Margreet wordt feedee (3) – Lekkere rijsttafel
Als Margreets man een halfjaar voor zijn werk naar het verre oosten moet, ontdekt ze dat Harry op dikke vrouwen valt. Sterker nog, dat hij vrouwen graag wil vetmesten. Het idee roept veel afschuw op bij haar. Tot ze in contact komt met vrouwen die hebben laten vetmesten door haar man Harry en ene Wim.
Lees eerst deel 1: Het geheim »
'Hoeveel weeg je nou?' zag ze de volgende morgen in haar beeldscherm staan. Wim vervolgde zijn bericht: 'Ik hoop zo dat je boven de 100 uitkomt. Als ik de foto's van jou zo bekijk, dan moet je wel flink zijn aangekomen. Zo fel als de striemen op je buik zijn. Ze lijken wel vuurrood. Je hebt het allemaal flink op spanning gebracht. Ik zie uit naar je antwoord. Liefs, Wim.'
Margreet was de vorige avond naar de badkamer gegaan om zichzelf te wegen. Ze zag zichzelf in de spiegel. Haar buik was bol en wees een fier eind vooruit. Het leek zelfs wel of hij een beetje over haar middel heen hing. De zwaartekracht leek het langzaam te gaan winnen. Aarzelend was ze op de weegschaal gaan staan.
Het schermpje kon ze net nog zien door over haar buik heen te kijken. Wat was hij enorm geworden. De getallen schoten over de digitale display en gaven een getal met 3 cijfers weer. Het was inderdaad iets boven de 100. '100,2' stond op de display. Ze was de afgelopen 5 dagen meer dan een kilo aangekomen besefte Margreet. Dat was een kwart kilo per dag. Jeetje, dat is een pakje boter dat er dagelijks bij komt.
Ze ging wat later achter de computer zitten en aarzelde. Zou ze het hem vertellen? Ze durfde niet. Een beetje uit schaamte en ook wel een beetje uit angst. Ze neusde wat rond op de website en zag allemaal vrouwen met bolle buiken. De reacties die voornamelijk mannen onder de foto's plaatsten waren allemaal lovend. Wat een mooie buik heb je. Ga zo door, het staat je goed. En complimenten over diepliggende navels en volle lovehandles.
Margreet trok haar shirt omhoog terwijl ze achter het beeldscherm zat. Ze voelde haar dikke buik en merkte dat het een heuse vetmassa aan het worden was. Ze zou een keuze moeten maken. Misschien kon ze zich best eventjes door Wim laten meevoeren. Het zou een mooie verrassing zijn voor Harry. En ach, als ze nu tot een kilo of 10 zou aankomen. Genoeg om op te vallen voor hem.
Ze aarzelde. De enorme vetmassa zouden meer mensen gaan opvallen. Haar vriendinnen hadden altijd al commentaar en ze besefte dat niet iedereen van dikke mensen hield. Ze nam een hap van het puddingbroodje dat ze meegenomen had. Ze keek verder naar de dikke dames, volgde discussies over gewicht, aankomen en of je van een hangbuik of bolle buik hield. Wim was niet te vinden op de chat.
Daarom zat ze er die morgen weer. Wim was er ook en Margreet typte het getal dat ze gisteravond op de display had gezien in. Hij was trots op haar en schreef dat ze goed bezig was. 'Wat heb je gegeten vandaag?' vroeg hij haar. 'Nog niks', antwoordde ze. 'Kom', kreeg ze als antwoord, 'ga lekker los. Het staat je goed, die volle buik.' Ze merkte dat ze eigenlijk best wel honger had. Haar maag knorde om aandacht en ging naar beneden. De koelkast ging open, ze zag een pak vla staan, mixte het met slagroom en suiker. Ze hapte. Jeetje, wat smaakte dat goed. Ze nam nog een hap. Voor ze er goed erg in had, was het hele pak vla en de halve liter slagroom in haar keel verdwenen.
'Lekker om met zo'n volle maag voor de computer te hangen, hé?' schreef Wim. Hij vroeg of ze niet nog iets had om naar binnen te werken. Er lag nog een stukje slagroomtaart van gisteren. Ze had de taart gisteren al voor de helft opgegeten. Nu ging de rest van de taart naar binnen. Ze dronk er een hele liter chocomel bij. 'Je bent goed bezig Margreet', schreef Wim haar. Ze voelde zich trots. Ze voelde zich ook ontzettend slaperig en besloot even een dutje te doen.
