Margreet wordt feedee (5) – Extra bezorgd
Margreets man is een halfjaar voor zaken in het verre oosten. Ze ontdekt dat hij stiekem op internet chat met dikke vrouwen. Als ze zich verdiept in de wereld van feeders en feedee's komt er iets bij haar los. Zeker als ze ontdekt hoe lekker het is om jezelf vet te mesten.
Lees eerst deel 1: Het geheim »
Margreet was eraan gewend geraakt, dat ze 's nachts wakker werd met een berentrek. Zeker na zo'n volle shake van ruim 2 liter, deed zich na een paar uur de honger voor. Ze had hier gelukkig op gerekend, naast het bed lagen een paar snickers en stond een pak melk. Het leek dit keer dat het onvoldoende was, haar maag knorde nog flink. Maar ze was te lui om uit haar bed te stappen en naar de keuken te gaan om iets klaar te maken.
De volgende morgen werd ze wakker gebeld. Ze hees zich razendsnel in een badjas. De badjas sloot amper van voren. Een deel van haar buik viel bloot. Aan de voordeur stond de boodschappenservice van een groot supermarktketen. De bezorger had 3 grote kratten vol met etenswaar bij zich. Waaronder bijna een hele krat met chocoladepasta en pindakaas. Daarnaast een krat vol met chocomel en slagroom. Tenslotte was de laatste krat gevuld met allerlei andere lekkere etenswaren zoals vlees, chips en pizza's. 'Ik ben nog niet klaar', zei de jongen. Hij liep terug naar de auto en kwam terug met een krat vol met cola en nog een krat waarin allerlei andere vette etenswaren lagen.
Margreet keek raar op van dit bezoek. 'Ik heb helemaal niks besteld', zei ze. De bezorger hield vol dat deze bestelling echt voor haar was. Hij was al betaald en alles was in orde. Ze wist niet hoe de vork in de steel zat, maar ze liet de bezorger de volle kratten in de keuken brengen. Hij keek haar een beetje meewarig aan. Wat zou hij wel niet denken? Pas toen ze de deur achter hem dichtdeed, begreep ze waarom hij haar met zulke grote ogen had aangekeken. De badjas sloot helemaal niet meer. In vol ornaat verscheen haar dikke buik in beeld. De knoop van het touw dat de beide flappen over elkaar heen moest leggen, viel nu over haar navel. Haar buik wees een flink eind naar voren. Ze zag er inderdaad goed doorvoed uit.
Sterker nog, haar buik viel zelfs wel een eindje over de broekband heen. Haar slipje was nauwelijks zichtbaar. De bezorger moest zich van alles hebben afgevraagd. Misschien had ze wel dingen bij hem losgemaakt? Moest hij denken aan dingen waar hij eerder nooit aan dacht? Ze schrok en moest lachen tegelijk. En zette alle artikelen die in de koelkast moesten staan, snel in de koelkast.
Daarna toverde ze een pot chocoladepasta tevoorschijn. Liet de pasta heel even zacht worden in de magnetron en nam een hap van de lepel. Wat smaakte dit goddelijk. Dit smaakte naar meer. Ze wist niet waar ze het zoeken moest, maar lepelde zo de inhoud van de pot naar binnen. Ze was nog lang niet vol, voelde ze en nam de volgende XL-pot. Ook deze inhoud verdween zo in haar mondje. Ze merkte nu wel dat het allemaal wat zwaarder werd. Ach, laat ik er nog eentje proberen, dacht ze. Ze opende de dere pot. De lepel verdween in het heerlijke, zachte bruine goedje. Ze proefde de chocolade.
