De erfenis (5) – Overspel
Wat vooraf ging: Mark, de man van Paulien, is onverwachts overleden. Paulien ruimt zijn spullen op en stuit op de rekening voor een opslagruimte. Ze weet hier helemaal niks van en raakt verzeild in een geheimzinnige wereld waar een vrouw met de naam Suzanne zich vrijwillig laat vetmesten. Hoewel ze het verhaal afschuwwekkend vindt, merkt ze dat het ook wat met haar doet.
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Geheime opslagruimte »
In de slaapkamer trok ze haar ondergoed uit. Het vet kreeg nu de ruimte en kon nu overal heen. Ze masseerde zichzelf op de plekken waar haar beha en onderbroek in het vet hadden gesneden. Geleidelijk veranderde de massage in een erotische massage. Ze drukte met haar hand en vingers in het vet en voelde de sensatie komen bij het bewegen van de vetmassa. De cheesecake stond op het tafeltje naast het bed en met haar vork nam ze af en toe een hap. Ondertussen vingerde ze zichzelf. Het stukje lopen van de keuken naar de slaapkamer had de pizza's en de lasagne genoeg laten zakken, want ze lepelde de ene hap na de andere naar binnen van de cheesecake.
Het enige probleem waar ze nog mee worstelde was de kwestie om nog niet helemaal klaar te komen, voordat ze de cheesecake had opgegeten. Ze plaagde haar klitje voortdurend en voelde het orgasme meer en meer opwellen. In lange en trage golven kwam het los, voelde ze. Ze merkte dat haar maag steeds voller werd. Haar klitje welde meer en meer op en bij de laatste hap van de cheesecake ontstond een mega-orgasme. Het leek of haar hele vette lijf meeschokte. Hij kwam vanuit haar tenen, trok door haar dikke benen, volle dijen en vette kont. Haar hele buik deinde op en neer van deze vloedgolf. Het leek wel of haar hele lichaam in brand stond en ontvlamde.
Vol ongeloof, maar volmaakt tevreden, liet ze haar lichaam in bed zakken. Ze staarde een tijdje naar het plafond, moe en voldaan. Ze was nog een beetje door elkaar geschud en merkte dat haar gedachten nog alle kanten opvlogen. Ze voelde zichzelf even heel dicht bij haar overleden man Mark. Ze miste hem en ze twijfelde eraan of ze niet een kans gemist had met hem. Hij hield hier juist zo van en nu hij dood was, gaf ze aan dit gevoel toe. Mark zou zo gelukkig geweest zijn. Ze moest het maar als een soort afscheid van Mark zien, deze vreetpartij en masturbatie. Ze probeerde haar enorme kont iets te verplaatsen in bed. Het lukte haar amper. Morgen zou ze met Mark de opslag ontmantelen en ontdoen van de dozen en de eetstoel. Dan zou ze ook dit hoofdstuk afsluiten en maar eens beginnen met een dieet.
Ze viel bijna in slaap en dacht nog eens aan deze mooie avond. Ze was ervan overtuigd dat Mark als hij nog leefde naar haar gekeken zou hebben met een stijve lul. Ze zou die pik gulzig na al dit eten in haar mond hebben gestopt en lekker met haar tong over zijn eikel hebben gedraaid. En ze zou hem bovenop haar hebben laten liggen, want wat voelde dat lekker om zo ongenadig vol te zitten. Ze proefde de cheesecake nog op haar tong en merkte hoe vol haar maag eigenlijk niet zat. Ze draaide zich op haar zij. Voelde met haar hand over haar enorme buik. Jeetje, wat was hij groot geworden sinds de dood van Mark. Het leek wel of hij veel ronder was. Hij viel nu op het matras en leek dan nog altijd rond te zijn. Ze voelde zich heel trots en ze viel ook met een grote glimlach op het gezicht in slaap. Die 25 kilo had ze de laatste 5 maanden er toch maar mooi bij gegeten en wie weet zou de weegschaal morgen nog meer aangeven. Ze droomde van het cijfer 160 en probeerde zich voor te stellen hoe haar buik er dan uit zou zien. Mooi, ja, heel mooi. Daar was ze helemaal zeker van.
De volgende dag vroeg ze het aan Erwin. Hij was net bezig de bestelling voor desserts door te mailen naar de leverancier. Erwin was net als Mark flink gespierd en had ook kort, blond haar. De gelijkenis met Mark was opvallend. Je zag zo dat het broers waren. 'Ik heb ontdekt dat Mark een opslagruimte huurde. Ik wist daar helemaal niks van.' 'Dat is vreemd', antwoordde Erwin. 'Het klinkt mij ook onbekend in de oren. Waarvoor had hij die ruimte nodig?' Paulien twijfelde. Moest ze het feedingverhaal beschrijven of kon ze het Erwin beter laten zien. 'Het lijkt erop dat hij voor mij een vriendin had. Meer kan ik er eigenlijk niet over vertellen. Je moet het zien. Maar zou je me willen helpen met het leeghalen van die opslagruimte?'