Ze schrok aan het begin van de middag op. Ze had een paar uurtjes geslapen zag ze. Haar buik voelde helemaal niet meer zo vol als de buik waarmee ze in slaap was gevallen. Sterker nog, ze had weer honger gekregen. Ze sprong de koelkast in, maar zag dat hij leeg was. Dat was heel vervelend. Ze had immers beretrek. Snel trok ze haar jas aan en reed met de auto naar de snackbar om de hoek. Daar bestelde ze een flinke bestelling die ze op weg naar huis al aanbrak. Ze at thuis die patat voor 2 personen, een kroket, een frikandel en een bamischijf. Alles overladen met veel mayonaise en natuurlijk een liter milkshake erbij. Wat voelde die volle maag lekker zeg.
Opnieuw overmande de slaap haar. Ze deed dit keer een dutje op de bank. Het was heerlijk om met een volle maag in slaap te vallen. Tegelijkertijd merkte ze dat als ze wakker werd, ze weer honger had gekregen. Ze vond het onvoorstelbaar. Het begon alweer avond geworden en ze ging even chatten met Wim. Hij wilde weten wat ze gegeten had. Keurig noteerde ze het. Hij vroeg haar of ze niet alweer honger had gekregen. Eerlijk biechtte ze op dat ze hartstikke honger had. 'Bestel toch een lekkere rijsttafel van de Chinees', chatte Wim terug. Daar had Margreet nog niet aan gedacht.
Hoe meer ze aan eten dacht, hoe meer ze het ook ging doen. Die Chinees ging er wel in die avond. Morgen moet ik maar eens flink inkopen, dacht ze. Elke dag Chinees leek haar niet zo'n plan. Tegelijkertijd vond ze het ook wel een idee om zich dit weekend eens heerlijk te trakteren op wat lekkers. Wim schreef het haar ook 'laat je lekker gaan. Wat let je?' Inderdaad, ze hoefde niet meer te letten op wat ze at. Of juist wel, maar dan precies andersom. Waarom zou ze zichzelf uithongeren met een dieet, als haar man Harry van dikke vrouwen hield?
Lees Margreet wordt feedee (4): Weight gain shakes »
Lees eerst deel 1: Het geheim »
Lekkere rijsttafel
'Hoeveel weeg je nou?' zag ze de volgende morgen in haar beeldscherm staan. Wim vervolgde zijn bericht: 'Ik hoop zo dat je boven de 100 uitkomt. Als ik de foto's van jou zo bekijk, dan moet je wel flink zijn aangekomen. Zo fel als de striemen op je buik zijn. Ze lijken wel vuurrood. Je hebt het allemaal flink op spanning gebracht. Ik zie uit naar je antwoord. Liefs, Wim.'
Margreet was de vorige avond naar de badkamer gegaan om zichzelf te wegen. Ze zag zichzelf in de spiegel. Haar buik was bol en wees een fier eind vooruit. Het leek zelfs wel of hij een beetje over haar middel heen hing. De zwaartekracht leek het langzaam te gaan winnen. Aarzelend was ze op de weegschaal gaan staan.
Het schermpje kon ze net nog zien door over haar buik heen te kijken. Wat was hij enorm geworden. De getallen schoten over de digitale display en gaven een getal met 3 cijfers weer. Het was inderdaad iets boven de 100. '100,2' stond op de display. Ze was de afgelopen 5 dagen meer dan een kilo aangekomen besefte Margreet. Dat was een kwart kilo per dag. Jeetje, dat is een pakje boter dat er dagelijks bij komt.
Ze ging wat later achter de computer zitten en aarzelde. Zou ze het hem vertellen? Ze durfde niet. Een beetje uit schaamte en ook wel een beetje uit angst. Ze neusde wat rond op de website en zag allemaal vrouwen met bolle buiken. De reacties die voornamelijk mannen onder de foto's plaatsten waren allemaal lovend. Wat een mooie buik heb je. Ga zo door, het staat je goed. En complimenten over diepliggende navels en volle lovehandles.