Halverwege de derde pot, kon ze niet meer. Ze moest achterover leunen, dronk bijna een liter melk, maar bleef toch uitermate vol. Ze schoof de laptop naast zich op de bank. Op het tafeltje naast de bank, plaatste ze de laptop. Het scherm flikkerde op: een berichtje van Wim. Hoe het met haar ging en of ze nog chocoladepasta ging kopen vandaag? Ze schreef hem dat tot haar eigen verbazing een enorme lading eten bezorgd was. Of hij wist wie er achter kon zitten. 'Ik zou het niet weten', schreef Wim terug. 'Misschien heb je wel een stille minnaar.'
Margreet schreef dat ze al 2 potten chocoladepasta op had en aan de derde was begonnen. 'Ik kan niet meer', schreef ze erbij. ' Toe joh', antwoordde Wim. ' Die halve pot krijg je nog wel weg. Probeer het maar. Ik moedig je wel aan. Drink er een flinke slok melk bij.' Margreet slikte het laatste beetje uit het pak volle melk. Dit pak had ze opengemaakt toen ze begon met het opeten van de chocoladepasta. Ze voelde hoe de andere chocoladepasta zich roerde in haar volle maag. Het was echt veel energie die ze naar binnen werkte. Ze liet een zacht boertje. Proefde hoe alle zachte chocolade in haar maag klotste.
Een pot waarin nog een kwart chocolade zat, lag in haar hand. Ze nam weer een volle lepel, schraapte met haar tong de inhoud los en liet het door haar keel wegglijden. Ze voelde hoe vol ze wel niet was van al die chocolade. Het was onmogelijk om hier nog meer bij te krijgen, dacht ze. Ze schreef naar Wim. 'Het gaat echt niet meer.' 'Leg je hand op je maag', verscheen als reactie op het scherm. 'Draai voorzichtig rondjes en neem gelijk een hap.'
Margreet voelde hoe de draaide beweging van haar hand in al dat vet ruimte leek te maken in haar maag. Ze nam nog een hap en schraapte niet al te lang daarna het laatste beetje uit de pot. Ze zuchtte. Voelde zich draaierig van al de suiker die haar lichaam nu te verwerken kreeg. 'Ik ga even liggen', schreef ze. Ze ging op de bank liggen, legde haar hand op haar volle maag en viel als een blok in slaap.
Lees Margreet wordt feedee (6): Dik van chocoladepasta »
Lees eerst deel 1: Het geheim »
Extra bezorgd
Margreet was eraan gewend geraakt, dat ze 's nachts wakker werd met een berentrek. Zeker na zo'n volle shake van ruim 2 liter, deed zich na een paar uur de honger voor. Ze had hier gelukkig op gerekend, naast het bed lagen een paar snickers en stond een pak melk. Het leek dit keer dat het onvoldoende was, haar maag knorde nog flink. Maar ze was te lui om uit haar bed te stappen en naar de keuken te gaan om iets klaar te maken.
De volgende morgen werd ze wakker gebeld. Ze hees zich razendsnel in een badjas. De badjas sloot amper van voren. Een deel van haar buik viel bloot. Aan de voordeur stond de boodschappenservice van een groot supermarktketen. De bezorger had 3 grote kratten vol met etenswaar bij zich. Waaronder bijna een hele krat met chocoladepasta en pindakaas. Daarnaast een krat vol met chocomel en slagroom. Tenslotte was de laatste krat gevuld met allerlei andere lekkere etenswaren zoals vlees, chips en pizza's. 'Ik ben nog niet klaar', zei de jongen. Hij liep terug naar de auto en kwam terug met een krat vol met cola en nog een krat waarin allerlei andere vette etenswaren lagen.
Margreet keek raar op van dit bezoek. 'Ik heb helemaal niks besteld', zei ze. De bezorger hield vol dat deze bestelling echt voor haar was. Hij was al betaald en alles was in orde. Ze wist niet hoe de vork in de steel zat, maar ze liet de bezorger de volle kratten in de keuken brengen. Hij keek haar een beetje meewarig aan. Wat zou hij wel niet denken? Pas toen ze de deur achter hem dichtdeed, begreep ze waarom hij haar met zulke grote ogen had aangekeken. De badjas sloot helemaal niet meer. In vol ornaat verscheen haar dikke buik in beeld. De knoop van het touw dat de beide flappen over elkaar heen moest leggen, viel nu over haar navel. Haar buik wees een flink eind naar voren. Ze zag er inderdaad goed doorvoed uit.
