Praten over gewicht (16) – Jong en mooi dik
In de rubriek Praten over gewicht schrijven mannen met een voorkeur voor dikke vrouwen over de gesprekken die ze hebben met vrouwen over hun gewicht. Het is een heimelijk genoegen. Vandaag moet een docent van even in de 40 die op en saai afstudeerfeestje in gesprek raakt met een stevige en gezellige praatster.
Jaren geleden bezocht ik het afstudeerfeestje van een van mijn studentes, maar daar aangekomen bleek het gezelschap te bestaan uit allemaal meiden van de studentenvereniging, die het ene na het andere ritueel uitvoerden om de bul van hun clubgenootje te vieren. Ik stond er wat verloren bij, net als een meisje dat ook duidelijk buiten de studentengroep viel.
We waren een beetje tot elkaar veroordeeld, door die grote groep. Ze was ongeveer 178 groot, had bijzonder lang donker haar dat tot onderaan haar rug liep en mooie donkere ogen. Nadat ik het ijs had gebroken vertelde ze dat ze het jongere buurmeisje van de studente was en in de polder woonde bij haar moeder.
Uitvoerig vertelde ze me over collega's die vervelend tegen haar deden en haar baas die ondanks beloften haar niet wilde beoordelen en wat meer salaris wilde geven. Ze vertelde alles vol vuur en was diep beledigd over het gedrag op haar werk. Ik gaf haar wat adviezen.
Ze droeg een spijkerbroek met daarover heen een wijde bloes, die maar moeilijk kon verbergen dat ze een behoorlijke buik had. We stonden aan tafeltje, haar buik zat net onder de rand, alsof ze die wat verstopte. Ze moest tijdig weer terug naar huis, ik liep met haar mee naar de auto en bood haar aan nog een keer te praten over wat ze op haar werk kon doen.
Ze belde me al de dag erna en bleef dat vrijwel dagelijks doen. Eerst in de avond, later 's ochtends en 's middags onderweg naar en van haar werk, en ook nog wel 's avonds. Dat had ik, 42 inmiddels, niet verwacht van een 19-jarige. Na een paar weken stelde ze voor dat ze langs zou komen, op zaterdag. Ze belde me om half 8 's ochtends al, met de melding dat ze onderweg was, en om 9 uur parkeerde ze de auto voor mijn deur.
We dronken koffie, maar ze zat niet zo op haar praatstoel als anders. Als ze zat, kon ze haar mooie dikke buik niet verbergen, hoe goed ze ook haar best deed met wijde kleding: buik, bovenbenen, heupen, alles was ruim bemeten en vulde de hele stoel waarin ze zat.
"Ben je moe van het rijden?", vroeg ik. "Nee, ik wilde heel graag komen, als we praten voel ik me helemaal goed, maar nu ik hier zit is het weer net als anders. Ik schaam me voor mijn uiterlijk."
"Omdat je dik bent", maakte ik maar expliciet, want dat woord was tussen ons nog niet gevallen. Ze knikte. Ik stond op, pakte haar handen en trok haar omhoog. Ik deed mijn armen om haar heen. "Meid, je bent prachtig, fijn dat je er bent!". Het leek te werken, ze ontspande en gaf zelfs een voorzichtig kusje als dank.
Ik nam haar mee naar de slaapkamer, waar ze naar buiten ging kijken. Ik deed mijn armen om haar buik heen, streelde haar buik en merkte dat ze het aangenaam vond. Onder haar bloes voelde ik haar zachte rondingen en ging verder met strelen. Ze deed haar bloes uit, alles puilde over haar broek heen.
De broek leek mij oncomfortabel te zitten. Dat klopte, ze had hem speciaal aangetrokken zodat ik haar niet zo dik zou vinden. Ze deed hem uit, waardoor haar lichaam de vrijheid kreeg die het verdiende.
Ze was wit, durfde niet te zonnen. Haar grote buik, een prachtig wit strand bijna, splitste zich. Het onderste deel verborg haar slipje. Aan de achterkant zat het slipje helemaal tussen haar dikke billen. Ze had kleine borsten, maar daaronder begon het moois. Als ze liep, golfde haar buik prachtig heen en weer.
Ik was de eerste man die dit moois zag. En ze hoefde zich bij mij niet te schamen. Ze had heel wat te verduren, 19 jaar en 115 kilo, bij mij durfde ze voor het eerst op de weegschaal.
We zijn nooit verder gegaan dan strelen en het overwinnen van haar schaamte voor haar lichaam. Het prachtige lichaam. Ze kwam een paar maanden vrijwel elke zaterdag, en genoot van eten (op bed, lekker knoeien met een tompouce, een buik onder room), thee of koffie drinken of wat fris, kletsen en een enkele keer naar de markt gaan samen. Ze werd nagekeken. Als we iets zaten te eten fluisterden mensen. Anderen zeiden "zou je dat wel doen, je bent al zo dik".
Ik ging beseffen wat het betekende voor een jonge meid om dik te zijn. Hoewel ze later vertelde erg verliefd op me te zijn geweest, hield ons contact als vanzelf weer op. Ze was gegroeid, weerbaarder en trok zich niets meer aan van anderen, schaamde zich niet en verstopte haar lichaam niet achter wijde gewaden. Een paar maanden later kreeg ik een sms'je: “Ik heb een vriend! Leuk hè. Wilde het jou het eerste vertellen. Kusjes!"
Stuur je bijdrage naar de webmaster van deze site: mooidik@gmail.com
De rubriek Praten over dik verschijnt wekelijks op zondag.
