Groeiende schoonheid (7) - Hulp uit onverwachte hoek
Caroline is een aanlokkende schoonheid op wie de moeders van het schoolplein erg jaloers op zijn. Ze is slank en heeft een goddelijk figuur in de vorm van een zandloper met grote borsten. Als ze de kans krijgt om in de snackbar te gaan werken, halen de moeders opgelucht adem. Maar Caroline ontkent. Aan die smerigheid zal ze nooit beginnen. Voor snackbareigenaren Cees en Marjan is het een uitdaging om haar aan de snacks te krijgen. Maar tevergeefs, Marjan wordt er vooral zelf dikker van. Tot ze ineens hulp uit onverwachte hoek krijgen.
De hulp kwam van de vaste klant Henk. Hoe hij zo mager bleef, was hun een raadsel. Hij kwam meerdere keren per week en snackte er dan flink op los. Het leek dat hij de frequentie van zijn bezoek wat opgevoerd had sinds Caroline in de snackbar stond. Op een middag gaf hij een compliment aan Marjan. Dat ze er zo goed uit zag. 'Ik zie dat je geniet van dit werk', zei hij. Een vette knipoog kreeg ze erbij. Hij zag heus wel dat de kilo's sinds de komst van de nieuwe medewerkster vrij snel aangevuld werden.
'Ja, als je hier zo de hele dag staat, dan snaai je weleens wat he?' antwoordde ze. Ze klopte op haar volle buik. Zojuist was er een aardig portie friet ingegaan. Het was aan het eind van de werkdag geweest van Caroline. Vlak voordat ze vertrok, had Marjan nog even opzichtig gegeten van de verse patat. Ze wist niet eens of Caroline het wel had gezien. Mogelijk was het aan haar aandacht ontsnapt. Zelf was ze even helemaal weg. Zo kon ze daarvan genieten. Ze smolt helemaal weg. Bij elke hap die ze nam, droomde ze dan een momentje weg.
Henk bestelde zijn bestelling. 'Hoe zit dat met die nieuwe eigenlijk?' vroeg hij. 'Ze werkt hier al een maand, maar ik zie helemaal niks aan haar.' Marjan knikte en keek er zelfs een beetje droevig bij. 'Ze moet niets hebben van dit eten. Ze noemt het 'vette troep' en gaat in de hoek met een salade zitten.' 'Konijnenvoer', grinnikte Henk. 'Daar kan een mens echt niet van leven hoor.'
Marjan moest er ook om lachen. Onderwijl gooide een kroket extra in het vet. Daar had ze best zin in gekregen. Ze was nog maar een paar uurtjes bezig en de drukte van de avond zou dadelijk komen. 'We zeggen heus wel dat ze wat mag pakken, maar ze doet het niet', vervolgde Marjan. 'Ik heb haar nooit een hap zien nemen.' 'Ik ook niet', zei Henk. Ze zag hoe hij peinsde, maar liet hem maar even. 'Terwijl het haar best goed zou staan een paar pondjes erbij.' Henk lachte gemelijk en pakte het bordje patat dat Marjan voor hem had klaargemaakt. Bijna gelijktijdig hapten ze in het kroketje. 'Heerlijk, ze weet niet wat ze mist', verzuchtte Henk.
'Inderdaad', grinnikte Marjan. Het was heerlijk om aan te komen. Het gevoel dat je lijf vetter en voller werd. Ze merkte duidelijk dat er wat bijkwam. De broek ging niet meer dicht. Bij het bukken voelde ze een nieuw vetrolletje. En bij het lopen merkte ze dat de conditie wat afzwakte. Ze ging niet meer zo snel de trap op als voorheen. Net als dat ze helemaal buiten adem was als ze boven stond. Het gevoel van haar buik was niet te overtreffen.
