De erfenis (6) – Familiegeheim
Wat vooraf ging: Mark, de man van Paulien, is onverwachts overleden. Paulien ruimt zijn spullen op en stuit op de rekening voor een opslagruimte. Ze weet hier helemaal niks van en raakt verzeild in een geheimzinnige wereld waar een vrouw met de naam Suzanne zich vrijwillig laat vetmesten. Haar zwager Erwin weet meer.
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Geheime opslagruimte »
Paulien merkte hoe de herinnering aan zijn dikker wordende vrouw Erwin nog opwond. Aan de andere kant was hij heel erg geschokt geweest bij het zien van zijn vrouw in die stoel. Hij had gezien hoe zijn broer haar vetmeste in die feederstoel en haar het ene na het andere orgasme bezorgde. Paulien kon zich ook wel een voorstelling maken hoe het eruit gezien moest hebben toen Erwin op die zolder kwam. Ze vroeg zich ook af of Mark Suzanne neukte in haar vetrollen of dat hij alleen toekeek hoe ze klaarkwam. De aantekeningen in de schriftjes suggereerden veel. Paulien probeerde niet teveel af te dwalen en te luisteren naar haar zwager.
Maar de stem van Erwin sprak vooral verdriet, opgekropte woede en teleurstelling uit. 'Ze konden niet meer verder na die ontdekking.' Paulien vond het verschrikkelijk zoals ze net fantaseerde over die ontdekking. Erwin had natuurlijk zijn vrouw daar zien liggen die met zijn broer. Ze had een orgasme en lag er in houding bij die ze niet bij iedere man aannam. Haar man trof haar zo aan met een andere man.
'Zo kon het niet verder', vertelde Erwin. 'Voor niemand. Dat begrijp je wel. Suzanne gaf mij de schuld. Ze vond dat ik haar verraden had door Mark te vertellen over haar feedee-fantasieën. Ze probeerde me een loer te draaien door van me te scheiden omdat ik haar te dik zou hebben gevonden. Uiteindelijk verliet ze ons allebei, zodat ze niet nog dikker zou worden. Ik denk dat ze er zelf niet meer uit kwam. Om heel eerlijk te zijn denk ik ook dat niet mijn vraag aan Mark, maar zijzelf gewoon Mark verleid heeft.'
Hij ging verder. 'Ze wilde ook helemaal niet afvallen, maar ze zocht een zondebok. Dat kon ze zo tegenover de buitenwereld goed verklaren. Ze heeft het mij daar flink lastig mee gemaakt. Mark en ik hadden nog altijd samen het restaurant. Het is een moeilijke periode geweest, maar we hebben ons er doorheen gesleept. We zijn immers broers en steunen elkaar. Maar ik denk nog heel vaak wat er gebeurd is. Het laat me niet los. Ik denk weleens dat het gewoon erfelijk bepaald is. Dat een gen de oorzaak is van onze voorliefde voor dik.'
Paulien vond het heel sneu voor Erwin. Al begreep ze niet helemaal het verhaal over de erfelijke voorliefde voor dikke vrouwen. Wat bedoelde hij met het gen dat hij en Mark zouden hebben? Probeerde Erwin haar duidelijk te maken dat deze geschiedenis ook de feeder in Erwin zou hebben ontwaakt?
'Natuurlijk wist ik dat er wat foto's hiervan waren. Maar ik dacht altijd dat Mark ze vernietigd had. Ik zie nu dat hij dat niet gedaan heeft.' Ze waren wat dichter bij elkaar gaan staan toen Erwin vertelde over de affaire van Mark met zijn vrouw. Hij stond dicht bij haar, maar hij wilde verzekerd zijn van oogcontact voordat hij verder praatte. 'Ik heb er regelmatig van gedroomd om foto's te hebben die Mark maakte van Suzanne en te zien hoe ze dikker wordt.'
Paulien kon niet precies vertellen waarom, maar bij al die familiegeheimen die Erwin had onthuld, klonk het laatste als de grote bekentenis van Erwin. Na dit alles leek hij haar vooral duidelijk te willen maken dat hij ervan gedroomd had Suzanne's feeder te zijn. En Paulien leek op haar beurt vooral jaloers te zijn op Suzanne. Jaloers op wat zij had gehad met haar man Mark. En zelfs jaloers op het hele feedingverhaal dat ze nu hoorde van Erwin.
