De revanche (18) – De nieuwe jurk
Wat vooraf ging: Nicole en Sandra gaan naar het vakantiehuisje van Sandra om Nicole te laten afvallen. Als Sandra het eten ontdekt, draaien de rollen om. Sandra wordt het vette varken en Nicole is de slanke den. Nicole mest haar vriendin verder vet. Sandra is zelfs uit Nicoles vette jurk gegroeid.
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
Een paar uur later ontwaakte Sandra uit een diepe slaap. Ze merkte dat ze buiten was en nog een beetje nat was van het zwemmen eerder. Sandra werkte zich omhoog uit de leunstoel. Met haar zware lijf was het lastig om zich uit de stoel te wurmen. Haar recente gewichtstoename maakte het haar ook niet makkelijker. Sandra stapte het huis binnen en liep direct naar de koelkast. Ze opende de deur en keek of er wat te snaaien viel. 'Is hier dan helemaal niks te eten', dacht ze toen ze de lege schappen zag. Sandra was kwaad op Nicole. Had haar vriendin dan helemaal niks in huis gehaald. Sandra was helemaal teleurgesteld. Dit was ze niet gewend van Nicole. Normaal zorgde ze goed voor haar en was er altijd wat te eten in huis. Boos schreeuwde ze de naam van haar vriendin door het huis.
Verbaasd kwam Nicole de keuken binnen. Wat was er aan de hand dat haar vriendin zo moest schreeuwen? 'Waarom moet je zo schreeuwen?' vroeg ze. 'Je zit de hele dag op je dikke reet, hoeft nergens iets voor te doen, krijgt je natje en je droogje op tijd en hebt helemaal niks om over te klagen. Hoe durf je zo te doen?' Nicole gaf haar verwende vriendin een koekje van eigen deeg.
Sandra schaamde zich diep en liet haar gezicht van schaamte zakken. Ze ging op een keukenstoel zitten. 'Sorry het spijt me, maar ik heb verschrikkelijke honger.' Sandra praatte heel zacht en probeerde haar liefste stemmetje op te zetten. Het speet haar ook echt. Het was onterecht dat ze zo tegen haar vriendin deed. 'Je hebt altijd honger', zei Nicole. Sandra bleef stil op de stoel zitten en hield haar hoofd nog steeds naar beneden. 'Het lijkt wel of je nooit vol bent. Altijd eet je maar. Het eten is niet aan te slepen.' Sandra zei nog altijd niks.
'Maar ik ben ook niet gek. Ik heb aan je gedacht, kijk maar eens in de kamer op de eettafel', vertelde Nicole. Sandra was nog niet helemaal hersteld en achterdochtig als ze was, stond ze voorzichtig op en liep traag naar de woonkamer. Ze kwam binnen en wist niet wat ze zag. De tafel lag boordevol met voedingsrijk eten. Er lagen hamburgers, patat, milkshakes, kroketten, koek, cake en allerlei andere snacks. Sandra slaakte allemaal vreugdekreetjes bij het zien van al dit lekkers. Dat wilde ze allemaal wel proeven.
Na een minuut of 20 vond Nicole haar vriendin Sandra op de bank. Haar mond zat nog vol met al het eten. In haar mollige handen hield ze nog allemaal snoepgoed vast. En op haar schoot lag ook nog van alles, zo zag Nicole een paar marsrepen liggen die dadelijk nog wel verorberd zouden gaan worden. Ze keek met een brede glimlach en vol genoegen naar Nicole. 'O Nicole, het spijt me echt verschrikkelijk dat ik zo deed tegen je. Ik meende er niks van, ik had zo'n honger.'
'Het heeft je goed gedaan, dat zie ik wel', zei de weldoener. 'Maar nu je jezelf zo beter voelt, raad eens wat ik voor je heb?' Sandra keek met haar voldane ogen naar Nicole. Ze was verbaasd. 'Ik heb een verrassing voor je!' Nicole stond op en liep de kamer uit. Even later kwam ze de kamer weer binnen en droeg een bundel stof heel dicht tegen haar lichaam aan geklemd. Ze spreidde de stof open en riep 'Tada'. Een heel grote jurk, geschikt voor iemand met een flink overgewicht fladderde aan de arm die Nicole omhoog hield. 'Jeetje, hoe heb je dat voor elkaar gekregen?' vroeg Sandra verrast. Dat had ze echt niet verwacht van haar vriendin.
'Vind je hem mooi?' vroeg Nicole met een trots gezicht. 'Hij is geweldig', zei Sandra terwijl ze over de stof van de jurk met haar vingers streelde. 'Je had echt iets nodig om te dragen', vertelde Nicole. 'Na het scheuren van de vette jurk vanmorgen, had je helemaal niks meer om aan te trekken. Ik heb een andere jurk van mij gepakt en heb uit die 2 jurken deze jurk gemaakt. Zo heb je een mooie jurk om aan te trekken, die je nog past ook.'
