Bijverdiensten (6) – 250 bezoekers per kilo

Anita en Johan merken dat er meer geld uit gaat dan dat er binnen komt. Anita vindt een baantje bij de banketbakker in de stad. Bij wijze van geintje stelt Johan voor dat Anita zich naakt laat fotograferen om wat bij te verdienen. Als de bezoekers van de site het wel waarderen dat Anita dikker wordt, merkt Johan dat verborgen verlangens ontluiken.

250 bezoekers per kilo


Anita stond helemaal klaar voor de weegsessie. Ze zette de eerste stap op de weegschaal. De tweede stap volgde. Haar buik bolde zich tot een heuse bal tussen bovenbenen en bovenlichaam. De hoek die ze met haar lichaam vormde, hield de bal mooi vast. Ze tuurde naar het scherm op de weegschaal. Het leek of ze een beetje schrok.

Ze keek nog eens goed. Nu drong het cijfer wat beter tot haar door. ‘Wat?’ zei ze met een schrik in haar stem. ‘Lees ik dat goed?’ Ik zoemde in met mijn cameralens op het getal dat er stond. Het toonde ‘83’. ‘Jeetje,’ zei ik. Dat was dus 12 kilo meer dan de laatste keer. Toen woog ze nog 71 kilo. Wat een hoog getal was dat geworden. In nog geen 4 weken tijd was Anita evenveel aangekomen als in de 4 maanden ervoor.


We waren onthutst. Maar dat niet alleen. We waren ontzettend verbaasd over het aantal reacties dat we kregen in de dagen na het plaatsen van dit nieuws op onze website. Overal kwamen de complimenten vandaan. Het verbaasde ons dat er zoveel mannen geinteresseerd waren in het aankomen van Anita. Ze stuurden motiverende mailtjes. Van heel de wereld kwamen de aanmoedigingen.

We bleken te zijn opgenomen in een netwerk van zogeheten feeders en feedee’s. Feeders waren veelal mannen die helemaal opgingen in het vetmesten van een vrouw. Degene die vetmestte, liet zich feeder noemen en de vrouw die zich liet vetmesten, heette een feedee. Er bleken talloze links naar onze site te zijn, met daarin aanprijzingen die ongekend waren. ‘Ze is een vrouw die mateloos boeit,’ vermeldde een website. ‘In nog 3 maanden tijd is ze ruim 20 kilo aangekomen. En het ziet ernaar uit dat daar nog heel wat bjikomt.’

Haar nieuwe gedaante viel niet alleen op internet op. Ook op straat merkte ik dat ze nagekeken werd door mannen en vrouwen. Sommigen keken haar met afgrijzen na. Ik zag ze dan denken: 'hoe durft ze er zo bij te lopen'. Dan vonden ze dat ze iets te opzichtig rondliep met haar nieuwe rondingen. Er was ook niet op te kopen tegen haar groei.

Nog voor een spijkerbroek gewassen was, zat hij al te krap. Daarom gebeurde het best weleens dat haar shirtje omhoog kroop. Of dat ze haar jack niet meer dichtkreeg en haar buik parmantig naar buiten welfde. Dan keken mannen en vrouwen in de stad haar na. De negatieve opmerkingen kwamen vooral van vrouwen. Veel mannen keken met verwondering naar haar nieuwe rondingen. Ze vonden het stiekem wel interessant. Dan zag je ze kijken met geile blik. Pas als hun vrouw er iets van zei, gingen ze mee in de negativiteit.

De reacties bleven ook niet uit. Bij de banketbakker begon het commentaar. ‘Jij laat het je ook smaken, geloof ik’, zeiden de klanten. Ze keken dan met een blik die hing tussen afkeuring en goedkeuring naar haar ronde buik. ‘Hoeveel maanden duurt het nog?’ was eveneens een veelgehoorde vraag. Waarop Anita steevast antwoordde, ‘ik zou het niet weten, maar het eten smaakt me goed.’ Een vriendin feliciteerde haar zelfs op straat. 'Waarmee?' had Anita gevraagd. De vriendin had zich heel rot gevoeld. En verontschuldigde zich van alle kanten.

Een oude vriendin was ze laatste tegengekomen in de stad. ‘Wat ben jij dik geworden’, riep ze. Ze was altijd recht door zee in haar opmerkingen. Nu keek ze naar Anita of ze een ernstige ziekte had opgelopen. 'Is er iets met je?' vroeg ze bezorgd. Anita lachte. 'Welnee, ik geniet gewoon van het leven.' Haar vriendin had haar met afgrijzen aangekeken. 'Maar dat is toch verschrikkelijk. Je zag er zo goed uit en nu dit.' Anita had haar even laten uitrazen en was toen verder gelopen.

