Vet bijbaantje (17) – De laatste kilootjes wegen het zwaartst
Gedurende de zomervakantie krijgt Martha samen met Petra de snackbar helemaal onder haar hoede. Petra heeft bijna 100 kilo nieuw vet erbij gegeten sinds Martha bij de snackbar werkt. Martha droomt daar ook van. Daarom probeert ze de laatste 2 weken voor het einde van de zomervakantie 100 kilo aan nieuw gewicht te winnen. Petra helpt haar, samen met Tim. Al lijkt het een onmogelijke opgave nu Martha nog 7 kilo in 2 dagen moet zien aan te komen.
Lees eerste het eerste deel van Vet bijbaantje: Goed doorbakken »
De volgende morgen werd ze wakker met een enorme honger. Tim had haar die nacht nog 2 keer wakker gemaakt en grote shakes aangeboden. Veel eten zelfs midden in de nacht. Elk moment moest worden aangegrepen, want 7 kilo was veel om die paar dagen aan te komen. Hij legde zijn hand liefdevol op haar buik. Wat was ze dik geworden. Vooral deze weken in de zomervakantie hadden goed geholpen.
Ze stond op en kreeg een immens ontbijt met veel vette broodjes en slagroomtaart. Overal stond volle melk, met extra slagroom doorheen geroerd. Ze voelde zich hongerig genoeg voor deze enorme maaltijd. Haar vriendin Petra at mee. Zij wilde immers ook haar 100 kilo nieuwe aanwinst behalen. Een minder onmogelijke taak dan haar 7 kilo in 2 dagen.
Ze at haar buik werkelijk tonnetje rond. Ze had het gevoel uit elkaar te ploffen. Zo vol voelde ze zich. Het was lang geleden dat ze zoveel gegeten had. Samen zaten ze uit te buiken op de bank. Ze hadden zich allebei erg volgegeten. Het deed ze erg veel deugd. Een volle buik voelde lekker. Dat had Martha wel geleerd van dit werk bij de snackbar.
Het hulpje Moniek kwam binnen. Over een halfuurtje ging de zaak open. Moniek zag er goed uit. Haar buik bolde royaal in het shirt dat ze droeg. De onderkant van haar buikje welfde een eindje onder het shirt vandaan. Ze probeerde het naar beneden te trekken, maar het hielp niet. 'Ik denk dat hij gekrompen is in de was', zei ze. 'Ik denk het niet', zei Petra. 'Meid, ga eens even hier op de weegschaal staan. Ik denk dat je wat bent aangekomen. Al dat ijs dat je eet, moet ergens heen.' Moniek had al een stuk taart gepakt die nog op de schaal lag. 'Denk je', zei ze. Ze wreef over haar dikke buik.
De buik vormde zich mooi vol en rond in het shirt. 'Het staat je goed', riep Martha vanaf de bank. Ze zag hoe vol en rond de buik van Moniek naar voren wees. Vooral zo van opzij zag Martha hoe ver het profiel naar voren wees. De buik was net begonnen te hangen. Het shirt kon de nieuwe vetaanwinst onmogelijk meer verdoezelen. 'Mijn moeder vind dat ik een beetje moet uitkijken. Je hebt wel de neiging om te vervetten, zei ze tegen mij. Ze moet naar zichzelf kijken. Daar pas ik echt wel een paar keer in hoor.'
Ze moesten hard lachen. Het was namelijk haar moeder geweest die haar aan dit baantje had geholpen. Bijna dagelijks at Monieks moeder hier een saté overladen met pindasaus. Moniek liep achter Petra aan naar de slaapkamer waar de weegschaal stond. Ze was zenuwachtig en Tim mocht er ook niet bij van haar. Gelukkig kreeg Martha wel de kans om hun nieuwe medewerker te zien.