'Ik kan het niet geloven', gilde Sandra enthousiast. 'Heb je dat voor mij gemaakt?' Natuurlijk was het niet zo'n strakke galajurk als die ze een paar weken geleden droeg, maar het was een prachtige jurk. Groot genoeg voor haar stevige lichaam. Sandra voelde zich zielsgelukkig en gaf haar vriendin een innige omhelzing. Nicole voelde al die nieuwe vetrolletjes tegen zich aandrukken. Wat waren Sandra's armen mollig geworden. Het verbaasde Nicole een beetje. 'Het is niks bijzonders hoor, maar ik denk dat het een mooie oplossing voor je is', zei Nicole. Ze trok een brede glimlach op haar gezicht.
Sandra hief haar mollige armen in de lucht en Nicole trok de jurk over het dikke lichaam van haar vriendin. Dit ging eenvoudig en snel. De stof viel makkelijk over de grote borsten en prominente buik van Sandra. 'Wow', riep Sandra en ze draaide trots rondjes door de kamer in haar nieuwe jurk. De stof viel royaal over haar lichaam heen. De jurk kwam dichter in de buurt van het formaat van een tent dan van een jurk, maar Sandra was er trots op. De jurk stond in elk geval een stuk beter dan de vorige. Ze zat er niet meer in opgesloten zoals een worst in zijn velletje. Ook al vond Nicole de jurk niet de meest hippe, ze vond dat de jurk best stond. Zeker, ze werd er niet slanker door. Je zag nog altijd dat een meid met flink overgewicht onder de stof verborgen zat, maar het was beduidend beter dan de vorige.
'Ik ben er hartstikke blij mee', zei Sandra nog een keer. 'Daar ben ik blij mee', zei Nicole droogjes. Al deze complimenten vond ze een beetje teveel van het goede. 'Ga even lekker lounchen, neem een bad en rust goed uit. Het diner is over een uurtje klaar, dan gaan we na het eten lekker stappen. 'Oké', zei Sandra. Ze liep naar boven naar haar slaapkamer. Wat later hoorde Nicole het bad in de badkamer vollopen. Haar vriendin ging het er lekker van nemen en zou haar vette lijf goed verwennen. En Nicole wist zeker dat haar vriendin daarbij haar gevoelige plekjes niet zou vergeten. Zeker ook omdat op de rand van het bad een enorme vibrator stond naast al het snoepgoed en de candybars die ze erbij had neergelegd.
Lees het negentiende deel: Vet uitgaan »
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
De nieuwe jurk
Een paar uur later ontwaakte Sandra uit een diepe slaap. Ze merkte dat ze buiten was en nog een beetje nat was van het zwemmen eerder. Sandra werkte zich omhoog uit de leunstoel. Met haar zware lijf was het lastig om zich uit de stoel te wurmen. Haar recente gewichtstoename maakte het haar ook niet makkelijker. Sandra stapte het huis binnen en liep direct naar de koelkast. Ze opende de deur en keek of er wat te snaaien viel. 'Is hier dan helemaal niks te eten', dacht ze toen ze de lege schappen zag. Sandra was kwaad op Nicole. Had haar vriendin dan helemaal niks in huis gehaald. Sandra was helemaal teleurgesteld. Dit was ze niet gewend van Nicole. Normaal zorgde ze goed voor haar en was er altijd wat te eten in huis. Boos schreeuwde ze de naam van haar vriendin door het huis.
Verbaasd kwam Nicole de keuken binnen. Wat was er aan de hand dat haar vriendin zo moest schreeuwen? 'Waarom moet je zo schreeuwen?' vroeg ze. 'Je zit de hele dag op je dikke reet, hoeft nergens iets voor te doen, krijgt je natje en je droogje op tijd en hebt helemaal niks om over te klagen. Hoe durf je zo te doen?' Nicole gaf haar verwende vriendin een koekje van eigen deeg.
Sandra schaamde zich diep en liet haar gezicht van schaamte zakken. Ze ging op een keukenstoel zitten. 'Sorry het spijt me, maar ik heb verschrikkelijke honger.' Sandra praatte heel zacht en probeerde haar liefste stemmetje op te zetten. Het speet haar ook echt. Het was onterecht dat ze zo tegen haar vriendin deed. 'Je hebt altijd honger', zei Nicole. Sandra bleef stil op de stoel zitten en hield haar hoofd nog steeds naar beneden. 'Het lijkt wel of je nooit vol bent. Altijd eet je maar. Het eten is niet aan te slepen.' Sandra zei nog altijd niks.