Het websitebezoek bleef maar toenemen. Elke dag kwamen er nieuwe abonnees bij. Vrijwel allemaal lieten ze commentaar achter. Ook op de verschillende forums voor feeders en feedees werd over Anita gesproken. Dan beveelden mannen haar aan. Of ze werd als voorbeeld aangehaald voor andere vrouwen. 'Ze is geweldig', schreven ze erbij. 'Die man is echt een geluksvogel.' Dan plaatsten ze een linkje naar de promotievideo waarin ik Anita neuk.

De cijfers schoten een kleine maand na de gewichtsupdat over de 3000. Het leek wel of met iedere kilo 250 nieuwe bezoekers opleverde. Dat was toch 5000 euro per maand dat er extra binnenkwam. We werden zo slapend rijk. Het promotiegedeelte van de website sprak bijkbaar zo tot de verbeelding. We kregen nog altijd nieuwe leden die voor de foto's en filmpjes wilden betalen. Bij het rondneuzen in het promotiegedeelte werden ze zo nieuwsgierig dat ze daar wel die 20 euro in de maand wel voor over hadden.

De bezoekers gingen Anita sponsoren. Een raar idee, maar ze konden eten bestellen. Speciaal voor hen at Anita dat dan op. Ze kregen dan na afloop een paar foto's toegestuurd. Anita gaf daar dan een persoonlijke opmerking bij. Het gebeurde toch wel een paar keer in de week dat Anita zo'n aanmoedigingsmaaltje kreeg. Zo arriveerde regelmatig een flinke slagroomtaart met het verzoek die taart in 1 keer op te eten.

De eerste keer dat een grote taart aankwam, keek Anita erg raar op. Ze opende de doos. In de doos lag een taart waar een flinke verjaardagsvisite mee verwend kon worden. 'Moet ik die helemaal alleen opeten', verzuchtte Anita. We waren net begonnen met de actie. Een bezoeker vroeg of hij een taart cadeau mocht doen en wat het kostte. 'Het is goed voor je', schreef hij er aanmoedigend bij. 'Die paar kilo die dat oplevert, zullen je goed staan.'

We vroegen de bezoeker wat voor een taart het moest zijn en hoeveel hij ervoor over had. Hij bood 50 euro en vroeg om een forse taart. Anita bestelde hem expres bij een andere bakker en liet hem in het weekend bezorgen. Het was een vrije zaterdagmorgen. De taart viel een stuk groter uit dan wij dachten. Hij was geschikt voor 18 personen volgens Anita. En de bakkersverkoopster kon het weten, want ze verkocht dagelijks dat soort taarten.

'Dat kan ik nooit op', zuchtte Anita. Ik maakte er een paar foto's van voor de gulle gever. 'Dat lukt nooit.' Ze ging zitten en droeg niet meer dan een te klein shirtje. Haar benen waren bloot. Ze had dikke dijen gekregen zag ik. Er ontstonden putjes in haar bovenbenen. Ik zette de enorme taart voor haar neer. Ze begon er dapper aan. Iets meer dan een kwart van de taart had ze op. Anita wreef over haar grote buik. 'Ik kan niet meer', zuchtte ze. 'Toe, probeer het', moedigde ik haar aan.

Ik gaf haar een voorzichtige buikmassage en bood haar een glas volle melk aan. Ze dronk het gulzig op. De maag stond strakgespannen voelde ik. Ik masseerde het voorzichtig los. Ze ontspande weer meer en begon weer met eten van de enorme taart. Ze hapte minder snel dan in het begin, maar het ging goed. Er verdween weer een kwart van de taart voor 18 personen in haar maag. Ik keek met grote ogen hoe de stukken erin verdwenen.

'Ik kan nu echt niet meer', pufte ze. Ze was op de helft en kreeg er geen hap meer in. Ik masseerde, schonk nog een glas melk in. Het baatte niet. 'Ik kan geen pap meer zeggen', zei ze. Ze wreef over haar enorme buik. De buik tekende zich vol en rond af in het te kleine shirtje. Haar grote borsten priemden erboven uit. 'Ik kan echt niet meer', zei ze.

Lees het zesde deel van Bijverdiensten: Betaald aankomen »

Reacties

Populaire posts van deze blog

Moeder en dochter (1)

Snoepen - Moeder en dochter (2)

All inclusive - Moeder en dochter (15)