Zo stond Moniek daar zonder broek. Martha zag hoe de benen waren gegroeid. Het vet rond haar dijen drukte van binnen tegen elkaar aan. Haar bovenbenen vertoonden cellulitis-putjes. Ook de billen waren mooi rond en vol. Martha bewonderde de welgevormde ronde bollen. Vol en rond van het goede leven dat Moniek zich hier in de snackbar had aangemeten.
Het ijs had haar erg goed gedaan. Martha zag hoe het shirt omhoog kroop en het onderste gedeelte van Monieks buik liet zien. Ze zette haar eerste voet op de weegschaal en daarna haar tweede. Gespannen keken de 6 ogen van de meiden naar de display. Wat zou daar op staan? Moniek had Martha in haar eerste week eens verklapt dat ze net gelijnd had en 79 kilo woog.
Martha vreesde dat de teller wel een eindje over de 100 zou wijzen. Dat de display pas ophield bij 127 kilo verbaasde Martha enorm. Petra liet zelfs een zacht gilletje. 'Kind, wat ben jij zwaar geworden zeg. Volgens mij ben je bijna 50 kilo aangekomen gedurende je vakantiewerk hier.' Moniek keek verbaasd naar het schermpje en werd knalrood. Martha hoorde haar rekenen in zichzelf.
48 kilo die Moniek in de 7 weken vakantiewerk was aangekomen, was onvoorstelbaar. Ze vertelde dat ze ooit 101 kilo had gewogen, daarna was ze dapper gaan lijnen. Aangespoord door vooral haar klasgenoten. Nadat ze 18 was geworden en dit baantje kreeg, ontdekte ze dat dik zijn eigenlijk helemaal niet erg was. Sterker nog: het was heerlijk. Ze had nog nooit zoveel ijs gegeten. Moniek was een ijsjunk.
Dat was haar ook wel aan te zien. Martha bekeek de vakantiehulp nog eens goed. Zeker nu het shirtje dat haar buik nog goeddeels bedekte omhoog werd getrokken door Petra. Wat was hier veel vet bijgekomen. Kwam ze hier binnen als een stevige tiener, ze had zich nu ontpopt als een heuse mollige meid. Haar borsten waren tot grote memmen gegroeid. Ze droeg geen beha. Dat was ook niet nodig. De borsten rustten tevreden op de buik.
De buik had zich werkelijk ontkend laten gelden. Wat een grote pens had Moniek gekregen van al dat ijs. Ze schoof een ontzagwekkende buik voor zich uit. Hier was werkelijk een dikke meid. De buik was tot 1 geheel gegroeid en leek daarmee een grote, ronde bal. Hij viel prachtig. Martha vond dat de buik van Moniek zeker tot de mooiste was.
Hij werd van onderen gedragen door een stevige vetrol die de buik zo fraai omhoog drukte. De vetrol liep naar achteren en ging zo mooi over in de flinke lovehandle die op haar schouder rustte. De billen hadden zich nog niet zo mooi opgebold naar achteren als bijvoorbeeld bij Martha het geval was. Je kon niet alles mee hebben zitten. Maar alles kon nog veranderen. Martha wist als geen ander hoe veranderlijk het dikke lijf kon zijn. Elk moment kon het weer anders vallen. Nieuw vet kon makkelijk gaan nestelen rond de billen op een bepaald moment. Niet altijd bleef de buik het aandachtsgebied. Al was de buik van Moniek werkelijk betoverend mooi.
Petra verbrak de stilte. 'Jeetje. Het lijkt erop dat als we allemaal ons best doen, we samen 250 kilo erbij gegeten hebben. Al lijkt Moniek wel alle records te breken.' 'We hebben dus nog een hoop te doen', concludeerde Martha. Moniek kreeg een stel nieuwe kleren toegeworpen. Het waren oude kleren waar Martha uitgegroeid was. Martha op haar beurt kreeg oude kleren van Petra toegeworpen. Al moest de term 'oud' wel met een grote korrel zout worden genomen. De kleren waren nauwelijks gedragen. De meiden groeiden zo hard dat ze de kleren al niet meer aankonden nog voordat ze gewassen werden.