De huid stond nu strakker en haar buik was gevoeliger dan ooit. 's Avonds betrapte ze zichzelf dikwijls met haar hand in de broek. Knopen los. Haar buik welfde weelderig naar buiten en haar hand streelde het nieuwe vetlaagje. De sensitiviteit die hier van uitging, was niet te overtreffen. Zelfs een goede pot seks kon er niet tegenop.
Lees deel 8 van Groeiende schoonheid: Reuzentrek »
Hulp uit onverwachte hoek
De hulp kwam van de vaste klant Henk. Hoe hij zo mager bleef, was hun een raadsel. Hij kwam meerdere keren per week en snackte er dan flink op los. Het leek dat hij de frequentie van zijn bezoek wat opgevoerd had sinds Caroline in de snackbar stond. Op een middag gaf hij een compliment aan Marjan. Dat ze er zo goed uit zag. 'Ik zie dat je geniet van dit werk', zei hij. Een vette knipoog kreeg ze erbij. Hij zag heus wel dat de kilo's sinds de komst van de nieuwe medewerkster vrij snel aangevuld werden.
'Ja, als je hier zo de hele dag staat, dan snaai je weleens wat he?' antwoordde ze. Ze klopte op haar volle buik. Zojuist was er een aardig portie friet ingegaan. Het was aan het eind van de werkdag geweest van Caroline. Vlak voordat ze vertrok, had Marjan nog even opzichtig gegeten van de verse patat. Ze wist niet eens of Caroline het wel had gezien. Mogelijk was het aan haar aandacht ontsnapt. Zelf was ze even helemaal weg. Zo kon ze daarvan genieten. Ze smolt helemaal weg. Bij elke hap die ze nam, droomde ze dan een momentje weg.
Henk bestelde zijn bestelling. 'Hoe zit dat met die nieuwe eigenlijk?' vroeg hij. 'Ze werkt hier al een maand, maar ik zie helemaal niks aan haar.' Marjan knikte en keek er zelfs een beetje droevig bij. 'Ze moet niets hebben van dit eten. Ze noemt het 'vette troep' en gaat in de hoek met een salade zitten.' 'Konijnenvoer', grinnikte Henk. 'Daar kan een mens echt niet van leven hoor.'
Marjan moest er ook om lachen. Onderwijl gooide een kroket extra in het vet. Daar had ze best zin in gekregen. Ze was nog maar een paar uurtjes bezig en de drukte van de avond zou dadelijk komen. 'We zeggen heus wel dat ze wat mag pakken, maar ze doet het niet', vervolgde Marjan. 'Ik heb haar nooit een hap zien nemen.' 'Ik ook niet', zei Henk. Ze zag hoe hij peinsde, maar liet hem maar even. 'Terwijl het haar best goed zou staan een paar pondjes erbij.' Henk lachte gemelijk en pakte het bordje patat dat Marjan voor hem had klaargemaakt. Bijna gelijktijdig hapten ze in het kroketje. 'Heerlijk, ze weet niet wat ze mist', verzuchtte Henk.
'Inderdaad', grinnikte Marjan. Het was heerlijk om aan te komen. Het gevoel dat je lijf vetter en voller werd. Ze merkte duidelijk dat er wat bijkwam. De broek ging niet meer dicht. Bij het bukken voelde ze een nieuw vetrolletje. En bij het lopen merkte ze dat de conditie wat afzwakte. Ze ging niet meer zo snel de trap op als voorheen. Net als dat ze helemaal buiten adem was als ze boven stond. Het gevoel van haar buik was niet te overtreffen.
De huid stond nu strakker en haar buik was gevoeliger dan ooit. 's Avonds betrapte ze zichzelf dikwijls met haar hand in de broek. Knopen los. Haar buik welfde weelderig naar buiten en haar hand streelde het nieuwe vetlaagje. De sensitiviteit die hier van uitging, was niet te overtreffen. Zelfs een goede pot seks kon er niet tegenop.
Lees deel 8 van Groeiende schoonheid: Reuzentrek »
Reacties
Een reactie posten