Praten over gewicht (29) – Foto als relikwie

'Mijn spiermassa is verandert in een vetmassa'
In de rubriek Praten over gewicht schrijven vetliefhebbers over de gesprekken die ze hebben of horen met vrouwen over hun gewicht. Dit keer gaat een vetliefhebber met zijn collega lunchen. Hij krijgt een bijzondere foto te zien.

Foto als relikwie


Hier een kort verhaal. Vandaag sprak ik een collega. Ze is ongeveer 1,60 meter lang en weegt waarschijnlijk rond de 85 kilo. Het is een prachtige meid. Ze heeft prachtige groene ogen. Zoals je begrijpt is ze behoorlijk fors.

We waren kort aan het overleggen wat de lunch zou zijn voor vandaag. Ik stelde voor om een pizza te halen of een broodje. Maar ze vertelde dat ze net aan een dieet begonnen was. Ook onderwierp ze zich aan een streng bewegingsprogramma. Ze was al 5 kilo kwijt.


Tegen mijn verwachting in, begon ze iets tegen mij te verklappen. 'Ik zou een stuk slanker moeten zijn, weet je.' 'O, ja?' zei ik. Onmiddellijk moest ik aan deze rubriek denken. Hier kon een mooi verhaal komen...

Aanvankelijk ging ze 5 tot 6 keer per week trainen om haar conditie op peil te houden. Ze was ook superfit en had veel spiermassa. Spieren wegen meer dan vet, overtuigde ze mij. Maar het was lastig om dit patroon vol te houden. Ze ging niet meer zo vaak naar de sportschool. Eerst liep het terug naar 4 of 5 keer per week en later werd het nog minder.

Trage stofwisseling

Ook gebeurde er iets met haar stofwisseling. Het werd allemaal wat trager. 'Heel mijn spiermassa is verandert in een vetmassa', beweerde ze. Bovendien begon ze eten als een dijker. Ze wist van geen ophouden, zoveel schoof ze naar binnen. 'Ik eet de hele dag', zei ze. Dat bleef niet zonder gevolgen. Ze was zeker een kilo of 10 a 15 aangekomen de laatste tijd.

De grootste kick was toen ze een foto van zichzelf tevoorschijn haalde. Het was een foto van haarzelf een jaar of 2 geleden. Ze vertelde me erbij dat ik het meisje op de foto niet zou herkennen. Ik geloofde dat niet. Het zou wel meevallen, beweerde ik.

Onherkenbaar

Ze had gelijk. Ik niet. Inderdaad herkende ik de jukbeenderen, de ogen en de neus. Het meisje op de foto was maar een magere afspiegeling van de dikke wangen en de flinke onderkin die ze nu bezat. Ik wist dat zij het moest zijn, maar ik zou haar niet zo herkend hebben.

Haar vriend moest een vetliefhebber zijn, dacht ik. Ze waren immers al een paar bij elkaar. Haar gewichtstoename ging hand in hand met haar relatie. Het was onmogelijk dat zij zoveel dikker geworden was en hij daar niet van wist. Hij moest er in elk geval geen enkel bezwaar tegen hebben dat ze wat voller was geworden.

25 kilo aangekomen

Ze onthulde me dat ze sinds die foto 25 kilo was aangekomen. Ik genoot van het idee. Hoe het kleine meisje van de foto groot was geworden. De foto droeg ze bij zich als een kostbare relikwie. Telkens keek ze ernaar om te zien wat er nu van haar geworden was.

'Ik heb thuis een paar dozen staan met kleren die ik niet meer aan kan. De halve kast hangt er vol mee', vertelde ze. 'Soms trek ik wat ouds aan en dan merk ik dat ik er echt niet meer in pas.' Ze probeerde zichzelf daarmee te motiveren om af te vallen. Zodat ze er wel weer in paste.

Ze was 30 jaar en had een comfortabel leven in een relatie. Ik betwijfelde of ze ooit dat streefgewicht ooit zou bereiken. Bovendien brak de pauze aan. We waren bij een lunchroom. Ze bestelde een pizza en at hem helemaal op.

Volgende week: verslaafd aan milkshakes

Een vetliefhebber ontmoet een sportief meisje in de kroeg. Hij heeft haar al een tijdje niet gezien en ziet dat ze is aangekomen. Dat komt omdat ze haar sportdrank heeft ingeruild voor milkshakes.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Moeder en dochter (1)

Snoepen - Moeder en dochter (2)

All inclusive - Moeder en dochter (15)