Op kamers (15) - Vreetorgie
Wat vooraf ging. Anja studeert en woont in een meidenhuis. Barbara kookt verschrikkelijk lekker en veel. De meiden in het huis groeien allemaal. De nieuwe inwoner Jochem verbaast zich over de dikte van de dames en het ongegeneerde eetgedrag. Ondertussen stopt de teller op Anjas weegschaal bij de 112 kilo.
Lees eerst het eerste deel: Een goed tehuis »
Barbara begon even later met de voorbereidingen voor de vreetorgie. Ze draaide zich half om toen ze de keukendeur hoorde. Het was Susanne die zich met een luide zucht liet vallen in de stoel. Haar broek stond open en de broekstukken klapten ver uit elkaar waartussen haar buik zwol. 'Anja is opgedost op de sofa,' zei ze. 'Ze heeft 2 pakken met chocoladekoekjes op en een hele zak pindachips. Het heeft haar wel moe gemaakt.' Barbara lachtte en roerde in de mayonaise waarin ze een pakje boter liet smelten. 'Dat is toch de vervulling van je droom, Babs? De kleine wil nu graag vetgemest worden, wie had dat ooit verwacht…'
Barbara keek dromerig naar Susanne. 'Dat had ik ook nooit verwacht… Ik vond het al fascinerend om te zien hoe heerlijk dik ze niet geworden is. Ik heb er het hele weekend al naar gekeken, ze is echt vet geworden. Ze beweegt zich nauwelijks nog en eet de hele godsganse dag. Ik heb het eens getest en zette 5 grote open zakken M&M's op tafel. Ze heeft de hele dag doorgegeten. De ene na de andere, wat wij normaal samen doen.'
'Bij jouw is het ook niet minder geworden,' lachtte Susanne. Bij Barbara was de weegschaal tot 98 kilo gegaan.
'Klopt… Mijn eetlust is ook gegroeid, niks vergeleken met die van jullie trouwens.'
'Wat ga je dit weekend voor ons maken?'
'Dat zul je wel zien, ik wil in elk geval mijn nieuwe friteuse uitproberen.'
Dat deed ze. Barbara besloot om American Food als thema van het weekend te nemen. Toen Anja weer wakker werd, trok de geur van gegrilde hamburgers door de woning, die met veel patat werd geserveerd. Dit keer aten ze in de keuken omdat Barbara het eten vers wilde bereiden. Koude friet smaakte niet. Barbara greep als eerste aan Anja's broekriem. Ze droeg een van Susannes oude spijkerbroeken, maat 52, die redelijk wijd en aangenaam zat. Susanne had haar leggings aangetrokken. De andere kleren waren te strak gaan zitten.
'Heb je ruimte om gevoerd te worden, mijn mestvarkentje?' vroeg Barbara met opwindende stem. 'Ja,' riep Anja. Ze voelde hoe ze een grens overtrad waarbij ze accepteerde, ze dwong over het woord te denken, vetgemest werd. Susanne deed de gordijnen dicht en een gezellig licht hing in de keuken.
'Dan zul je dit weekend echt vreten… tot je goed dik bent.' Anja ging sneller ademen.
'Zo dik als Gaby?' Barbara moest lachen.
'Daar is een weekend niet voldoende voor. Onze dikkerd is weer geweldig aangekomen. Ik had haar laatst aan de telefoon en hoorde dat de teller richting de 200 gaat.'
'En ze wordt nog altijd dikker?'
'Klopt, haar man houdt ervan dat ze zo dik is en voert haar onophoudelijk.'
Anja beet in de eerste hamburger. Ze proefde de vette olie waarin het gebraden was en grote hoeveelheid saus die tussen vlees en broodje zat. Hij smaakte ongelooflijk lekker. Snel was de eerste weggewerkt en ze nam een tweede en een derde. Daarbij at ze zich helemaal rond aan de patat, die ze in de mayonaise doopte. Daarna nam ze even rust. Haar buik was nu goed gevuld en het vette eten lag zwaar op haar maag. Susanne die tegenover haar zat, nam haar vierde burger en beet erin. 'Die zijn lekker,' snoof ze met volle mond.
Anja greep nu ook naar haar nummer 4. Het kostte moeite de laatste hap weg te krijgen. Ze kon geen pap meer zeggen en ze had het gevoel dat haar buik door het vele eten nu al was gaan opzwellen. Barbara schoof patat op haar bord.
