Praten over gewicht (55) - Boutjes en moertjes

'Ik was 22 kilo aangekomen in vijf maanden. Dat was bijna een kilo in de week.'

"Soms kijk ik naar beneden en voel mijn buik op mijn bovenbenen rusten. Het is heerlijk en dan denk ik eraan hoe ik toch zo dik ben geworden. De oorzaak is heel simpel: mijn eerste baantje heeft me aan een flink deel van deze buik geholpen. Aan het einde van mijn opleiding kreeg ik een auto en een baan. Ik ging aan het werk bij een bouwer van laboratoriumapparatuur. Ik kwam er te werken en het viel me wel op dat iedereen wat voller was. De oorzaak werd mij snel duidelijk. Sterker nog, ik ging zelf mee in het formaat van mijn collega's.

Ik sportte niet meer en bewoog alleen nog maar lichtjes op het werk. Ik werkte in de werkplaats en mocht achterin het magazijn de onderdelen opzoeken. Dat deed ik met een elektrisch wagentje. Zo bewoog ik nauwelijks. Ik zat in een stoel en schroefde moertjes op boutjes. Heel soms liep ik een stukje, maar het was weinig.

In de middagpauze gingen we altijd naar het fastfoodrestaurant. Dat was wel nieuw voor mij. Eerder was ik wel gewend aan fastfood, maar ik ging slechts één a twee keer per week naar een McDonald's of Burger King. Nu ging ik iedere dag tussen de middag naar een hamburgertent op de hoek van de straat. In die tijd dat ik begon te werken, woog ik een kilo of 80. Ik had een buikje, stevige kont en forse voorgevel. Met mijn 1 meter 72 was ik een stevige meid, mollig, misschien zelfs nog wat meer dan dat. Niet vergeleken met wat het zou worden.


De kilo's hoopten zich snel op zonder bewegen en met lunches waar ik twee dubbele cheeseburgers at, met een grote cola en een xl-portie friet. Van huis nam ik trouw een lunch mee. De grote middagmaaltijden in het fastfoodrestaurant kreeg ik van de baas dagelijks aangeboden.

Na twee maanden zat ik aan de drie dubbele cheeseburgers en een grote milkshake in de lunchpauze. Ik vond het wel een prettig gevoel om met een volle maag weer aan de slag te gaan. De lunch die ik van huis meenam, had ik vaak al rond 10 uur naar binnen gewerkt. Het werd ook steeds meer een gewoonte om op de terugweg naar huis nog even langs de Burgerking of McDonald's te rijden voor een losse hamburger of BigMac. Zo'n break voor het avondeten, vond ik heerlijk.

Ik merkte na een maand of vier dat ik wat aangekomen was. Als ik voor de spiegel stond, trok ik mijn buik wat in en kon ik de broek toch dichtkrijgen. Ik voerde in die tijd mijn middagmaaltijd op naar vier cheeseburgers. Vaak waren enkele met een extra plak ham belegd. Ik zat daar prima de hele dag, kreeg er lekker voor betaald en mijn betaalde bovendien die lekkere lunches. Ik nam het er goed van.

Een maand later besloot ik maar eens op de weegschaal te gaan staan. Ik kwam toevallig een openbare weegschaal tegen op het station. Ik was heel verbaasd om de uitslag te zien. Er stond 104 kilo op de weegschaal. Oké, ik had kleren aan, maar dan nog woog ik snel een kilo of 102. Dat betekende dat ik 22 kilo was aangekomen in vijf maanden. Dat was bijna een kilo in de week.

Ik was verbaasd en ging naar de kledingwinkel om nieuwe kleren te kopen. Ik kocht nieuwe stretchbroeken omdat ik mijn oude stretchbroeken met geen mogelijkheid meer over mijn heupen kreeg. Het zomerjurkje dat ik in die tijd droeg, kwam ook steeds hoger te zitten en toonde mijn dikke buik in vol ornaat.

Ik keek in de spiegel van die kledingwinkel nog eens goed naar mijzelf. Ik zag hoe enorm mijn buik geworden was. Mijn borsten lagen er zelfs op te rusten. Ook merkte ik dat mijn benen tegen elkaar aan schuurden bij het lopen. Er was een enorme hoeveelheid vet daar aangegroeid.

Na een halfjaar er gewerkt te hebben, liep mijn contract af bij het bedrijf in laboratoriumonderdelen. In die laatste maand was er nog een kilo of zes bijgekomen zodat ik nu op 112 kilo schoon aan de haak zat. Ik besloot om verder te studeren omdat ik niet veel genoegdoening uit mijn werk haalde. Ik had er weinig kennis en ervaring opgedaan. Toen ik wat later met mijn ex-vriend een avondje uitging vertelde ik over mijn werkervaring.

'Ik heb er weinig opgedaan', zei ik tegen hem. Hij was het niet met mij eens. 'Dat is niet helemaal waar. Misschien is het geen kennis en ervaring, maar je hebt heel wat anders opgedaan.' Hij pakte mij speels bij mijn grote lovehandle op mijn zij en schudde mijn buik heen en weer. Hij duwde daarna de vetmassa opzij en mijn buik schudde daarna nog flink heen en weer. Dat was een mooie ervaring.

Het baantje bezorgde mij dus een flink aantal nieuwe kilo's. Ik heb nooit meer zo'n baantje gevonden. Het werk heeft mij ongemerkt dikker gemaakt. Ik was mij er nauwelijks van bewust, want in die tijd hield ik er nog niet van om dik te zijn. Dat is pas later gekomen. Ik heb zelfs het vermoeden dat mijn voorliefde voor dik en aankomen begonnen is bij dit baantje en vooral de vele lunches die er genoot."