'Maar ik ben ook niet gek. Ik heb aan je gedacht, kijk maar eens in de kamer op de eettafel', vertelde Nicole. Sandra was nog niet helemaal hersteld en achterdochtig als ze was, stond ze voorzichtig op en liep traag naar de woonkamer. Ze kwam binnen en wist niet wat ze zag. De tafel lag boordevol met voedingsrijk eten. Er lagen hamburgers, patat, milkshakes, kroketten, koek, cake en allerlei andere snacks. Sandra slaakte allemaal vreugdekreetjes bij het zien van al dit lekkers. Dat wilde ze allemaal wel proeven.
Na een minuut of 20 vond Nicole haar vriendin Sandra op de bank. Haar mond zat nog vol met al het eten. In haar mollige handen hield ze nog allemaal snoepgoed vast. En op haar schoot lag ook nog van alles, zo zag Nicole een paar marsrepen liggen die dadelijk nog wel verorberd zouden gaan worden. Ze keek met een brede glimlach en vol genoegen naar Nicole. 'O Nicole, het spijt me echt verschrikkelijk dat ik zo deed tegen je. Ik meende er niks van, ik had zo'n honger.'
'Het heeft je goed gedaan, dat zie ik wel', zei de weldoener. 'Maar nu je jezelf zo beter voelt, raad eens wat ik voor je heb?' Sandra keek met haar voldane ogen naar Nicole. Ze was verbaasd. 'Ik heb een verrassing voor je!' Nicole stond op en liep de kamer uit. Even later kwam ze de kamer weer binnen en droeg een bundel stof heel dicht tegen haar lichaam aan geklemd. Ze spreidde de stof open en riep 'Tada'. Een heel grote jurk, geschikt voor iemand met een flink overgewicht fladderde aan de arm die Nicole omhoog hield. 'Jeetje, hoe heb je dat voor elkaar gekregen?' vroeg Sandra verrast. Dat had ze echt niet verwacht van haar vriendin.
'Vind je hem mooi?' vroeg Nicole met een trots gezicht. 'Hij is geweldig', zei Sandra terwijl ze over de stof van de jurk met haar vingers streelde. 'Je had echt iets nodig om te dragen', vertelde Nicole. 'Na het scheuren van de vette jurk vanmorgen, had je helemaal niks meer om aan te trekken. Ik heb een andere jurk van mij gepakt en heb uit die 2 jurken deze jurk gemaakt. Zo heb je een mooie jurk om aan te trekken, die je nog past ook.'
'Ik kan het niet geloven', gilde Sandra enthousiast. 'Heb je dat voor mij gemaakt?' Natuurlijk was het niet zo'n strakke galajurk als die ze een paar weken geleden droeg, maar het was een prachtige jurk. Groot genoeg voor haar stevige lichaam. Sandra voelde zich zielsgelukkig en gaf haar vriendin een innige omhelzing. Nicole voelde al die nieuwe vetrolletjes tegen zich aandrukken. Wat waren Sandra's armen mollig geworden. Het verbaasde Nicole een beetje. 'Het is niks bijzonders hoor, maar ik denk dat het een mooie oplossing voor je is', zei Nicole. Ze trok een brede glimlach op haar gezicht.
Sandra hief haar mollige armen in de lucht en Nicole trok de jurk over het dikke lichaam van haar vriendin. Dit ging eenvoudig en snel. De stof viel makkelijk over de grote borsten en prominente buik van Sandra. 'Wow', riep Sandra en ze draaide trots rondjes door de kamer in haar nieuwe jurk. De stof viel royaal over haar lichaam heen. De jurk kwam dichter in de buurt van het formaat van een tent dan van een jurk, maar Sandra was er trots op. De jurk stond in elk geval een stuk beter dan de vorige. Ze zat er niet meer in opgesloten zoals een worst in zijn velletje. Ook al vond Nicole de jurk niet de meest hippe, ze vond dat de jurk best stond. Zeker, ze werd er niet slanker door. Je zag nog altijd dat een meid met flink overgewicht onder de stof verborgen zat, maar het was beduidend beter dan de vorige.
'Ik ben er hartstikke blij mee', zei Sandra nog een keer. 'Daar ben ik blij mee', zei Nicole droogjes. Al deze complimenten vond ze een beetje teveel van het goede. 'Ga even lekker lounchen, neem een bad en rust goed uit. Het diner is over een uurtje klaar, dan gaan we na het eten lekker stappen. 'Oké', zei Sandra. Ze liep naar boven naar haar slaapkamer. Wat later hoorde Nicole het bad in de badkamer vollopen. Haar vriendin ging het er lekker van nemen en zou haar vette lijf goed verwennen. En Nicole wist zeker dat haar vriendin daarbij haar gevoelige plekjes niet zou vergeten. Zeker ook omdat op de rand van het bad een enorme vibrator stond naast al het snoepgoed en de candybars die ze erbij had neergelegd.
Lees het negentiende deel: Vet uitgaan »
Reacties
Een reactie posten