Er schuilt een feeder in mij

door Fanza

De laatste tijd merk ik dat ik het heerlijk vind om te accepteren dat ik een feeder ben. Het is zo lekker om te zien hoe mijn vrouw verslaafd raakt aan snoepen. Ze is meer een snaaier dan een propper. ‘s Avonds eet ze een normale hoeveelheid. Maar als de kinderen op bed liggen en ze zit  voor de tv zit, heeft ze altijd wat lekkers in de buurt. Meerdere koeken bij de thee en vaak nog een reep chocola. Voor ze naar bed gaat, krijgt ze van mij nog 2 beschuitjes dik besmeerd met boter en hagelslag en een glas volle melk erbij. Ze is verder een echte broodeter. ‘s Morgens direct na het wakker worden een glas ontbijtdrank. Dan ontbijten en de tussendoortjes. De lunch probeer ik zo uitgebreid mogelijk te maken door witte bolletjes in plaats van bruin brood. Veel salades voor op brood. En die salades drijven vaak in de mayonaise.

Ik heb altijd al iets voor dikke vrouwen gevoeld. Ik kan me nog precies de dikkere leraressen uit mijn jeugd herinneren en de dikkere meisjes uit mijn klas. Ik weet zelfs nog precies hoe ze heetten. Maar het gevoel dat ik nu heb kwam pas later. Vijf jaar geleden zag ik mijn vrouw voor het eerst. Ze woog net iets over de 60 kg. Ze was op het magere af.

Ze vond zichzelf ook te dun. Ze had maatje 38. Toen we één van de eerste keren samen de stad in gingen om kleren te kopen, vertelde ze dat ze een keertje maat 40 moest hebben. Ze gloeide helemaal toen ze voelde dat dat haar paste. Ze zou het niet erg zou vinden om een maatje te groeien. Maar ze kon eten wat ze wil en bleef op 38 zitten.

Eigenlijk was ze een beetje jaloers op haar collega's die steeds aan het lijnen waren. ‘Weten jullie wel hoe moeilijk het voor mij is om zwaarder te worden’, had ze hen eens gezegd. Kort nadat wij elkaar kenden, wisten we dat het goed zat tussen ons en werd ze zwanger. Zoals met iedere zwangerschap werd ze zachter en molliger. Daar hebben we allebei enorm van genoten.

Na de bevalling kreeg ze een ziekte. ‘Let goed op je gewicht’, waarschuwde de dokter bij het voorschrijven van de medicijnen. ‘Je kunt aankomen en dat krijg je er later niet meer af.’ Mijn vrouw heeft dit juist aangegrepen om een maatje te groeien. Het eten ging haar in die tijd ook beter smaken. Ik ben vegetarisch en macrobiotisch opgegroeid. Mijn vrouw heeft mij leren vlees eten zodat we samen konden genieten van het eten. Door haar bouw kreeg ze als eerste een buik. Dat was moeilijk. Ze maakt zich altijd enorme zorgen over de omgeving. Ze was bang dat de omgeving zou denken dat ze weer zwanger was. Maar ze kwam lekker aan en ze kwam uit op het gewicht aan het einde van haar zwangerschap: 80 kilo.

Ze werd zwanger van onze tweede. ‘Je moet nu goed voor je kindje zorgen en eten voor twee’, zei ik heel vaak tegen haar. In die zwangerschap zag je dat ze ook vetter werd. Hoe het ter sprake kwam weet ik niet meer, maar op een avond hadden we het over na de zwangerschap. Ze maakte zich zorgen hoe ze het er allemaal weer af moest krijgen. ‘Het hoeft er niet af’, zei ik. ‘Mijn gevoelens voor je zijn veel sterker geworden. Ik zou het bijzonder, fijn en mooi vinden als je na de bevalling dikker blijft.’

Ze vond het super dat ik open voor mijn gevoelens was uitgekomen en ze begon helemaal te schokken bij het idee dat ze dik zou worden. Ze vond het apart om te zeggen: ‘ik ben dik’ en ‘ik word dik’. Ze vertelde dat ze vroeger, als mager meisje, altijd een beetje jaloers was op stevige meiden uit haar klas.

De rest van haar zwangerschap is ze zoveel mogelijk gaan eten. Ze wilde 100 kilo halen. Uiteindelijk kwam ze op 98 uit.. Na de bevalling ging ze niet te lang door met borstvoeding. Dat kostte haar heel veel energie kosten. Ze groeide snel naar 96 kilo. Vanaf dat moment is ze langzaam maar zeker verder uitgedijd. Ik denk dat ze nu rond de 100 kilo zit. Het lijkt een klein verschil maar ze ziet er veel dikker uit. Dat komt omdat ze niet meer sport en inmiddels ook niet meer fietst. Vroeger fietste ze heel veel. Hierdoor zijn haar spieren zijn vervangen door nieuw vet.

