verloor Nicole haar zelfbeheersing en gaf Sandra een harde klap, midden in het gezicht. Sandra wilde het liefste weglopen van deze vervelende situatie, maar haar dikte stond dat niet toe. Nicole maakte van de situatie gebruik en boog naar Sandra toe. Ze begon aan Sandra's haren te trekken. Sandra kon niks doen. Haar dikte zat haar in de weg. Ze kon alleen maar hard gaan gillen en schreeuwen. Dat deed ze dan ook. Maar het had geen enkel effect. Het leek wel of Sandra haar situatie alleen maar erger maakte.
Sandra was te groot en te log om zich goed tegen Nicole te kunnen weren. Steeds als ze met haar handen in de richting van Nicole sloeg, ontweek Nicole haar. Sandra probeerde dichter bij Nicole te komen, maar ze dreigde door haar vette lijf steeds uit balans te raken. Het was voor haar onmogelijk om iets te doen. Sandra besefte ook dat het niet lang meer zou duren of ze hield het niet meer vol om terug te vechten. Ze hapte al naar adem en merkte dat het vet op haar lijf alle kanten op schoot.
Nicole hield op met het trekken aan Sandra's haren. Ze had haar aandacht verplaatst naar de jurk van Sandra, de speciale vette jurk die ze voor haar gemaakt had een paar weken eerder. Nicole trok aan de jurk. Sandra hoorde het stof scheuren. Daarna duwde Nicole haar tegen de grond. Sandra viel met een smak op de grond. De grond leek te trillen van de dreun die dat met zich meegaf. De jurk scheurde en Sandra's blote benen vlogen door de lucht.
Sandra lag op de grond en hijgde van de inspanning die het gevecht haar kostte. Haar lichaam was te log om overeind te krabbelen. Sandra rolde op een zij. Nicole zag kans om op Sandra te springen en trok verder aan de opengereten jurk. Triomfantelijk hield Nicole de losse stof van de stukgeschuurde jurk in de lucht. Sandra lag op de grond na te hijgen. Ze was helemaal bloot. Haar enorme lijf lag bloot op de grond.
Ze probeerde overeind te komen, maar telkens als Sandra omhoog krabbelde, duwde Nicole naar weer naar de grond. Nicole duwde haar met haar voet naar beneden. Sandra voelde zich vernederd. Ze lag daar zo naakt op de grond. Haar buik stak een eindje in de lucht. Ze probeerde haar knieën omhoog te houden, waardoor haar dikke buik nog meer omhoog gedrukt werd. Sandra was niet meer in staat om te gaan staan. Ze voelde zich totaal vernederd door Nicole en begon te huilen. Zo hulpeloos lag Sandra daar op de grond, terwijl haar vriendin haar met haar voet naar beneden drukte.
Nicole zag dit zo aan en kwam gelukkig snel bij haar positieven. 'Jeetje, Sandra wat hebben we gedaan?' vroeg ze. Ze boog voorover en hielp Sandra overeind te komen. Met man en macht probeerde Nicole om Sandra omhoog te krijgen. Ze trok haar vriendin op en liet haar op de bank zakken. Sandra hijgde nog na en liet nog veel snikken gaan om wat zojuist allemaal was voorgevallen.
'O, Sandra, het spijt me verschrikkelijk wat ik je heb aangedaan', zei Nicole geschrokken. Het leek tot haar door te dringen wat er eigenlijk gebeurd was. Hier was iets vreselijks voorgevallen. 'Het spijt me dat ik dit gedaan heb als vergelding dat jij mijn vriendje hebt afgepakt en mij zo vernederd hebt. Maar ik ben echt veel te ver gegaan door je zo te vernederen. Het spijt me.' Nicole toonde echt berouw van haar daad. Dit was echt te erg. Sandra merkte dat haar vriendin dit meende.
Sandra moest nog bijkomen van het gevecht dat zojuist had plaatsgevonden. Ze vond wel dat ze dit haar vriendin niet kwalijk moest nemen. Hier sprak veel opgekropte woede en wrok in. Nicole was echt in haar teleurgesteld geweest. Ze had zich echt gekwetst gevoeld. Ook wenste Sandra dat aan de situatie van de afgelopen week snel een einde kwam. 'Ik begrijp het Sandra. Je bent gewoon heel boos op me. Nu ben je het kwijt. Ik hoop zo dat we weer verder kunnen.'
Nu moest Sandra haar vriendin op het hart drukken dat ze echt verliefd was op Bas en hem niet alleen afpakte omdat zij iets met hem had gehad. Iets dat ze wel vermoedde van Nicole. 'Nicole', zei Sandra. 'Het spijt me, maar ik ben echt gek op Bas. Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die zo lief voor me was. Hij houdt echt van me.'
Ze zag hoe Nicole betrok van de opmerking. 'Ik ben blij dat je je frustraties nu geuit hebt. Ik hoop dat het geholpen heeft om je woede van je af te raken.' Sandra trok het laatste sliertje stof van haar jurk dat onbenullig aan haar beha was blijven hangen, van zich af. Ze keek naar de blauwe plek die de valpartij op haar bovenarm had achtergelaten. De bloeduitstorting zag er pijnlijker uit dan ze echt was, maar Sandra trok een pijnlijk gezicht om Nicole nog eens te confronteren met haar daad.
Nicole keek nog eens goed naar Sandra en besefte wat voor een schade ze had aangericht bij haar vriendin. 'O Sandra', zei ze. 'Het spijt me zo dat ik me zo heb laten gaan. Toe geef me een knuffel.' De vriendinnen sloten elkaar in de armen en gaven elkaar een warme knuffel. Sandra voelde hoe het lichaam van Nicole was gegroeid. De lovehandles waren weer terug. Op Nicole's rug voelde Sandra hoe het beha-bandje een vetrol naar beneden drukte. Wat waren dikke vrouwen eigenlijk mooi, dacht Sandra. Ze begreep de voorliefde van Bas helemaal. Hij had gelijk, magere scharminkels waren een verschrikking. Je voelde dan alleen botten en verder niks zachts. Nicole was veranderd van een hoekig wezig in het vertrouwde zachte troetelbeertje dat ze altijd was geweest.
Sandra maakte van de gelegenheid gebruik om Nicole nog eens op het hart te drukken hoeveel ze van Bas hield. Dat dit echte liefde was. Dat zich voor het eerst echt begeerd en bemind voelde. Nicole keek verbitterd, maar gaf haar daarna gelijk een dikke knuffel. Ze had gelijk en Nicole hield eigenlijk niet van jongens zoals Bas. Wie weet zou ze een geschikt iemand vinden met wie het wel goed klikte.
Sandra probeerde Sandra ervan te overtuigen dat de liefde niet van uiterlijk afhing. Ze was slank geweest, maar ze voelde zich nu meer dan ooit bemind. En Sandra was ervan overtuigd dat dit ook bij Nicole zou gebeuren. Bas zou binnenkort over de vloer komen. Ze zouden het met z'n drieën nog een keer bespreken, maar ze moesten verder met elkaar. Bovendien was het allemaal veel te mooi om gewoon te laten schieten. Ze hadden elkaar gevonden en zouden vanaf nu gaan genieten. Speels klopte Sandra op het buikje van Nicole. 'Want eten kun je weer', zei ze met een knipoog. Nicole grinnikte en knikte. 'Inderdaad', antwoordde ze. 'Waar blijft het eten?'
Lees deel 28: Vet feest »
Reacties
Een reactie posten