Aan het werk (1) – Mieke vindt haar eerste baan

Mieke is net afgestudeerd en zoekt een baan. Ze speurt op internet en ziet een vacature voor secretaresse. De baan staat al langere tijd vacant. Ze mag gelijk de volgende dag beginnen. Haar nieuwe baas is best veeleisend ontdekt ze snel. Zo moet ze wel haar hele lunch opeten.

Mieke vindt haar eerste baan


Mieke surfde op het internet op zoek naar een vacature. Ze was net afgestudeerd en zocht een baan. Dat was nog niet zo makkelijk. Veel brieven had ze al verstuurd. Met haar opleiding Franse Taal en Letterkunde leek ze gedoemd om voor de klas te gaan staan. Dat wilde ze niet. De ervaringen bij de module didactiek tijdens haar opleiding waren haar niet bevallen. Het werk bij een vertaalbureau leek haar ook niet een grote uitdaging. De vaste lasten van haar kleine appartement in de stad moest ze nu zelf gaan dragen, vonden haar ouders. En ze hadden natuurlijk groot gelijk. Je kon niet op de pof blijven leven. Ze moest het nu maar eens zelf zien te rooien.


Ze trof een advertentie aan bij een grote exportonderneming. Ze zochten een secretaresse. 'Geen moeite met het schrijven en converseren in Frans of Engels', stond er expliciet bij. 'Geen diploma's vereist, wel kunnen typen en foutloos schrijven en beleefd aan de telefoon.' Het telefoonnummer dat erbij stond, liet geen twijfel bestaan. Het was nu of nooit. Niet dat het haar heel wat leek, maar als opstapje naar een echte baan bij een uitgeverij of voor een reclamebureau kon het geen kwaad. Misschien kon ze gaan sparen om een tijdje in Frankrijk te gaan wonen. Wie weet leverde het haar wel wat meer op dan salaris.

Mieke draaide het nummer. 'Waarvoor bel je?' vroeg een mannenstem geïrriteerd aan de andere kant van de lijn. 'Voor de advertentie op internet', zei ze. 'Advertentie?' 'Ja, op uw site staat dat u een secretaresse zoekt.' 'Secretaresse?' 'Ja, secretaresse en er staat dit telefoonnummer bij.' 'O bedoel je dat', zei de stem afwezig. De man zuchtte. 'Kun je hier morgen stipt 5 voor 9 zijn?' 'Dat doe ik meneer', antwoordde ze. 'Prima dan zie ik je morgenochtend', zei de man en hij hing meteen op.

Mieke was best onzeker. Ze had haar studie prachtig afgerond, maar een echte baan had ze nog nooit gehad. Ze hoopte op een baantje waarbij ze vooral veel mocht bellen en tikken. Van direct contact met klanten werd ze onzeker. Het zou helpen als ze zo min mogelijk klanten zou hoeven te zien.

*

De volgende morgen schrok Mieke wakker. Ze keek op haar wekker en zag 8.45 uur staan. Ze had zich verslapen. Ze realiseerde zich dat ze klok verkeerd had ingesteld. Hij stond op half 8 's avonds in plaats van half 8 's morgens. Het was zeker 10 minuten rijden naar het kantoor. En in pyjama kon ze onmogelijk verschijnen.

Wat dragen secretaresses? Mieke had geen idee. Ze rende naar haar kledingkast en keek wat er lag. Snel griste ze een mantelpakje uit de kast. Het was van haar vriendin geweest, die het niet meer paste. Mieke was helemaal niet gewend aan dergelijke nette kleding. Ze had het zelfs nog nooit gedragen. Onwennig trok ze het pakje aan. Het was veel te groot. Het flubberde aan alle kanten. Mieke was nooit stevig geweest. Ze lette altijd goed op wat ze at en sportte vaak zodat elk vetrolletje niet eens de kans kreeg zich te ontwikkelen.

Ze trok een paar hoge hakken aan. Ze liep nooit op hoge hakken, maar het leek haar wel passen. Ze snelde in de richting van haar auto en haastte naar het kantoor. Het lag op het industrieterrein van haar woonplaats. Ze liep het gebouw binnen en zag dat het bedrijf op de eerste verdieping gevestigd was. Op de klok zag ze dat het 9 uur was.

Ze klopte op de deur en hoorde een nors: 'binnen'. Ze opende de deur. Hij zat achter zijn bureau. 'Je bent te laat', zei hij kortaf. Hij stond op en liep naar haar toe. Hij was een imposante verschijning met zijn 2 meter en kale hoofd. Hij stak zijn hand uit. 'Mevrouw Groen, aangenaam kennis te maken', zei hij. 'Peters is de naam. Eigenaar van deze bloeiende transportonderneming. Laat ik duidelijk zijn.' Hij keek naar de klok die schuin achter Mieke aan de muur hing. 'Ik verwacht van mijn medewerkers punctualiteit. Als we om 5 voor 9 uur afspreken, dan ben je hier om 5 voor 9.'

Lees het tweede deel van Aan het werk: Werken of eten »

Reacties

Populaire posts van deze blog

Moeder en dochter (1)

Snoepen - Moeder en dochter (2)

All inclusive - Moeder en dochter (15)