Het eten ben ik langzaam aan het opbouwen. Ze krijgt meer trek in zoetigheid. Vorig jaar merkte ik bijvoorbeeld dat ze het niet prettig vond als ik iedere dag wat haalde voor bij de koffie. De laatste vakantie gingen we iedere dag koffie drinken met gebak. Ook zorgde ik ervoor dat er bij de caravan gebak was. Geen enkele keer sloeg ze de taart overgeslagen. In de vakantie introduceerden we ook de buikmassage. Ze zit dan onderuit en eet. Ondertussen  masseer ik haar. Dan begin ik bij haar voeten en kom uiteindelijk uit bij haar buik. Hier doe ik zo lang over dat ze alles opeet wat ik voor heb klaargelegd.

Haar buik wordt al zacht en ze vindt het leuk als ik het zeg. Ik laat haar op alle mogelijke manieren merken hoe mooi ik haar vind. Ze heeft een dikke kut gekregen. Ik heb die gefilmd en aan haar laten zien. ‘Wauw is dit van mij?’ zei ze. Mijn pik wordt nu veel harder, want haar dikte windt mij heel erg op. Ze merkt dat. Ik kom klaar op haar buik en ze vindt het lekker als ik haar vetrollen vastpak.

Als we uit eten zijn kan ze in een echte flow raken waarbij ze blijft dooreten. Ze is van huis uit gedrild om haar bord leeg te eten. Wij gaan naar restaurants waar ze grote porties serveren en bestelde ze vroeger vis, tegenwoordig neemt ze vlees omdat dit een voldaner gevoel geeft.

Ik vind het superlekker om een vrouwenlichaam te zien op het moment dat het wordt volgepropt door de eigenaresse met calorierijk en vet eten. Haar wellustige mond is dan hard aan het werk om alles zo snel mogelijk naar binnen te werken. Ik zie dan bolle wangen en een wiebelende onderkin. De lippen zijn wat vettig van het eten. Dan kijk ik naar beneden en zie haar borsten wat geschrokken kijken. Ze beginnen al over haar buik te hangen. Nooit zullen ze speels in haar tennisshirtje op en neer dansen. Hun rol wordt anders. Ze zullen vanaf nu dik en lui hangen in steunbh's.

En dan haar buik. Waar vroeger een platte buik, of meer een kuiltje en een breekbaar naveltje zat, zie ik nu een stoere buik. De navel zit ingeklemd tussen twee dikke vetrollen. Die buik is nu zo hard aan het werk om al het eten om te zetten in nieuw vet. Haar buik is veranderd in een efficiënte vetfabriek. Mijn ogen rollen verder naar beneden, veilig achter haar buik zit een dikke bolle kut. Een nieuwe genotsplek. Op deze plaats wordt alle overdaad gevierd. De strakke dikke en gevoelige lippen liggen in een lief kuiltje.

Dan van achteren, vroeger zag je botten en spieren en een opliggende ruggenwervel, die zijn nu heerlijk verstopt achter een laag vet. En dan de rollen op haar rug die bij iedere dikke vrouw op dezelfde manier lopen. Vanaf de borsten schuin naar beneden en iets lager nog een keer maar dan een dikkere rol. En dan haar dikke billen die allebei onder de leuning van de stoel over de zitting heen hangen. Vroeger zo'n speels en energiek meisjeskontje,  nu een is het een  ongegeneerd vette reet.

Zo mooi als je haar van achteren naast zo'n dunne, verantwoorde, groene, vegetarische vrouw ziet staan. Je ziet dan een mager kontje en daarnaast die dikke blubberkont van mijn vrouw ernaast. Hij zegt: hier wordt alleen maar genoten. Haar kont straalt uit dat ze lekker veel vlees krijgen, veel in de auto zitten en vooral consumeren.

Dan haar benen. Vroeger waren ze gespierd, inmiddels zijn ze veranderd tot vetopslagplaats. Haar bovenbenen rollen al bijna over haar knieën heen.. Haar voeten bollen uit haar pumps. En dan haar handen, zo heerlijk om te zien hoe haar worstenvingertjes haar mond helpen om alles zo snel mogelijk naar binnen te werken.

Ik kwam net thuis en zag dat ze een heel pak chocolaatjes had verorberd. Zoiets was vroeger ondenkbaar. Ik geef haar nu voortdurend complimentjes, masseer haar zolang ze wil en vergoeilijk haar beginnende overgewicht. Als ze er achter komt dat ze geen conditie meer heeft, ga ik weer lekker bij haar zitten. Dan zeg ik dat het nu tijd is voor het relaxte leven.

Ze gaat er eigenlijk heel makkelijk in mee. Als ik ‘s morgens wegga zeg ik haar dat ze er ééntje extra moet eten voor mij. Dat doet ze graag voor mij. Ik ben bang dat ik haar echt heel dik ga maken. Ik zie haar straks al lekker op de bank zitten: dikke buik, volle benen uit elkaar, haar borsten hangen over haar buik heen, volle onderkin. Dan hijst ze zich snuifend en puffend uit de bank op. Ik zie een enorme vette kont ze zet haar lichaam in beweging en alles begint te trillen en te schudden. Ze doet nog even 2 kroketjes in het vet. Hoezo niet gezond? Ze kan niet meer slapen met een lege maag. Ze heeft het nu nodig.