Paulien dacht even dat Erwin haar iets wilde zeggen, alsof hem ineens iets te binnen schoot wat het zou kunnen zijn. Maar hij bleef stil, tikte iets op het toetsenbord, draaide zich naar haar toe en sprak op de gebruikelijke toon: 'Tuurlijk, Paulien. Ik zal je helpen om die opslagruimte leeg te halen.' Ze dacht erover om Erwin te vragen wat hij wist van het liefdesleven van zijn broer voordat hij haar leerde kennen, maar ze besloot uiteindelijk het hierbij te laten. Als ze samen in die opslagruimte zouden staan, kon hij haar vertellen wat hij wist. Want hij wist meer, dat was Paulien wel duidelijk geworden. Ze gaf hem zo ook de ruimte om erover na te denken wat hij haar zou vertellen.
De eerstvolgende zaterdagmorgen stond Paulien bij de deur van de opslagruimte met haar zwager Erwin. Zenuwachtig drukte ze de sleutel in het slot. De deur ging open, ze haalde het plastic van de stoel. 'Tadada', zei ze erbij alsof ze een groot geheim onthulde. Erwin keek niet verbaasd. Hij vroeg niet eens wat het precies was. Hij knikte alleen maar met zijn hoofd. Dat hij er niet over verbaasd was, irriteerde Paulien. Ze wilde het fijne hiervan weten. 'Je wist hiervan?' zei ze tegen hem.
'Ja', antwoordde hij met een zachte stem. 'Zou ik niet meer hiervan willen weten?' riep ze hem verwijtend toe. Hij schudde met zijn hoofd, want hij werd geconfronteerd met een verleden waarmee hij eigenlijk niet geconfronteerd wilde worden. 'Het zit heel ingewikkeld in elkaar', antwoordde hij. 'Het is een vervelend verhaal over Mark en mij waar ik liever niet over praat. Het is niet goed om zo over iemand te praten die dood is. Ik vind niet dat je maar een kant van het verhaal moet horen.'
'De andere kant van het verhaal ken ik wel min of meer. Ik heb allerlei schriftjes met aantekeningen gelezen. In de dozen zitten fotoalbums, schriftjes en videobanden', flapte Paulien eruit. 'Videobanden? Zijn er video's?' vroeg Erwin. Hij was zichtbaar geschrokken van deze mededeling. 'Vraag me niet daar naar te kijken', zei hij. Zijn stem klonk angstig. Blijkbaar wist hij hier niet van. Ze legde haar dikke arm geruststellend op zijn gespierde schouder. 'Ik begrijp dat dit een gevoelig onderwerp is En Erwin, je hoeft heus niet te kijken, maar je kunt hier misschien wel iets meer over vertellen. Daar heb ik toch recht op als vrouw van Mark?'
'Zeker', zei Erwin. 'Je hebt gelijk. Maar ik denk dat ik wel weet wat er op de foto's staat. Dat hoef ik echt niet te zien.' Ze stak haar hand in een geopende doos en haalde er een fotoalbum uit. Ze opende hem op een willekeurige pagina. De feedee van Mark was in vol ornaat te zien. Ze ondersteunde met haar handen haar immense buik. Ze glimlachte tevreden met de vetmassa in haar handen. 'Suzanne', slaakte Erwin bij het zien van de foto. 'Dus je kent haar?' vroeg Paulien. 'Suzanne was mijn vrouw', zuchtte Erwin. Na de eerste schok bij het zien van deze foto, sloeg Erwin's stemming om in boosheid. In een lange woordenstroom kwam de woede van Erwin eruit.
'Ze had een affaire. Het heeft meer dan een jaar geduurd. Mark en ik zijn allebei liefhebbers van dikke vrouwen. Ik wist niks van het fenomeen van vetmesten en de hele feedingscene die daarom heen hangt. Ik ontdekte dat Mark wel goed op de hoogte was van dit onderwerp. Hij deed het in de praktijk, maar dat wist ik niet toen ik hem om advies vroeg. Suzanne vertelde mij namelijk dat ze dacht dat ze een feedee was. Omdat Mark ook een liefhebber van dikke vrouwen was, vroeg hem wat advies. Ik denk dat hij de verleiding niet kon weerstaan toen ik hem dat vroeg. Ik vertrouwde hem als broer en dacht dat ik hem dit soort intieme vragen kon stellen. Hij zou het haar niet vertellen, beloofde hij mij nadat ik het verteld had. Tot ik haar een jaar later vond bij hem op zolder. Hij daar deze stoel staan. Zij zat erin en werd gevoed. Ze kreeg net een orgasme. Ze zag er zo goed uit. Al dat vet...'