'Eet,' zei ze rustig. 'Ik durf te wedden dat dit er nog wel in past.' Anja steunde.
'Ik ben echt helemaal vol,' zuchtte ze.' Barbara schoof haar hand onder het shirt en kneep met haar vinger in het vet rond de navel. Inderdaad was Anja's vette pens iets ronder dan eerst.
'Die paar frietjes kunnen wel,' beval Barbara nu. 'Suus eet toch ook nog.'Ze begon Anja's dikke buik te masseren, het vette spek kneedde ze krachtig met haar handen. Anja leunde achterover en sloot haar ogen van genot. Dat was hemels. Barbara voerde haar met de andere hand de patat. De een na de andere schoof ze naar binnen en al met al at ze het hele bord leeg. Haar maag drukte en ze voelde zich ongelooflijk dik en zwaar. Het vele eten maakte haar moe.
'Als toetje een kleine chocolademoes,' zei Barbara nu en zette een grote schaal in het midden van de tafel.'
'Babs,' riep Susanne, die eveneens over haar dik vooruitstekende buik wreef.
'Dat is een beetje teveel.' Ze pakte een bord en schepte het helemaal vol.
Ook Anja liet een bord vol scheppen, maar ze at er heel langzaam van. Ze was gewoon te vol. Tenslotte nam Barbara haar lepel uit de hand, doopte hem in de creme en schoof hem in Anja's mond.
'Kom op, nog een bord met moes en dan mag je even uitrusten.' Anja slikte gewillig en proefde de smaak van de creme. De heerlijke aroma van chocolade met zoet erom heen. Een kort ogenblik later was haar bord leeg.
's Avonds toen Anja 2 uurtjes geslapen had, kwamen de spareribs en kipnuckets met gebraden aardappel en heel veel roomsaus. De 3 aten weer dapper door. Anja en Susanne leken de geweldige middagmaaltijd te hebben verwerkt. En ook dit keer gaf het Barbara geen rust voordat Anja bommetje vol achterover leunde en nog vier stukken Frankfurter taart gevoerd kreeg. Anja voelde zich alsof ze gelijk uit elkaar zou spatten en ze was duizelig. Maar het was ook heel lekker, uit pure lust nam ze nog stuk nummer 5.
Daarna gingen ze in de woonkamer zitten, dronken rode wijn en wreven over hun volle buiken. Anja ademde haar volle buik vol met lucht en genoot. Zo bezoedeld was ze nooit eerder geweest. Nog mooier was het om zich zo te buiten te gaan met dit gezelschap en over deze toestand ervaringen uit te wisselen. Zelfs Barbara had zich overeten en snoof lichtjes toen ze zich op de bank liet vallen. 'Ik durf te wedden dat mijn maag samentrekt,' zei Anja, die half in de leunstoel lag, half lag en de volle buik vooruit strekte. Haar achterste vulde het grote zitvlak van de stoel.
'Dat denk ik ook,' zei Susanne. 'Ik heb na zulke grote vreetorgieen altijd een gigantische honger.'
'Ik heb uberhaupt veel meer honger dan vroeger. Eerst ging ik naar de McDonald's en had genoeg aan een menu. Vandaag heb ik aan twee grote menu's niet genoeg met een reuzenmilkshake erbij.' Barbara lachtte.
'Zo gaat het toch bij een mestvarken,' zei ze. 'Een mestvarken raakt gewend aan de grote porties eten. Ergens vreet hij geweldige hoeveelheden en wordt zo enorm vet.'
Ze hoorde Anja zacht kuchen en vroeg zich af of dat aan haar volle maag lag. 'Een goede vreter zorgt ervoor dat hij zich voortdurend overeet door de lekkerste dingen steeds naar het einde te schuiven. Alleen zo kan hij dagelijks vordering maken.' Het viel haar op dat Anja haar broek opende, die vanmorgen nog ruim zat. 'Zeg niet dat hij nu te krap zit?'
Anja strekte haar spekbuik nog verder naar voren. 'Nee, niet echt, maar mijn buik heeft meer ruimte nodig.'
'Dat klopt. Ik heb nog roomkaastaart.'
'Barbara je bent gek.'
'Ik zeg het alleen zodat je weer een beetje honger krijgt.'