Ze zwegen allebei en waren in gedachten verzonken over alles wat er verteld was. Totdat Mark de stilte brak. 'Maar wat zei je? Zijn er videobanden?' Hij realiseerde zich niet dat dit het slechtste was wat hij kon zeggen op dat moment. De plotseling interesse in de videobanden van Suzanne verbaasde Paulien. Ze voelde dat het nodig was om het gesprek terug te brengen naar het probleem van deze opslagruimte en het leeghalen ervan. Ze was doodsbenauwd dat ze haar eigen vreetbui van vannacht aan hem zou opbiechten, waarbij ze zichzelf ook vingerde. Hoe opwindend het was en wat het bij haar had losgemaakt. Ze wist ook niet wat er met haar gebeurde, want eigenlijk wilde ze het hem vertellen en zeggen: 'Ik weet zeker dat ik een betere feedee ben dan Suzanne ooit geweest is.'
In plaats daarvan, herpakte ze zichzelf en zei kalm: 'Inderdaad. Er zijn ook videobanden. Ik zou het fijn vinden als je zou helpen om al deze rommel weg te gooien. Haar dikke arm zwaaide in de richting van de stapels dozen en de feederstoel. 'Ik begrijp het', zei hij. 'Om eerlijk te zijn heb ik heel weinig respect voor Suzanne, maar ik ben dit verplicht aan Mark. Natuurlijk help ik je met het opruimen van al deze spullen.' 'Dank je', zei Paulien. Ze was ontzettend blij dat hij niet meer over die videobanden zeurde. Daarmee kon ze voorkomen dat het gesprek een kant op zou gaan die ze niet wilde. Ze had al problemen genoeg en moest zichzelf niet opzadelen met nieuwe.
'Geen dank', zei Erwin. 'Paulien ik ben toch met je meegegaan om je te helpen. En dat doe ik met alle plezier. Vergeet dat niet.' De manier waarop Erwin dit zei deed het probleem van de videobanden vergeten, maar het wierp een ander probleem op. Paulien vond dat haar familieband met Marks broer Erwin wel steeds inniger werd. Het leek soms of er iets romantisch tussen de zwager en de schoonzus opbloeide.
Niet dat Paulien het erg vond, maar ze schrok soms van het idee dat ze Erwin zocht als vervanging van Mark. Zeker nu bleek dat de 2 broers beiden een fascinatie voor dikke vrouwen hadden. En dat niet alleen, ze werden allebei erg opgewonden van een dikker wordende vrouw. Zeker ook het vetmesten van een vrouw, vonden de broers heel opwindend. En nu ze merkte dat het haar ook opwond, voelde ze steeds meer voor Erwin. Volstrekt belachelijk natuurlijk, alsof het idee van hem afhing. Ze glimlachte naar hem en hoopte dat hij haar begreep.
Hij klapte met zijn handen. 'Oké', zei hij erbij. 'Laten we proberen de spullen in de bus in te laden. De stoel zal ik morgen ontmantelen en demonteren. Dan kan ik het daarna wegbrengen naar de vuilstort. En de rest kunnen we achter de garage verbranden.'
Ze aarzelde. 'Demonteren?' vroeg ze. 'Inderdaad demonteren', antwoordde Erwin. 'Ik weet niet of je goed gekeken hebt naar de stoel.' Ze schudde haar hoofd. Ze had wel één en ander gelezen maar echt goed bekeken had ze de stoel niet. 'Wil je het echt weten?' vroeg hij als waarschuwing. Hier ging iets komen. Een deel van haar wilde het absoluut niet weten, maar de nieuwsgierigheid won het. Ze knikte. Erwin liep naar de stoel, rommelde wat bij de armleuningen en trok even later een groot apparaat omhoog waar duidelijk een vibrator uit stak.
Paulien moest onmiddellijk toegeven dat het een heel handige plaats was om zo'n apparaat te hebben. Zo kon je er makkelijk bij. Het leek haar heerlijk. Terwijl ze zo keek, bloosde ze. Een fascinerend apparaat, maar dat kon ze natuurlijk niet tegen Erwin zeggen. 'Ik begrijp het', antwoordde ze Erwin. 'Dat moet je zorgvuldig uit elkaar halen.' Ze gaf hem er een speels knipoogje bij, waarna ze allebei hard lachten. Daarna gingen ze snel de dozen in de bus laden.
