Praten over gewicht 43 – Diagnose obees

'Ik dacht dat ik helemaal niet in aanmerking kwam voor afslankpillen.'

In de rubriek Praten over gewicht schrijven vetliefhebbers over de gesprekken die ze hebben of horen met vrouwen over hun gewicht. Vandaag hoort een vetliefhebber hoe een flink gebouwde dame haar vriendin verteld over de diagnose in een kliniek: ze is obees.

Diagnose obees

Ik zat vanmorgen in de trein. Aan de andere kant van het gangpad zaten 2 vrouwen. Ze waren ergens eind 20, begin 30. De ene dame was slank. De andere was overduidelijk flink gebouwd. Haar jurk toonde royale welvingen. Haar benen waren flink en ik zag duidelijk een buikje in haar schoot liggen.

Kortom, het was het meisje waarvoor de vetliefhebber nog een keertje zijn hoofd omdraait als ze langsloopt. De meeste mensen zouden haar gewoon dik noemen. De vrouwen waren druk in gesprek over afvallen. De dikke vrouw vertelde dat ze nu afslankpillen gebruikte. Samen met een vriendin was ze naar een afslankkliniek geweest.

Ze omschreef haar vriendin als veel te dik. Waarschijnlijk bedoelde ze daarmee te zeggen dat die vriendin dikker was dan zij. De verpleegsters keurde en woog haar vriendin. Ze kreeg afslankpillen voorgeschreven. Daarna moest het meisje dat in de trein zat, eraan geloven. Ze vertelde het haar vriendin in de trein in geuren en kleuren:


'De verpleegster vroeg of ik ook op de weegschaal wilde plaatsnemen. Niet dat ik dacht in aanmerking te komen voor afslankpillen. Ik nam aan dat ze me woog vanwege bedrijfvoorschrift. Ik zei dat tegen haar. Ze keek me aan alsof ik haar voor de gek wilde houden. Daarom ging ik maar op de weegschaal staan om mijn gelijk te bewijzen.

Ik schrok me rot. Er stond 102 kilo op de weegschaal. De verpleegster beweerde dat die kilo's echt van mij waren. Volgens haar zat ik al in de categorie van mensen met ernstig overgewicht. Ik zou al tegen de grens van obesitas aanzitten. Ik kon het niet geloven. Natuurlijk wist ik dat ik maat 44 had maar dan heb je nog geen obesitas. Dan ben je echt te dik zoals mijn vriendin.

Nou ja, ik gaf ze uiteindelijk het voordeel van de twijfel. Veel van mijn kleren zitten namelijk best krap. En voor de sportschool heb ik geen tijd. Nu zit ik dus ook aan de afslankpillen. Een week al. En ik moet zeggen dat er maar weinig gebeurt. Volgens mij ben ik er juist dikker van geworden. De verpleegster beweerde dat het de eetlust verminderde. Maar daar merk ik weinig van.'

Ze liet haar dikke buik zien. Hij wees een flink eind naar voren. De diagnose obees zou ik niet geven, maar dik was ze zeker. Ik genoot van het beeld en vond het jammer dat de trein mijn bestemming naderde.