Een goede vreter zorgt er natuurlijk voor dat hij zich voortdurend overeet, door het lekkerste uit te stellen, dacht Susanne. Barbara wist al wat ze deed.
Lees het zestiende deel: Vetwens »
Lees eerst het eerste deel: Een goed tehuis »
Vreetorgie
Barbara begon even later met de voorbereidingen voor de vreetorgie. Ze draaide zich half om toen ze de keukendeur hoorde. Het was Susanne die zich met een luide zucht liet vallen in de stoel. Haar broek stond open en de broekstukken klapten ver uit elkaar waartussen haar buik zwol. 'Anja is opgedost op de sofa,' zei ze. 'Ze heeft 2 pakken met chocoladekoekjes op en een hele zak pindachips. Het heeft haar wel moe gemaakt.' Barbara lachtte en roerde in de mayonaise waarin ze een pakje boter liet smelten. 'Dat is toch de vervulling van je droom, Babs? De kleine wil nu graag vetgemest worden, wie had dat ooit verwacht…'
Barbara keek dromerig naar Susanne. 'Dat had ik ook nooit verwacht… Ik vond het al fascinerend om te zien hoe heerlijk dik ze niet geworden is. Ik heb er het hele weekend al naar gekeken, ze is echt vet geworden. Ze beweegt zich nauwelijks nog en eet de hele godsganse dag. Ik heb het eens getest en zette 5 grote open zakken M&M's op tafel. Ze heeft de hele dag doorgegeten. De ene na de andere, wat wij normaal samen doen.'
'Bij jouw is het ook niet minder geworden,' lachtte Susanne. Bij Barbara was de weegschaal tot 98 kilo gegaan.
'Klopt… Mijn eetlust is ook gegroeid, niks vergeleken met die van jullie trouwens.'
'Wat ga je dit weekend voor ons maken?'
'Dat zul je wel zien, ik wil in elk geval mijn nieuwe friteuse uitproberen.'
Dat deed ze. Barbara besloot om American Food als thema van het weekend te nemen. Toen Anja weer wakker werd, trok de geur van gegrilde hamburgers door de woning, die met veel patat werd geserveerd. Dit keer aten ze in de keuken omdat Barbara het eten vers wilde bereiden. Koude friet smaakte niet. Barbara greep als eerste aan Anja's broekriem. Ze droeg een van Susannes oude spijkerbroeken, maat 52, die redelijk wijd en aangenaam zat. Susanne had haar leggings aangetrokken. De andere kleren waren te strak gaan zitten.
'Heb je ruimte om gevoerd te worden, mijn mestvarkentje?' vroeg Barbara met opwindende stem. 'Ja,' riep Anja. Ze voelde hoe ze een grens overtrad waarbij ze accepteerde, ze dwong over het woord te denken, vetgemest werd. Susanne deed de gordijnen dicht en een gezellig licht hing in de keuken.
'Dan zul je dit weekend echt vreten… tot je goed dik bent.' Anja ging sneller ademen.
'Zo dik als Gaby?' Barbara moest lachen.
'Daar is een weekend niet voldoende voor. Onze dikkerd is weer geweldig aangekomen. Ik had haar laatst aan de telefoon en hoorde dat de teller richting de 200 gaat.'
'En ze wordt nog altijd dikker?'
'Klopt, haar man houdt ervan dat ze zo dik is en voert haar onophoudelijk.'
Anja beet in de eerste hamburger. Ze proefde de vette olie waarin het gebraden was en grote hoeveelheid saus die tussen vlees en broodje zat. Hij smaakte ongelooflijk lekker. Snel was de eerste weggewerkt en ze nam een tweede en een derde. Daarbij at ze zich helemaal rond aan de patat, die ze in de mayonaise doopte. Daarna nam ze even rust. Haar buik was nu goed gevuld en het vette eten lag zwaar op haar maag. Susanne die tegenover haar zat, nam haar vierde burger en beet erin. 'Die zijn lekker,' snoof ze met volle mond.
Anja greep nu ook naar haar nummer 4. Het kostte moeite de laatste hap weg te krijgen. Ze kon geen pap meer zeggen en ze had het gevoel dat haar buik door het vele eten nu al was gaan opzwellen. Barbara schoof patat op haar bord.
'Eet,' zei ze rustig. 'Ik durf te wedden dat dit er nog wel in past.' Anja steunde.