Lees dinsdag 22 maart deel 7 van De erfenis: Dik is mooi »
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Geheime opslagruimte »
Familiegeheim
Paulien merkte hoe de herinnering aan zijn dikker wordende vrouw Erwin nog opwond. Aan de andere kant was hij heel erg geschokt geweest bij het zien van zijn vrouw in die stoel. Hij had gezien hoe zijn broer haar vetmeste in die feederstoel en haar het ene na het andere orgasme bezorgde. Paulien kon zich ook wel een voorstelling maken hoe het eruit gezien moest hebben toen Erwin op die zolder kwam. Ze vroeg zich ook af of Mark Suzanne neukte in haar vetrollen of dat hij alleen toekeek hoe ze klaarkwam. De aantekeningen in de schriftjes suggereerden veel. Paulien probeerde niet teveel af te dwalen en te luisteren naar haar zwager.
Maar de stem van Erwin sprak vooral verdriet, opgekropte woede en teleurstelling uit. 'Ze konden niet meer verder na die ontdekking.' Paulien vond het verschrikkelijk zoals ze net fantaseerde over die ontdekking. Erwin had natuurlijk zijn vrouw daar zien liggen die met zijn broer. Ze had een orgasme en lag er in houding bij die ze niet bij iedere man aannam. Haar man trof haar zo aan met een andere man.
'Zo kon het niet verder', vertelde Erwin. 'Voor niemand. Dat begrijp je wel. Suzanne gaf mij de schuld. Ze vond dat ik haar verraden had door Mark te vertellen over haar feedee-fantasieën. Ze probeerde me een loer te draaien door van me te scheiden omdat ik haar te dik zou hebben gevonden. Uiteindelijk verliet ze ons allebei, zodat ze niet nog dikker zou worden. Ik denk dat ze er zelf niet meer uit kwam. Om heel eerlijk te zijn denk ik ook dat niet mijn vraag aan Mark, maar zijzelf gewoon Mark verleid heeft.'
Hij ging verder. 'Ze wilde ook helemaal niet afvallen, maar ze zocht een zondebok. Dat kon ze zo tegenover de buitenwereld goed verklaren. Ze heeft het mij daar flink lastig mee gemaakt. Mark en ik hadden nog altijd samen het restaurant. Het is een moeilijke periode geweest, maar we hebben ons er doorheen gesleept. We zijn immers broers en steunen elkaar. Maar ik denk nog heel vaak wat er gebeurd is. Het laat me niet los. Ik denk weleens dat het gewoon erfelijk bepaald is. Dat een gen de oorzaak is van onze voorliefde voor dik.'
Paulien vond het heel sneu voor Erwin. Al begreep ze niet helemaal het verhaal over de erfelijke voorliefde voor dikke vrouwen. Wat bedoelde hij met het gen dat hij en Mark zouden hebben? Probeerde Erwin haar duidelijk te maken dat deze geschiedenis ook de feeder in Erwin zou hebben ontwaakt?
'Natuurlijk wist ik dat er wat foto's hiervan waren. Maar ik dacht altijd dat Mark ze vernietigd had. Ik zie nu dat hij dat niet gedaan heeft.' Ze waren wat dichter bij elkaar gaan staan toen Erwin vertelde over de affaire van Mark met zijn vrouw. Hij stond dicht bij haar, maar hij wilde verzekerd zijn van oogcontact voordat hij verder praatte. 'Ik heb er regelmatig van gedroomd om foto's te hebben die Mark maakte van Suzanne en te zien hoe ze dikker wordt.'
Paulien kon niet precies vertellen waarom, maar bij al die familiegeheimen die Erwin had onthuld, klonk het laatste als de grote bekentenis van Erwin. Na dit alles leek hij haar vooral duidelijk te willen maken dat hij ervan gedroomd had Suzanne's feeder te zijn. En Paulien leek op haar beurt vooral jaloers te zijn op Suzanne. Jaloers op wat zij had gehad met haar man Mark. En zelfs jaloers op het hele feedingverhaal dat ze nu hoorde van Erwin.
