Hoe ik lui werd - Praten over gewicht (68)

Misschien denk je als je mij zo ziet zitten, dat ik altijd heel lui en dik ben geweest. Maar dat is niet zo hoor. In mijn middelbare schooltijd en tijdens mijn studie, was ik heel energiek.

Ik was heel fanatiek, ging naar de sportschool, danste, ik speelde basketbal, een tijdje waterpolo. Ik deed zelfs een tijdje tegelijk basketbal en volleybal. Ik ben nooit echt een hardloper geweest, maar ik was heel veel aan het lopen. Ik had een stevige lichaamsbouw, maar was superfit. Niet zoals je nu ziet. Dit is meer supermollig.

Ik was heel actief in die tijd. Ik liep naar school, naar mijn bijbaantje. De hele dag was ik aan het lopen. Ik had geen auto, dus maakte ik veel gebruik van het openbaar vervoer. Ik werkte zelfs bij MacDonalds, 5 jaar. Daar kwam ik in eerste instantie flink aan. 

Nadat iemand mij uitdaagde, ben ik enorm afgevallen. Het is eigenlijk best grappig dat ik in die tijd afviel. De meeste mensen komen juist van de MacDonald's aan. Maar ik viel bijna 25 kilo af en woog toen zelfs een tijdje 65 kilo.

Daarna kreeg ik een relatie en ik kwam er weer bij wat ik afgevallen was, met extra rente. Elk jaar daarna werd ik een beetje luier en kwam een paar kilo bij. Het is echt begonnen toen ik een auto kreeg. Onmiddelijk veranderde mijn lifestyle. Liep ik daarvoor alles, nu ging ik altijd met de auto. 

Ik reed overal naartoe, parkeerde zo dicht mogelijk waar ik moest zijn en liep dan de paar meter naar mijn bestemming. Toen ging het wel hard met de kilo's ja. Bovendien werkte ik net en ging op mijzelf wonen. Ik zat op kantoor, haalde elke dag lunch. Ik ging heel veel uit eten of liet iets bezorgen, zoals Chinees, iets Grieks of gewoon een keer lekker iets van fastfood.

Ik was constant aan het eten. En dat was compleet anders met eerst. Dan maakte mijn moeder het eten klaar. Dan at ik altijd iets gezonds en mijn moeder vond eerder dat ik moest afvallen dan dat ik mij kon laten gaan. Nu ik op mijzelf woonde en zelf kookte, brak er een heel andere tijd aan. Ik was helemaal gek op pasta. Ik maakte heerlijk forse porties met veel kaas en zo. En vond het heerlijk om mijn buikje tonnetjerond te eten.

En elke dag heerlijk lunchen op het werk. Ik had geen zin om zelf een bammetje te smeren. Dat was heerlijk. Dan kwam ik moe thuis uit het werk en at een heel groot bord vol met pasta. Bovendien veranderde mijn eetgedrag. Ik was thuis, had overal eten. Ik was daarom overal aan het eten. Ik at als ik zin had en zoveel als ik wilde eten. 

Ik liep vrijwel nooit meer en zat de hele dag op kantoor. Dus ik ging van de hele dag in beweging en vrij weinig eten naar de hele dag eten, terwijl ik eigenlijk alleen maar zat. Ik ben toen in 4 jaar zo'n 35 tot 40 kilo aangekomen. Niet dat ik al helemaal enthousiast was van aankomen en dikker worden. Het gebeurde gewoon. 

Ik leefde een heel ander leven dan dat ik eerst leefde. Mijn eetlust nam enorm toe. Heel anders dan toen ik opgroeide. Daar kookte mama en zij lette extra goed op. Anderen noemden mij mollig, dus ze zorgde er goed voor dat ik niet te dik werd en stimuleerde dat ik sportte. Dat veranderde toen ik werkte. 

Ik had geen zin meer om te sporten en had er ook niet altijd de tijd voor. Dan wilde ik 's avonds lekker op de bank zitten en televisie kijken met een zak chips. Of 2. Ik at nog niet extreem veel, maar mijn eetlust nam wel toe van al dat snoepen. Ik at veel vlees, zoetigheid en toetjes. Ik was echt gek op toetjes. 

Ik at erg veel snoep, zoals chips, koeken, taart, drop en heerlijke candy's. O, wat heerlijk om dat allemaal de hele dag te kunnen. Als ik op pad was, zorgde ik altijd dat er een zakje snoepjes binnen handbereik was. 

Maar wanneer het echt veranderde was toen ik stopte op kantoor en voor mijzelf vanuit huis ging werken. Ik kon gewoon vanuit bed meteen aan het werk. Sterker nog ik werkte heel veel op bed. In mij ontsproot de meeste luie persoon van de hele wereld. Jeetje, ik bleef gewoon de hele dag op bed liggen.

Zo leef ik nu dus. Ik kom bijna mijn bed niet meer uit. Ik lig de hele dag op bed. Ik kom mijn bed niet meer uit voor het ontbijt. Nee, ik ontbijt elke dag op bed. En ik doe eigenlijk alles op bed. Heerlijk. Ik kom nauwelijks het huis uit en als ik naar buiten ga, zorg ik dat ik zo min mogelijk beweeg. 

Voor mijn geen trappen meer en de rit van A naar B zorg ik dat ik zo min mogelijk hoef te doen. Dus ik parkeer de auto zo dicht mogelijk bij mijn bestemming dat ik bijna niet meer hoef te lopen. 

Ja, ik breng heel veel tijd door in mijn bed. Ik zorg ervoor dat ik altijd wat te snoepen heb in mijn nachtkastje, zodat ik mijn bed niet meer uit moet. Soms vragen vrienden om lekker naar buiten te gaan voor een wandeling. Ik heb genoeg aan mijn balkon om frisse lucht te hebben.