Ik merk dat pushen geen zin heeft. Het gaat er niet sneller van. Ze heeft inmiddels de grens overschreden waarbij het voor haar ook moeilijk is om terug te gaan. Het dikke leven is in haar systeem gekomen. Ze houdt van lekker eten en snoepen, dit weekend hadden we 3 soorten gebak in huis. Als ze langs de bakker gaat, neemt ze altijd een puddingbroodje mee. We hebben geen light-producten meer in huis en ze drinkt een liter volle melk per dag.

Ook is ze gestopt met sporten. Eerst deed ze daar een beetje moeilijk over. Ze nam zich steeds voor te gaan zwemmen en dan kwam het er weer niet van. Ik heb het met haar daarover gehad. Schuldgevoel heeft geen zin. Als jij niet wilt sporten maar liever lekker op de bank zit met wat lekkers, wie houd je tegen? Laten we gewoon accepteren dat je dikker wordt en daar ook naar leven. Dat heeft wel wat veranderd bij haar. Sport is geen onderwerp meer en ze doet nu alles met haar auto, ook kleine stukjes zonder dat ze daar een schuldgevoel bij heeft. Over haar auto gesproken, laatst vond ik in haar dashboardkastje een aangebroken zak met mini reepjes. Tja dat gaat in de auto ook wat makkelijker dan op de fiets. ‘Ik moet het ook accepteren want ik kan helemaal niet lijnen want ik vind eten veel te lekker. Diëten hou ik gewoon niet vol.

Ze vindt het dikker worden zelf nog niet heel geil. Wel vindt ze het wel lekker als ik met haar vet speel. Tijdens het vrijen wordt ze wel opgewonden van het feit dat ze dikker aan het worden is. In het dagelijkse leven durft ze nog niet echt. Ze is nog bezorgd over wat anderen ervan denken. Ze is alweer wat dikker geworden. Vooral bovenbenen en buik. Ze gaat niet op de weegschaal. Ik zou het graag willen maar de 100 kilogrens is een moeilijke. Ik wacht nog even tot ik zeker weet dat ze ruim over de 100 kilo is. Laatst had ze weer een rok die haar niet paste. Dat is een goed teken, want alles stretch in haar kledingkast is stretch. Het is zo mooi om je eigen vrouw van een mager sprietje langzaam te zien veranderen in een volle vrouw. De laatste tijd durf ik zelfs te dromen van een hele dikke vrouw.


Ik denk dat ze zeker nog dikker zal worden. Ze begint luier te worden en ze berust zich meer in het feit dat ze dikker is. Eergister at ze eerst bij de thee een flink stuk vlaai en daarna ging er een volledige beker Ben & Jerrys door (> 1250 kcal). Ik kon het niet laten om te zeggen dat ik het echt super vind dat ze nu zo'n hele bak ijs wegkrijgt. Ze vond dit wel een leuk compliment. We zijn binnenkort een maand op vakantie en ik ga er alles aan doen om haar zoveel mogelijk te laten aankomen. Wie weet kan ik er straks een foto naast zetten van een heerlijke volgevreten jonge vrouw: van magere lat naar een genietende en relaxte vette slak.

Frituren heb ik wel eens geprobeerd, maar ik merk dat ze daar snel vol van raakt en stopt met eten. Terwijl ze wel in staat is de hele avond te snoepen, vooral koekjes en chocola.  Vroeger dronk ze nog wel eens water maar nu is dat frisdrank. Cola light lust ze niet meer. Dat vindt ze vies. Ze dronk altijd al vrij veel melk en sinds ze over is op volle melk moet ze ook niets meer van halfvolle melk hebben.

Ze eet nog steeds flink. Het is apart: aan de ene kant doet ze of ze het vervelend vindt dat ze dikker wordt. Dat is de sociaal geaccepteerde reactie. Aan de andere kant eet ze flink door. Dan zit ze met en zak chips op schoot naar een dieetprogramma van Sonja Bakker te kijken. Dit weekend zei ze tegen mij dat ze weer was aangekomen. Ze weigert momenteel de weegschaal. Het is superspannend hier. Ze is op weg een superdikke vrouw te worden. Binnenkort een weekend met mijn schoonouders. Dat is extra spannend want dan komt ze erachter dat ze inmiddels qua omvang haar moeder voorbij aan het gaan is.

Nu moeten we een drempel over. Wie weet een derde kindje. Zij zal dan thuis blijven om lekker voor de kinderen te gaan zorgen. Ze weet dat ze dan weer 20 kilo alleen al door de zwangerschap zal gaan groeien. Als ze dat wil, moet ze ook accepteren dat ze echt dik zal worden. Daar moeten we dan ook naar gaan leven.


----
Fanza schreef deze gastcolumn speciaal voor Mooidik. Mooidik is op zoek naar meer gastcolumns of verhalen. Stuur ze op, want we moeten onze ervaringen delen!