Margreet trok haar shirt omhoog terwijl ze achter het beeldscherm zat. Ze voelde haar dikke buik en merkte dat het een heuse vetmassa aan het worden was. Ze zou een keuze moeten maken. Misschien kon ze zich best eventjes door Wim laten meevoeren. Het zou een mooie verrassing zijn voor Harry. En ach, als ze nu tot een kilo of 10 zou aankomen. Genoeg om op te vallen voor hem.
Ze aarzelde. De enorme vetmassa zouden meer mensen gaan opvallen. Haar vriendinnen hadden altijd al commentaar en ze besefte dat niet iedereen van dikke mensen hield. Ze nam een hap van het puddingbroodje dat ze meegenomen had. Ze keek verder naar de dikke dames, volgde discussies over gewicht, aankomen en of je van een hangbuik of bolle buik hield. Wim was niet te vinden op de chat.
Daarom zat ze er die morgen weer. Wim was er ook en Margreet typte het getal dat ze gisteravond op de display had gezien in. Hij was trots op haar en schreef dat ze goed bezig was. 'Wat heb je gegeten vandaag?' vroeg hij haar. 'Nog niks', antwoordde ze. 'Kom', kreeg ze als antwoord, 'ga lekker los. Het staat je goed, die volle buik.' Ze merkte dat ze eigenlijk best wel honger had. Haar maag knorde om aandacht en ging naar beneden. De koelkast ging open, ze zag een pak vla staan, mixte het met slagroom en suiker. Ze hapte. Jeetje, wat smaakte dat goed. Ze nam nog een hap. Voor ze er goed erg in had, was het hele pak vla en de halve liter slagroom in haar keel verdwenen.
'Lekker om met zo'n volle maag voor de computer te hangen, hé?' schreef Wim. Hij vroeg of ze niet nog iets had om naar binnen te werken. Er lag nog een stukje slagroomtaart van gisteren. Ze had de taart gisteren al voor de helft opgegeten. Nu ging de rest van de taart naar binnen. Ze dronk er een hele liter chocomel bij. 'Je bent goed bezig Margreet', schreef Wim haar. Ze voelde zich trots. Ze voelde zich ook ontzettend slaperig en besloot even een dutje te doen.
Ze schrok aan het begin van de middag op. Ze had een paar uurtjes geslapen zag ze. Haar buik voelde helemaal niet meer zo vol als de buik waarmee ze in slaap was gevallen. Sterker nog, ze had weer honger gekregen. Ze sprong de koelkast in, maar zag dat hij leeg was. Dat was heel vervelend. Ze had immers beretrek. Snel trok ze haar jas aan en reed met de auto naar de snackbar om de hoek. Daar bestelde ze een flinke bestelling die ze op weg naar huis al aanbrak. Ze at thuis die patat voor 2 personen, een kroket, een frikandel en een bamischijf. Alles overladen met veel mayonaise en natuurlijk een liter milkshake erbij. Wat voelde die volle maag lekker zeg.
Opnieuw overmande de slaap haar. Ze deed dit keer een dutje op de bank. Het was heerlijk om met een volle maag in slaap te vallen. Tegelijkertijd merkte ze dat als ze wakker werd, ze weer honger had gekregen. Ze vond het onvoorstelbaar. Het begon alweer avond geworden en ze ging even chatten met Wim. Hij wilde weten wat ze gegeten had. Keurig noteerde ze het. Hij vroeg haar of ze niet alweer honger had gekregen. Eerlijk biechtte ze op dat ze hartstikke honger had. 'Bestel toch een lekkere rijsttafel van de Chinees', chatte Wim terug. Daar had Margreet nog niet aan gedacht.
Hoe meer ze aan eten dacht, hoe meer ze het ook ging doen. Die Chinees ging er wel in die avond. Morgen moet ik maar eens flink inkopen, dacht ze. Elke dag Chinees leek haar niet zo'n plan. Tegelijkertijd vond ze het ook wel een idee om zich dit weekend eens heerlijk te trakteren op wat lekkers. Wim schreef het haar ook 'laat je lekker gaan. Wat let je?' Inderdaad, ze hoefde niet meer te letten op wat ze at. Of juist wel, maar dan precies andersom. Waarom zou ze zichzelf uithongeren met een dieet, als haar man Harry van dikke vrouwen hield?
Lees Margreet wordt feedee (4): Weight gain shakes »
Reacties
Een reactie posten