Lees deel 6 van De erfenis: Familiegeheim »
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Geheime opslagruimte »
Overspel
In de slaapkamer trok ze haar ondergoed uit. Het vet kreeg nu de ruimte en kon nu overal heen. Ze masseerde zichzelf op de plekken waar haar beha en onderbroek in het vet hadden gesneden. Geleidelijk veranderde de massage in een erotische massage. Ze drukte met haar hand en vingers in het vet en voelde de sensatie komen bij het bewegen van de vetmassa. De cheesecake stond op het tafeltje naast het bed en met haar vork nam ze af en toe een hap. Ondertussen vingerde ze zichzelf. Het stukje lopen van de keuken naar de slaapkamer had de pizza's en de lasagne genoeg laten zakken, want ze lepelde de ene hap na de andere naar binnen van de cheesecake.
Het enige probleem waar ze nog mee worstelde was de kwestie om nog niet helemaal klaar te komen, voordat ze de cheesecake had opgegeten. Ze plaagde haar klitje voortdurend en voelde het orgasme meer en meer opwellen. In lange en trage golven kwam het los, voelde ze. Ze merkte dat haar maag steeds voller werd. Haar klitje welde meer en meer op en bij de laatste hap van de cheesecake ontstond een mega-orgasme. Het leek of haar hele vette lijf meeschokte. Hij kwam vanuit haar tenen, trok door haar dikke benen, volle dijen en vette kont. Haar hele buik deinde op en neer van deze vloedgolf. Het leek wel of haar hele lichaam in brand stond en ontvlamde.
Vol ongeloof, maar volmaakt tevreden, liet ze haar lichaam in bed zakken. Ze staarde een tijdje naar het plafond, moe en voldaan. Ze was nog een beetje door elkaar geschud en merkte dat haar gedachten nog alle kanten opvlogen. Ze voelde zichzelf even heel dicht bij haar overleden man Mark. Ze miste hem en ze twijfelde eraan of ze niet een kans gemist had met hem. Hij hield hier juist zo van en nu hij dood was, gaf ze aan dit gevoel toe. Mark zou zo gelukkig geweest zijn. Ze moest het maar als een soort afscheid van Mark zien, deze vreetpartij en masturbatie. Ze probeerde haar enorme kont iets te verplaatsen in bed. Het lukte haar amper. Morgen zou ze met Mark de opslag ontmantelen en ontdoen van de dozen en de eetstoel. Dan zou ze ook dit hoofdstuk afsluiten en maar eens beginnen met een dieet.
Ze viel bijna in slaap en dacht nog eens aan deze mooie avond. Ze was ervan overtuigd dat Mark als hij nog leefde naar haar gekeken zou hebben met een stijve lul. Ze zou die pik gulzig na al dit eten in haar mond hebben gestopt en lekker met haar tong over zijn eikel hebben gedraaid. En ze zou hem bovenop haar hebben laten liggen, want wat voelde dat lekker om zo ongenadig vol te zitten. Ze proefde de cheesecake nog op haar tong en merkte hoe vol haar maag eigenlijk niet zat. Ze draaide zich op haar zij. Voelde met haar hand over haar enorme buik. Jeetje, wat was hij groot geworden sinds de dood van Mark. Het leek wel of hij veel ronder was. Hij viel nu op het matras en leek dan nog altijd rond te zijn. Ze voelde zich heel trots en ze viel ook met een grote glimlach op het gezicht in slaap. Die 25 kilo had ze de laatste 5 maanden er toch maar mooi bij gegeten en wie weet zou de weegschaal morgen nog meer aangeven. Ze droomde van het cijfer 160 en probeerde zich voor te stellen hoe haar buik er dan uit zou zien. Mooi, ja, heel mooi. Daar was ze helemaal zeker van.
De volgende dag vroeg ze het aan Erwin. Hij was net bezig de bestelling voor desserts door te mailen naar de leverancier. Erwin was net als Mark flink gespierd en had ook kort, blond haar. De gelijkenis met Mark was opvallend. Je zag zo dat het broers waren. 'Ik heb ontdekt dat Mark een opslagruimte huurde. Ik wist daar helemaal niks van.' 'Dat is vreemd', antwoordde Erwin. 'Het klinkt mij ook onbekend in de oren. Waarvoor had hij die ruimte nodig?' Paulien twijfelde. Moest ze het feedingverhaal beschrijven of kon ze het Erwin beter laten zien. 'Het lijkt erop dat hij voor mij een vriendin had. Meer kan ik er eigenlijk niet over vertellen. Je moet het zien. Maar zou je me willen helpen met het leeghalen van die opslagruimte?'