Het was tijd voor de maaltijd. Tim moest vandaag flink meehelpen om de snackbar draaiende te houden en de dames aan het eten te houden. Bovendien vroegen de dames geregeld om een rustmoment. Ze konden dan even slapen en kregen van Tim ook nog eens een stevige buikmassage. Moniek liet dat ook toe. Ze merkte hoe liefdevol Tim haar zware lijf masseerde. Tim op zijn beurt voelde hoe hij de hele dag met een stijve pik rondliep. Hier viel bijna niet tegenop te karnen. Daarom neukte hij af en toe zijn Martha en vertroetelde vooral de anderen.
Martha at de hele dag. Het leek erop dat ze echt niks anders meer kon dan eten. Moniek en Petra hielpen haar, maar deden zichzelf ook flink te goed aan al het lekkers dat om hen heen lag. Ze voelden zich een beetje in de zevende hemel. Zeker nu Tim zich zo voor hen inzette. Die nacht bleef hij op en voerde alledrie de meiden steeds bij om de paar uur. En het bleef Martha verwonderen dat haar volle maag zo snel weer leeg was.
Nog 1 dag en dan zou het moment van de waarheid zijn. Ze zouden zich die morgen niet wegen. Vanavond pas, maar Martha voelde dat de nieuwe kilo's aan haar kleefden. Of ze het haalde, wist ze niet. Ze wilde het graag, maar als het niet lukte, zou het wel een paar dagen later komen. Ze aten die morgen een enorm stuk taart met z'n drieën.
Martha keek nog eens goed naar de lijven van haar 2 vriendinnen. Wat waren ze dik geworden zeg. Vooral Moniek had zich echt ontpopt als een heus dikkertje. En ze werkte het grootste stuk taart naar binnen. Wat was dit prachtig. Ze wreef zelf ook nog eens over haar eigen pens en voelde het nieuwe vet. Het schudde zachtjes op haar ademhaling. En het voelde echt geweldig. Vandaag zou het gaan gebeuren.
Lees deel 18: Samen 250 kilo »
Lees eerste het eerste deel van Vet bijbaantje: Goed doorbakken »
De laatste kilootjes wegen het zwaartst
De volgende morgen werd ze wakker met een enorme honger. Tim had haar die nacht nog 2 keer wakker gemaakt en grote shakes aangeboden. Veel eten zelfs midden in de nacht. Elk moment moest worden aangegrepen, want 7 kilo was veel om die paar dagen aan te komen. Hij legde zijn hand liefdevol op haar buik. Wat was ze dik geworden. Vooral deze weken in de zomervakantie hadden goed geholpen.
Ze stond op en kreeg een immens ontbijt met veel vette broodjes en slagroomtaart. Overal stond volle melk, met extra slagroom doorheen geroerd. Ze voelde zich hongerig genoeg voor deze enorme maaltijd. Haar vriendin Petra at mee. Zij wilde immers ook haar 100 kilo nieuwe aanwinst behalen. Een minder onmogelijke taak dan haar 7 kilo in 2 dagen.
Ze at haar buik werkelijk tonnetje rond. Ze had het gevoel uit elkaar te ploffen. Zo vol voelde ze zich. Het was lang geleden dat ze zoveel gegeten had. Samen zaten ze uit te buiken op de bank. Ze hadden zich allebei erg volgegeten. Het deed ze erg veel deugd. Een volle buik voelde lekker. Dat had Martha wel geleerd van dit werk bij de snackbar.