Ze zwegen allebei en waren in gedachten verzonken over alles wat er verteld was. Totdat Mark de stilte brak. 'Maar wat zei je? Zijn er videobanden?' Hij realiseerde zich niet dat dit het slechtste was wat hij kon zeggen op dat moment. De plotseling interesse in de videobanden van Suzanne verbaasde Paulien. Ze voelde dat het nodig was om het gesprek terug te brengen naar het probleem van deze opslagruimte en het leeghalen ervan. Ze was doodsbenauwd dat ze haar eigen vreetbui van vannacht aan hem zou opbiechten, waarbij ze zichzelf ook vingerde. Hoe opwindend het was en wat het bij haar had losgemaakt. Ze wist ook niet wat er met haar gebeurde, want eigenlijk wilde ze het hem vertellen en zeggen: 'Ik weet zeker dat ik een betere feedee ben dan Suzanne ooit geweest is.'
In plaats daarvan, herpakte ze zichzelf en zei kalm: 'Inderdaad. Er zijn ook videobanden. Ik zou het fijn vinden als je zou helpen om al deze rommel weg te gooien. Haar dikke arm zwaaide in de richting van de stapels dozen en de feederstoel. 'Ik begrijp het', zei hij. 'Om eerlijk te zijn heb ik heel weinig respect voor Suzanne, maar ik ben dit verplicht aan Mark. Natuurlijk help ik je met het opruimen van al deze spullen.' 'Dank je', zei Paulien. Ze was ontzettend blij dat hij niet meer over die videobanden zeurde. Daarmee kon ze voorkomen dat het gesprek een kant op zou gaan die ze niet wilde. Ze had al problemen genoeg en moest zichzelf niet opzadelen met nieuwe.
'Geen dank', zei Erwin. 'Paulien ik ben toch met je meegegaan om je te helpen. En dat doe ik met alle plezier. Vergeet dat niet.' De manier waarop Erwin dit zei deed het probleem van de videobanden vergeten, maar het wierp een ander probleem op. Paulien vond dat haar familieband met Marks broer Erwin wel steeds inniger werd. Het leek soms of er iets romantisch tussen de zwager en de schoonzus opbloeide.
Niet dat Paulien het erg vond, maar ze schrok soms van het idee dat ze Erwin zocht als vervanging van Mark. Zeker nu bleek dat de 2 broers beiden een fascinatie voor dikke vrouwen hadden. En dat niet alleen, ze werden allebei erg opgewonden van een dikker wordende vrouw. Zeker ook het vetmesten van een vrouw, vonden de broers heel opwindend. En nu ze merkte dat het haar ook opwond, voelde ze steeds meer voor Erwin. Volstrekt belachelijk natuurlijk, alsof het idee van hem afhing. Ze glimlachte naar hem en hoopte dat hij haar begreep.
Hij klapte met zijn handen. 'Oké', zei hij erbij. 'Laten we proberen de spullen in de bus in te laden. De stoel zal ik morgen ontmantelen en demonteren. Dan kan ik het daarna wegbrengen naar de vuilstort. En de rest kunnen we achter de garage verbranden.'
Ze aarzelde. 'Demonteren?' vroeg ze. 'Inderdaad demonteren', antwoordde Erwin. 'Ik weet niet of je goed gekeken hebt naar de stoel.' Ze schudde haar hoofd. Ze had wel één en ander gelezen maar echt goed bekeken had ze de stoel niet. 'Wil je het echt weten?' vroeg hij als waarschuwing. Hier ging iets komen. Een deel van haar wilde het absoluut niet weten, maar de nieuwsgierigheid won het. Ze knikte. Erwin liep naar de stoel, rommelde wat bij de armleuningen en trok even later een groot apparaat omhoog waar duidelijk een vibrator uit stak.
Paulien moest onmiddellijk toegeven dat het een heel handige plaats was om zo'n apparaat te hebben. Zo kon je er makkelijk bij. Het leek haar heerlijk. Terwijl ze zo keek, bloosde ze. Een fascinerend apparaat, maar dat kon ze natuurlijk niet tegen Erwin zeggen. 'Ik begrijp het', antwoordde ze Erwin. 'Dat moet je zorgvuldig uit elkaar halen.' Ze gaf hem er een speels knipoogje bij, waarna ze allebei hard lachten. Daarna gingen ze snel de dozen in de bus laden.
Lees dinsdag 22 maart deel 7 van De erfenis: Dik is mooi »
Reacties
Een reactie posten