Paulien dacht even dat Erwin haar iets wilde zeggen, alsof hem ineens iets te binnen schoot wat het zou kunnen zijn. Maar hij bleef stil, tikte iets op het toetsenbord, draaide zich naar haar toe en sprak op de gebruikelijke toon: 'Tuurlijk, Paulien. Ik zal je helpen om die opslagruimte leeg te halen.' Ze dacht erover om Erwin te vragen wat hij wist van het liefdesleven van zijn broer voordat hij haar leerde kennen, maar ze besloot uiteindelijk het hierbij te laten. Als ze samen in die opslagruimte zouden staan, kon hij haar vertellen wat hij wist. Want hij wist meer, dat was Paulien wel duidelijk geworden. Ze gaf hem zo ook de ruimte om erover na te denken wat hij haar zou vertellen.
De eerstvolgende zaterdagmorgen stond Paulien bij de deur van de opslagruimte met haar zwager Erwin. Zenuwachtig drukte ze de sleutel in het slot. De deur ging open, ze haalde het plastic van de stoel. 'Tadada', zei ze erbij alsof ze een groot geheim onthulde. Erwin keek niet verbaasd. Hij vroeg niet eens wat het precies was. Hij knikte alleen maar met zijn hoofd. Dat hij er niet over verbaasd was, irriteerde Paulien. Ze wilde het fijne hiervan weten. 'Je wist hiervan?' zei ze tegen hem.
'Ja', antwoordde hij met een zachte stem. 'Zou ik niet meer hiervan willen weten?' riep ze hem verwijtend toe. Hij schudde met zijn hoofd, want hij werd geconfronteerd met een verleden waarmee hij eigenlijk niet geconfronteerd wilde worden. 'Het zit heel ingewikkeld in elkaar', antwoordde hij. 'Het is een vervelend verhaal over Mark en mij waar ik liever niet over praat. Het is niet goed om zo over iemand te praten die dood is. Ik vind niet dat je maar een kant van het verhaal moet horen.'
'De andere kant van het verhaal ken ik wel min of meer. Ik heb allerlei schriftjes met aantekeningen gelezen. In de dozen zitten fotoalbums, schriftjes en videobanden', flapte Paulien eruit. 'Videobanden? Zijn er video's?' vroeg Erwin. Hij was zichtbaar geschrokken van deze mededeling. 'Vraag me niet daar naar te kijken', zei hij. Zijn stem klonk angstig. Blijkbaar wist hij hier niet van. Ze legde haar dikke arm geruststellend op zijn gespierde schouder. 'Ik begrijp dat dit een gevoelig onderwerp is En Erwin, je hoeft heus niet te kijken, maar je kunt hier misschien wel iets meer over vertellen. Daar heb ik toch recht op als vrouw van Mark?'
'Zeker', zei Erwin. 'Je hebt gelijk. Maar ik denk dat ik wel weet wat er op de foto's staat. Dat hoef ik echt niet te zien.' Ze stak haar hand in een geopende doos en haalde er een fotoalbum uit. Ze opende hem op een willekeurige pagina. De feedee van Mark was in vol ornaat te zien. Ze ondersteunde met haar handen haar immense buik. Ze glimlachte tevreden met de vetmassa in haar handen. 'Suzanne', slaakte Erwin bij het zien van de foto. 'Dus je kent haar?' vroeg Paulien. 'Suzanne was mijn vrouw', zuchtte Erwin. Na de eerste schok bij het zien van deze foto, sloeg Erwin's stemming om in boosheid. In een lange woordenstroom kwam de woede van Erwin eruit.
'Ze had een affaire. Het heeft meer dan een jaar geduurd. Mark en ik zijn allebei liefhebbers van dikke vrouwen. Ik wist niks van het fenomeen van vetmesten en de hele feedingscene die daarom heen hangt. Ik ontdekte dat Mark wel goed op de hoogte was van dit onderwerp. Hij deed het in de praktijk, maar dat wist ik niet toen ik hem om advies vroeg. Suzanne vertelde mij namelijk dat ze dacht dat ze een feedee was. Omdat Mark ook een liefhebber van dikke vrouwen was, vroeg hem wat advies. Ik denk dat hij de verleiding niet kon weerstaan toen ik hem dat vroeg. Ik vertrouwde hem als broer en dacht dat ik hem dit soort intieme vragen kon stellen. Hij zou het haar niet vertellen, beloofde hij mij nadat ik het verteld had. Tot ik haar een jaar later vond bij hem op zolder. Hij daar deze stoel staan. Zij zat erin en werd gevoed. Ze kreeg net een orgasme. Ze zag er zo goed uit. Al dat vet...'
Lees deel 6 van De erfenis: Familiegeheim »
Reacties
Een reactie posten