Sterker nog, haar buik viel zelfs wel een eindje over de broekband heen. Haar slipje was nauwelijks zichtbaar. De bezorger moest zich van alles hebben afgevraagd. Misschien had ze wel dingen bij hem losgemaakt? Moest hij denken aan dingen waar hij eerder nooit aan dacht? Ze schrok en moest lachen tegelijk. En zette alle artikelen die in de koelkast moesten staan, snel in de koelkast.
Daarna toverde ze een pot chocoladepasta tevoorschijn. Liet de pasta heel even zacht worden in de magnetron en nam een hap van de lepel. Wat smaakte dit goddelijk. Dit smaakte naar meer. Ze wist niet waar ze het zoeken moest, maar lepelde zo de inhoud van de pot naar binnen. Ze was nog lang niet vol, voelde ze en nam de volgende XL-pot. Ook deze inhoud verdween zo in haar mondje. Ze merkte nu wel dat het allemaal wat zwaarder werd. Ach, laat ik er nog eentje proberen, dacht ze. Ze opende de dere pot. De lepel verdween in het heerlijke, zachte bruine goedje. Ze proefde de chocolade.
Halverwege de derde pot, kon ze niet meer. Ze moest achterover leunen, dronk bijna een liter melk, maar bleef toch uitermate vol. Ze schoof de laptop naast zich op de bank. Op het tafeltje naast de bank, plaatste ze de laptop. Het scherm flikkerde op: een berichtje van Wim. Hoe het met haar ging en of ze nog chocoladepasta ging kopen vandaag? Ze schreef hem dat tot haar eigen verbazing een enorme lading eten bezorgd was. Of hij wist wie er achter kon zitten. 'Ik zou het niet weten', schreef Wim terug. 'Misschien heb je wel een stille minnaar.'
Margreet schreef dat ze al 2 potten chocoladepasta op had en aan de derde was begonnen. 'Ik kan niet meer', schreef ze erbij. ' Toe joh', antwoordde Wim. ' Die halve pot krijg je nog wel weg. Probeer het maar. Ik moedig je wel aan. Drink er een flinke slok melk bij.' Margreet slikte het laatste beetje uit het pak volle melk. Dit pak had ze opengemaakt toen ze begon met het opeten van de chocoladepasta. Ze voelde hoe de andere chocoladepasta zich roerde in haar volle maag. Het was echt veel energie die ze naar binnen werkte. Ze liet een zacht boertje. Proefde hoe alle zachte chocolade in haar maag klotste.
Een pot waarin nog een kwart chocolade zat, lag in haar hand. Ze nam weer een volle lepel, schraapte met haar tong de inhoud los en liet het door haar keel wegglijden. Ze voelde hoe vol ze wel niet was van al die chocolade. Het was onmogelijk om hier nog meer bij te krijgen, dacht ze. Ze schreef naar Wim. 'Het gaat echt niet meer.' 'Leg je hand op je maag', verscheen als reactie op het scherm. 'Draai voorzichtig rondjes en neem gelijk een hap.'
Margreet voelde hoe de draaide beweging van haar hand in al dat vet ruimte leek te maken in haar maag. Ze nam nog een hap en schraapte niet al te lang daarna het laatste beetje uit de pot. Ze zuchtte. Voelde zich draaierig van al de suiker die haar lichaam nu te verwerken kreeg. 'Ik ga even liggen', schreef ze. Ze ging op de bank liggen, legde haar hand op haar volle maag en viel als een blok in slaap.
Lees Margreet wordt feedee (6): Dik van chocoladepasta »
Reacties
Een reactie posten