Het hulpje Moniek kwam binnen. Over een halfuurtje ging de zaak open. Moniek zag er goed uit. Haar buik bolde royaal in het shirt dat ze droeg. De onderkant van haar buikje welfde een eindje onder het shirt vandaan. Ze probeerde het naar beneden te trekken, maar het hielp niet. 'Ik denk dat hij gekrompen is in de was', zei ze. 'Ik denk het niet', zei Petra. 'Meid, ga eens even hier op de weegschaal staan. Ik denk dat je wat bent aangekomen. Al dat ijs dat je eet, moet ergens heen.' Moniek had al een stuk taart gepakt die nog op de schaal lag. 'Denk je', zei ze. Ze wreef over haar dikke buik.
De buik vormde zich mooi vol en rond in het shirt. 'Het staat je goed', riep Martha vanaf de bank. Ze zag hoe vol en rond de buik van Moniek naar voren wees. Vooral zo van opzij zag Martha hoe ver het profiel naar voren wees. De buik was net begonnen te hangen. Het shirt kon de nieuwe vetaanwinst onmogelijk meer verdoezelen. 'Mijn moeder vind dat ik een beetje moet uitkijken. Je hebt wel de neiging om te vervetten, zei ze tegen mij. Ze moet naar zichzelf kijken. Daar pas ik echt wel een paar keer in hoor.'
Ze moesten hard lachen. Het was namelijk haar moeder geweest die haar aan dit baantje had geholpen. Bijna dagelijks at Monieks moeder hier een saté overladen met pindasaus. Moniek liep achter Petra aan naar de slaapkamer waar de weegschaal stond. Ze was zenuwachtig en Tim mocht er ook niet bij van haar. Gelukkig kreeg Martha wel de kans om hun nieuwe medewerker te zien.
Zo stond Moniek daar zonder broek. Martha zag hoe de benen waren gegroeid. Het vet rond haar dijen drukte van binnen tegen elkaar aan. Haar bovenbenen vertoonden cellulitis-putjes. Ook de billen waren mooi rond en vol. Martha bewonderde de welgevormde ronde bollen. Vol en rond van het goede leven dat Moniek zich hier in de snackbar had aangemeten.
Het ijs had haar erg goed gedaan. Martha zag hoe het shirt omhoog kroop en het onderste gedeelte van Monieks buik liet zien. Ze zette haar eerste voet op de weegschaal en daarna haar tweede. Gespannen keken de 6 ogen van de meiden naar de display. Wat zou daar op staan? Moniek had Martha in haar eerste week eens verklapt dat ze net gelijnd had en 79 kilo woog.
Martha vreesde dat de teller wel een eindje over de 100 zou wijzen. Dat de display pas ophield bij 127 kilo verbaasde Martha enorm. Petra liet zelfs een zacht gilletje. 'Kind, wat ben jij zwaar geworden zeg. Volgens mij ben je bijna 50 kilo aangekomen gedurende je vakantiewerk hier.' Moniek keek verbaasd naar het schermpje en werd knalrood. Martha hoorde haar rekenen in zichzelf.
48 kilo die Moniek in de 7 weken vakantiewerk was aangekomen, was onvoorstelbaar. Ze vertelde dat ze ooit 101 kilo had gewogen, daarna was ze dapper gaan lijnen. Aangespoord door vooral haar klasgenoten. Nadat ze 18 was geworden en dit baantje kreeg, ontdekte ze dat dik zijn eigenlijk helemaal niet erg was. Sterker nog: het was heerlijk. Ze had nog nooit zoveel ijs gegeten. Moniek was een ijsjunk.
Dat was haar ook wel aan te zien. Martha bekeek de vakantiehulp nog eens goed. Zeker nu het shirtje dat haar buik nog goeddeels bedekte omhoog werd getrokken door Petra. Wat was hier veel vet bijgekomen. Kwam ze hier binnen als een stevige tiener, ze had zich nu ontpopt als een heuse mollige meid. Haar borsten waren tot grote memmen gegroeid. Ze droeg geen beha. Dat was ook niet nodig. De borsten rustten tevreden op de buik.
