Vet getrouwd - Strafkilo's (1)

Henk is gelukkig getrouwd. De kilo's komen er onbewust aan terwijl zijn vrouw Edith hetzelfde blijft wegen.

Vet getrouwd


Edith en ik waren al 3 jaar getrouwd. We waren heel gelukkig en genoten van elkaar. We zagen er wel heel anders uit. Edith was slank, 1 meter 61 en woog slechts 54 kilo. Dat was met mij nog eens anders.

Ik was de dikke van het stel. Sinds onze huwelijksnacht waren er aardig wat kilo's bijgekomen. Toen Edith en ik trouwden woog ik met 1 meter 85 lengte, 86 kilo. Ik was niet erg slank, maar ik was erg actief. Nu weeg ik 137 kilo. Oef dat is al meer dan 50 kilo! Ik heb bijna het hele gewicht van Edith erbij gegeten in die tijd.


Het begon al tijdens onze verkeringstijd. Als Edith en ik een avondje uit gingen en ze kon de maaltijd niet opkrijgen, vroeg ze mij of ik haar bord wilde leegeten. Ik dacht altijd dat ze het eten niet wilde verspillen. Dat was helemaal niet zo, ze wilde het namelijk rond mijn middel hebben.

Zodra we getrouwd waren, begon Edith als een bezetene te koken. Als ik uit mijn werk thuis kwam, stond er een overvloedige en voedzame maaltijd voor mij klaar. Als zij at, at ze met muizenhapjes. Maar bij mij was het anders. Ze drong erop aan om alles op te maken.

Hetzelfde gebeurde als we uit eten gingen. Dan raakte zij het voorgerecht en hoofdgerecht nauwelijks aan. Wel vroeg ze aan mij of ik alles wilde opeten. En ik moet toegeven. Daar deed ik nooit moeilijk over. Ik at altijd alles gewillig op. Ik liet het mij erg goed smaken.

Natuurlijk had al dit overvloedige eten zijn uitwerking op mijn postuur. Nog voordat we een jaar getrouwd waren, woog ik serieus 106 kilo. Mijn buikje was aan het veranderen in een heuse buik. Ook was het vele eten terug te zien op mijn billen en brede dijen.

Als ik bewoog dan voelde ik hoe al het vet meeschudde. En dat bewegen werd ook steeds minder. Sportte ik aanvankelijk nog meerdere keren per week. Edith vroeg of ik thuis wilde blijven, lekker voor de televisie. Dan schoof ze me een biertje toe met wat snacks. Ik kon daar moeilijk weerstand tegen bieden. Zo verdween elk goede voornemen om meer te gaan bewegen als sneeuw voor de zon.

Edith hield wel van mijn nieuwe vormen. Ze maakte in het 2e jaar serieus werk van om mij nog dikker te krijgen. Op de 2e verjaardag van ons huwelijk, bleef het wijzertje van de weegschaal bij 109 kilo staan. Bij het 3e jaar stond hij dus op 137 kilo.

Niet niks. Ik was erg rond geworden. Mijn buik was het grootste geworden. Mijn buikomvang was 162 centimeter geworden. Edith bleef me ontzettend verwennen alsof ik een prijsvarken voor haar was. En dat ben ik natuurlijk ook.


Lees deel 2: Zoveel mogelijk eten »

Reacties

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kan niet wachten tot deel 2, hetcgaat tussen mijn vriend en mij precies zo. Zelfs de lengtes en gewichten van het begin van onze relatie kloppen zowat��

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel. Wat grappig dat je zoveel herkent. Als je een mooie blog over je buik wilt, mag je gerust een foto opsturen. Groetjes, Henk

      Verwijderen
  3. Wat een superlekker verhaal dit. Het lijkt mij zo lekker om samen dik te worden

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Moeder en dochter (1)

Snoepen - Moeder en dochter (2)

All inclusive - Moeder en dochter (15)