De eetwedstrijd (2) - Trainen
Sandra studeert en heeft dringend geld nodig. Een eetwedstrijd biedt uitkomst. De hoofdprijs ligt op 1000 euro. Dat wil ze wel. Daar is wel harde training voor nodig.
Lees eerst het eerste deel: Geldgebrek »
Het was een uur en een kwartier later en Sandra voelde dat ze wel weer kon opstaan. Ze liep kreunend naar het medicijnkastje om de pillen te pakken. In de badkamer tilde ze haar shirt omhoog en zag haar buik in de spiegel. Hij was rond en opgeblazen. Ze klopte erop, hij was stijf van dikheid en ze trok het shirt weer omhoog. Ze liep weer terug naar de woonkamer van het kleine appartement.
Het was drie uur, maar Karin was nog niet thuisgekomen. Toen ze eindelijk thuis kwam was het al een halfuur later. Karin deed de deur open en Sandra kon haar ogen niet geloven wat ze zag. Karin had een enorme pizza bij zich en een sixpack cola. 'Ben je klaar voor de volgende training?' 'He stop', steunde Sandra die nog altijd languit op de bank lag. 'Ik ben nog niet eens hersteld van de vorige.' 'Niets eten kan altijd nog, dat is de makkelijk weg. Daarmee win je die wedstrijd nooit. Als je niet mee wilt doen, kun je nog stoppen, maar er moet iets in. Daarmee maak je een kansje op de prijs.' 'Okay, ik zal het wel eten, maar ik kan dit niet elke dag doen, want dan kom ik enorm aan.' 'Sandra, ik ben je beste vriendin, vertrouw me voor deze keer.'
Binnen een uur was de enorme pizza op, Karin had slechts twee stukjes gegeten. De rest van de inhoud zat in Sandra. De twee weken die volgenden bleef Karin Sandra aanmoedigen door te eten tot ze niet meer opkon. Ze was elke keer trots met wat ze bereikt had. Haar eetlust groeide met dfe dag en Sandra merkte dat ze een uitdaging vond om meer te eten dan ze opkon, zelfs wanneer Karin er niet was om haar aan te moedigen. Op haar werk snackte ze extra tussendoor en probeerde de grenzen te verleggen in het aantal fricandellen dat ze at aangevuld met overheerlijke frietjes.
Na drie weken wandelden de meisjes al kletsend van college naar huis. Karin vroeg: 'He heb je deze week niet een brief van Marcel gekregen?' 'Nee,' antwoordde Sandra. 'Zijn legereenheid vliegt deze week op een missie. Ik heb nooit gewild dat hij in het leger zat.' 'Ik zou het niet weten, maar uniformen zijn toch sexy?' reageerde Karin. 'Ja, sexy is het enige waar jij aan kan denken Karin.' Ineens veranderde ze van onderwerp van het vriendje van Sandra naar eten. 'He, kom we gaan naar Arbies, daar krijg je vijf stukken rundvlees voor de prijs van vijf euro.' 'Ik weet waar dit naartoe gaat', reageerde Sandra suggestief en ze rolde met haar ogen. Karin kon haar ogen niet geloven zoals Sandra daar zat en zonder moeite de vijf stukken rundvlees met brood en een enorme bestelling friet opat. Ze had niet eens klachten van een volle maag. Ze kreunde zachtjes en leek er zelfs van te genieten.
Twee dagen later kwam Sandra thuis, terwijl Karin al aan de keukentafel zat. 'He Sandra, we hebben niet lang meer voor de wedstrijd, dus ga zitten', schreeuwde Karin vanuit de keuken. Sandra kreeg een andere hoeveelheid hotdogs te verstouwen dan ze gewend was. Na het eerste pak, moest ze echt ook het tweede naar binnen zien te krijgen. Eigenlijk vond ze het maar niks, maar ze besloot het maar te doen. Karin kwam de keuken uit met twee schalen vol met hotdogs. Er lagen in totaal zestien hotdogs op de schalen. Ze had twee pakken klaargemaakt. 'O mijn God', zuchtte Sandra. Ze ging er goed voor zitten en at de ene hotdog na de andere. Nadat ze nummer twaalf naar binnen had gewerkt, kon ze niet meer.
'Gefeliciteerd', zei Karin. 'Je hebt verloren en je bent driekwart van de prijs af.' Dat was genoeg voor Sandra om nog twee hotdogs extra naar binnen te werken. Karin zag dat Sandras buik naar voren welfde door haar shirt heen. 'Oke Sandra, die laatste twee kunnen er nu ook nog wel bij.' Sandra pufte diep en ze kreeg al tranen in haar ogen. 'Ik kan dit echt niet. Ik voel me nu al heel beroerd.' 'Wacht dan tien minuten en eet ze dan op. Na tien minuten leek het of ze bij iedere hap uit elkaar zou barsten, maar ze wist de hotdogs naar binnen te werken. 'Zestien hotdogs', zei ze met een lichte zucht van verlichting.
Lees het derde deel van De eetwedstrijd: Sandra groeit »
----
Dit is de tweede aflevering van het vervolgverhaal De eetwedstrijd op Mooi dik. Mooi dik is op zoek naar nieuwe weight gain verhalen. Heb je ook een verhaal? Of wil je graag iets vertalen? Stuur je verhaal dan op. Dan kunnen we vaker dit soort mooie verhalen publiceren.