'Ik ben echt helemaal vol,' zuchtte ze.' Barbara schoof haar hand onder het shirt en kneep met haar vinger in het vet rond de navel. Inderdaad was Anja's vette pens iets ronder dan eerst.
'Die paar frietjes kunnen wel,' beval Barbara nu. 'Suus eet toch ook nog.'Ze begon Anja's dikke buik te masseren, het vette spek kneedde ze krachtig met haar handen. Anja leunde achterover en sloot haar ogen van genot. Dat was hemels. Barbara voerde haar met de andere hand de patat. De een na de andere schoof ze naar binnen en al met al at ze het hele bord leeg. Haar maag drukte en ze voelde zich ongelooflijk dik en zwaar. Het vele eten maakte haar moe.
'Als toetje een kleine chocolademoes,' zei Barbara nu en zette een grote schaal in het midden van de tafel.'
'Babs,' riep Susanne, die eveneens over haar dik vooruitstekende buik wreef.
'Dat is een beetje teveel.' Ze pakte een bord en schepte het helemaal vol.
Ook Anja liet een bord vol scheppen, maar ze at er heel langzaam van. Ze was gewoon te vol. Tenslotte nam Barbara haar lepel uit de hand, doopte hem in de creme en schoof hem in Anja's mond.
'Kom op, nog een bord met moes en dan mag je even uitrusten.' Anja slikte gewillig en proefde de smaak van de creme. De heerlijke aroma van chocolade met zoet erom heen. Een kort ogenblik later was haar bord leeg.
's Avonds toen Anja 2 uurtjes geslapen had, kwamen de spareribs en kipnuckets met gebraden aardappel en heel veel roomsaus. De 3 aten weer dapper door. Anja en Susanne leken de geweldige middagmaaltijd te hebben verwerkt. En ook dit keer gaf het Barbara geen rust voordat Anja bommetje vol achterover leunde en nog vier stukken Frankfurter taart gevoerd kreeg. Anja voelde zich alsof ze gelijk uit elkaar zou spatten en ze was duizelig. Maar het was ook heel lekker, uit pure lust nam ze nog stuk nummer 5.
Daarna gingen ze in de woonkamer zitten, dronken rode wijn en wreven over hun volle buiken. Anja ademde haar volle buik vol met lucht en genoot. Zo bezoedeld was ze nooit eerder geweest. Nog mooier was het om zich zo te buiten te gaan met dit gezelschap en over deze toestand ervaringen uit te wisselen. Zelfs Barbara had zich overeten en snoof lichtjes toen ze zich op de bank liet vallen. 'Ik durf te wedden dat mijn maag samentrekt,' zei Anja, die half in de leunstoel lag, half lag en de volle buik vooruit strekte. Haar achterste vulde het grote zitvlak van de stoel.
'Dat denk ik ook,' zei Susanne. 'Ik heb na zulke grote vreetorgieen altijd een gigantische honger.'
'Ik heb uberhaupt veel meer honger dan vroeger. Eerst ging ik naar de McDonald's en had genoeg aan een menu. Vandaag heb ik aan twee grote menu's niet genoeg met een reuzenmilkshake erbij.' Barbara lachtte.
'Zo gaat het toch bij een mestvarken,' zei ze. 'Een mestvarken raakt gewend aan de grote porties eten. Ergens vreet hij geweldige hoeveelheden en wordt zo enorm vet.'
Ze hoorde Anja zacht kuchen en vroeg zich af of dat aan haar volle maag lag. 'Een goede vreter zorgt ervoor dat hij zich voortdurend overeet door de lekkerste dingen steeds naar het einde te schuiven. Alleen zo kan hij dagelijks vordering maken.' Het viel haar op dat Anja haar broek opende, die vanmorgen nog ruim zat. 'Zeg niet dat hij nu te krap zit?'
Anja strekte haar spekbuik nog verder naar voren. 'Nee, niet echt, maar mijn buik heeft meer ruimte nodig.'
'Dat klopt. Ik heb nog roomkaastaart.'
'Barbara je bent gek.'
'Ik zeg het alleen zodat je weer een beetje honger krijgt.'
Een goede vreter zorgt er natuurlijk voor dat hij zich voortdurend overeet, door het lekkerste uit te stellen, dacht Susanne. Barbara wist al wat ze deed.
Lees het zestiende deel: Vetwens »
Reacties
Een reactie posten