De buik had zich werkelijk ontkend laten gelden. Wat een grote pens had Moniek gekregen van al dat ijs. Ze schoof een ontzagwekkende buik voor zich uit. Hier was werkelijk een dikke meid. De buik was tot 1 geheel gegroeid en leek daarmee een grote, ronde bal. Hij viel prachtig. Martha vond dat de buik van Moniek zeker tot de mooiste was.
Hij werd van onderen gedragen door een stevige vetrol die de buik zo fraai omhoog drukte. De vetrol liep naar achteren en ging zo mooi over in de flinke lovehandle die op haar schouder rustte. De billen hadden zich nog niet zo mooi opgebold naar achteren als bijvoorbeeld bij Martha het geval was. Je kon niet alles mee hebben zitten. Maar alles kon nog veranderen. Martha wist als geen ander hoe veranderlijk het dikke lijf kon zijn. Elk moment kon het weer anders vallen. Nieuw vet kon makkelijk gaan nestelen rond de billen op een bepaald moment. Niet altijd bleef de buik het aandachtsgebied. Al was de buik van Moniek werkelijk betoverend mooi.
Petra verbrak de stilte. 'Jeetje. Het lijkt erop dat als we allemaal ons best doen, we samen 250 kilo erbij gegeten hebben. Al lijkt Moniek wel alle records te breken.' 'We hebben dus nog een hoop te doen', concludeerde Martha. Moniek kreeg een stel nieuwe kleren toegeworpen. Het waren oude kleren waar Martha uitgegroeid was. Martha op haar beurt kreeg oude kleren van Petra toegeworpen. Al moest de term 'oud' wel met een grote korrel zout worden genomen. De kleren waren nauwelijks gedragen. De meiden groeiden zo hard dat ze de kleren al niet meer aankonden nog voordat ze gewassen werden.
Het was tijd voor de maaltijd. Tim moest vandaag flink meehelpen om de snackbar draaiende te houden en de dames aan het eten te houden. Bovendien vroegen de dames geregeld om een rustmoment. Ze konden dan even slapen en kregen van Tim ook nog eens een stevige buikmassage. Moniek liet dat ook toe. Ze merkte hoe liefdevol Tim haar zware lijf masseerde. Tim op zijn beurt voelde hoe hij de hele dag met een stijve pik rondliep. Hier viel bijna niet tegenop te karnen. Daarom neukte hij af en toe zijn Martha en vertroetelde vooral de anderen.
Martha at de hele dag. Het leek erop dat ze echt niks anders meer kon dan eten. Moniek en Petra hielpen haar, maar deden zichzelf ook flink te goed aan al het lekkers dat om hen heen lag. Ze voelden zich een beetje in de zevende hemel. Zeker nu Tim zich zo voor hen inzette. Die nacht bleef hij op en voerde alledrie de meiden steeds bij om de paar uur. En het bleef Martha verwonderen dat haar volle maag zo snel weer leeg was.
Nog 1 dag en dan zou het moment van de waarheid zijn. Ze zouden zich die morgen niet wegen. Vanavond pas, maar Martha voelde dat de nieuwe kilo's aan haar kleefden. Of ze het haalde, wist ze niet. Ze wilde het graag, maar als het niet lukte, zou het wel een paar dagen later komen. Ze aten die morgen een enorm stuk taart met z'n drieën.
Martha keek nog eens goed naar de lijven van haar 2 vriendinnen. Wat waren ze dik geworden zeg. Vooral Moniek had zich echt ontpopt als een heus dikkertje. En ze werkte het grootste stuk taart naar binnen. Wat was dit prachtig. Ze wreef zelf ook nog eens over haar eigen pens en voelde het nieuwe vet. Het schudde zachtjes op haar ademhaling. En het voelde echt geweldig. Vandaag zou het gaan gebeuren.
Lees deel 18: Samen 250 kilo »
Reacties
Een reactie posten