Lees eerst het eerste deel: Geldgebrek »
Trainen
Het was een uur en een kwartier later en Sandra voelde dat ze wel weer kon opstaan. Ze liep kreunend naar het medicijnkastje om de pillen te pakken. In de badkamer tilde ze haar shirt omhoog en zag haar buik in de spiegel. Hij was rond en opgeblazen. Ze klopte erop, hij was stijf van dikheid en ze trok het shirt weer omhoog. Ze liep weer terug naar de woonkamer van het kleine appartement.
Het was drie uur, maar Karin was nog niet thuisgekomen. Toen ze eindelijk thuis kwam was het al een halfuur later. Karin deed de deur open en Sandra kon haar ogen niet geloven wat ze zag. Karin had een enorme pizza bij zich en een sixpack cola. 'Ben je klaar voor de volgende training?' 'He stop', steunde Sandra die nog altijd languit op de bank lag. 'Ik ben nog niet eens hersteld van de vorige.' 'Niets eten kan altijd nog, dat is de makkelijk weg. Daarmee win je die wedstrijd nooit. Als je niet mee wilt doen, kun je nog stoppen, maar er moet iets in. Daarmee maak je een kansje op de prijs.' 'Okay, ik zal het wel eten, maar ik kan dit niet elke dag doen, want dan kom ik enorm aan.' 'Sandra, ik ben je beste vriendin, vertrouw me voor deze keer.'
Binnen een uur was de enorme pizza op, Karin had slechts twee stukjes gegeten. De rest van de inhoud zat in Sandra. De twee weken die volgenden bleef Karin Sandra aanmoedigen door te eten tot ze niet meer opkon. Ze was elke keer trots met wat ze bereikt had. Haar eetlust groeide met dfe dag en Sandra merkte dat ze een uitdaging vond om meer te eten dan ze opkon, zelfs wanneer Karin er niet was om haar aan te moedigen. Op haar werk snackte ze extra tussendoor en probeerde de grenzen te verleggen in het aantal fricandellen dat ze at aangevuld met overheerlijke frietjes.
Na drie weken wandelden de meisjes al kletsend van college naar huis. Karin vroeg: 'He heb je deze week niet een brief van Marcel gekregen?' 'Nee,' antwoordde Sandra. 'Zijn legereenheid vliegt deze week op een missie. Ik heb nooit gewild dat hij in het leger zat.' 'Ik zou het niet weten, maar uniformen zijn toch sexy?' reageerde Karin. 'Ja, sexy is het enige waar jij aan kan denken Karin.' Ineens veranderde ze van onderwerp van het vriendje van Sandra naar eten. 'He, kom we gaan naar Arbies, daar krijg je vijf stukken rundvlees voor de prijs van vijf euro.' 'Ik weet waar dit naartoe gaat', reageerde Sandra suggestief en ze rolde met haar ogen. Karin kon haar ogen niet geloven zoals Sandra daar zat en zonder moeite de vijf stukken rundvlees met brood en een enorme bestelling friet opat. Ze had niet eens klachten van een volle maag. Ze kreunde zachtjes en leek er zelfs van te genieten.
Twee dagen later kwam Sandra thuis, terwijl Karin al aan de keukentafel zat. 'He Sandra, we hebben niet lang meer voor de wedstrijd, dus ga zitten', schreeuwde Karin vanuit de keuken. Sandra kreeg een andere hoeveelheid hotdogs te verstouwen dan ze gewend was. Na het eerste pak, moest ze echt ook het tweede naar binnen zien te krijgen. Eigenlijk vond ze het maar niks, maar ze besloot het maar te doen. Karin kwam de keuken uit met twee schalen vol met hotdogs. Er lagen in totaal zestien hotdogs op de schalen. Ze had twee pakken klaargemaakt. 'O mijn God', zuchtte Sandra. Ze ging er goed voor zitten en at de ene hotdog na de andere. Nadat ze nummer twaalf naar binnen had gewerkt, kon ze niet meer.
'Gefeliciteerd', zei Karin. 'Je hebt verloren en je bent driekwart van de prijs af.' Dat was genoeg voor Sandra om nog twee hotdogs extra naar binnen te werken. Karin zag dat Sandras buik naar voren welfde door haar shirt heen. 'Oke Sandra, die laatste twee kunnen er nu ook nog wel bij.' Sandra pufte diep en ze kreeg al tranen in haar ogen. 'Ik kan dit echt niet. Ik voel me nu al heel beroerd.' 'Wacht dan tien minuten en eet ze dan op. Na tien minuten leek het of ze bij iedere hap uit elkaar zou barsten, maar ze wist de hotdogs naar binnen te werken. 'Zestien hotdogs', zei ze met een lichte zucht van verlichting.
Lees het derde deel van De eetwedstrijd: Sandra groeit »
----
Dit is de tweede aflevering van het vervolgverhaal De eetwedstrijd op Mooi dik. Mooi dik is op zoek naar nieuwe weight gain verhalen. Heb je ook een verhaal? Of wil je graag iets vertalen? Stuur je verhaal dan op. Dan kunnen we vaker dit soort mooie verhalen publiceren.
Reacties
Een reactie posten