Bekijk het overzicht van Praten over gewicht »
 |
| Alles puilde over haar broek heen. |
Jong en mooi dik
Jaren geleden bezocht ik het afstudeerfeestje van een van mijn studentes, maar daar aangekomen bleek het gezelschap te bestaan uit allemaal meiden van de studentenvereniging, die het ene na het andere ritueel uitvoerden om de bul van hun clubgenootje te vieren. Ik stond er wat verloren bij, net als een meisje dat ook duidelijk buiten de studentengroep viel.
We waren een beetje tot elkaar veroordeeld, door die grote groep. Ze was ongeveer 178 groot, had bijzonder lang donker haar dat tot onderaan haar rug liep en mooie donkere ogen. Nadat ik het ijs had gebroken vertelde ze dat ze het jongere buurmeisje van de studente was en in de polder woonde bij haar moeder.
Uitvoerig vertelde ze me over collega's die vervelend tegen haar deden en haar baas die ondanks beloften haar niet wilde beoordelen en wat meer salaris wilde geven. Ze vertelde alles vol vuur en was diep beledigd over het gedrag op haar werk. Ik gaf haar wat adviezen.
Ze droeg een spijkerbroek met daarover heen een wijde bloes, die maar moeilijk kon verbergen dat ze een behoorlijke buik had. We stonden aan tafeltje, haar buik zat net onder de rand, alsof ze die wat verstopte. Ze moest tijdig weer terug naar huis, ik liep met haar mee naar de auto en bood haar aan nog een keer te praten over wat ze op haar werk kon doen.
Ze belde me al de dag erna en bleef dat vrijwel dagelijks doen. Eerst in de avond, later 's ochtends en 's middags onderweg naar en van haar werk, en ook nog wel 's avonds. Dat had ik, 42 inmiddels, niet verwacht van een 19-jarige. Na een paar weken stelde ze voor dat ze langs zou komen, op zaterdag. Ze belde me om half 8 's ochtends al, met de melding dat ze onderweg was, en om 9 uur parkeerde ze de auto voor mijn deur.
We dronken koffie, maar ze zat niet zo op haar praatstoel als anders. Als ze zat, kon ze haar mooie dikke buik niet verbergen, hoe goed ze ook haar best deed met wijde kleding: buik, bovenbenen, heupen, alles was ruim bemeten en vulde de hele stoel waarin ze zat.
"Ben je moe van het rijden?", vroeg ik. "Nee, ik wilde heel graag komen, als we praten voel ik me helemaal goed, maar nu ik hier zit is het weer net als anders. Ik schaam me voor mijn uiterlijk."
"Omdat je dik bent", maakte ik maar expliciet, want dat woord was tussen ons nog niet gevallen. Ze knikte. Ik stond op, pakte haar handen en trok haar omhoog. Ik deed mijn armen om haar heen. "Meid, je bent prachtig, fijn dat je er bent!". Het leek te werken, ze ontspande en gaf zelfs een voorzichtig kusje als dank.
Ik nam haar mee naar de slaapkamer, waar ze naar buiten ging kijken. Ik deed mijn armen om haar buik heen, streelde haar buik en merkte dat ze het aangenaam vond. Onder haar bloes voelde ik haar zachte rondingen en ging verder met strelen. Ze deed haar bloes uit, alles puilde over haar broek heen.
De broek leek mij oncomfortabel te zitten. Dat klopte, ze had hem speciaal aangetrokken zodat ik haar niet zo dik zou vinden. Ze deed hem uit, waardoor haar lichaam de vrijheid kreeg die het verdiende.
Ze was wit, durfde niet te zonnen. Haar grote buik, een prachtig wit strand bijna, splitste zich. Het onderste deel verborg haar slipje. Aan de achterkant zat het slipje helemaal tussen haar dikke billen. Ze had kleine borsten, maar daaronder begon het moois. Als ze liep, golfde haar buik prachtig heen en weer.
Ik was de eerste man die dit moois zag. En ze hoefde zich bij mij niet te schamen. Ze had heel wat te verduren, 19 jaar en 115 kilo, bij mij durfde ze voor het eerst op de weegschaal.
We zijn nooit verder gegaan dan strelen en het overwinnen van haar schaamte voor haar lichaam. Het prachtige lichaam. Ze kwam een paar maanden vrijwel elke zaterdag, en genoot van eten (op bed, lekker knoeien met een tompouce, een buik onder room), thee of koffie drinken of wat fris, kletsen en een enkele keer naar de markt gaan samen. Ze werd nagekeken. Als we iets zaten te eten fluisterden mensen. Anderen zeiden "zou je dat wel doen, je bent al zo dik".
Ik ging beseffen wat het betekende voor een jonge meid om dik te zijn. Hoewel ze later vertelde erg verliefd op me te zijn geweest, hield ons contact als vanzelf weer op. Ze was gegroeid, weerbaarder en trok zich niets meer aan van anderen, schaamde zich niet en verstopte haar lichaam niet achter wijde gewaden. Een paar maanden later kreeg ik een sms'je: “Ik heb een vriend! Leuk hè. Wilde het jou het eerste vertellen. Kusjes!"
Ingezonden bijdrage
Deze prachtige bijdrage is ingezonden door een vetliefhebber. Veel dank ervoor. Wil je ook je verhaal kwijt op mooidik? We staan altijd open voor mooie nieuwe verhalen over dikke vrouwen en de liefde voor dikke vrouwen.Stuur je bijdrage naar de webmaster van deze site: mooidik@gmail.com
Volgende week:
Volgende week vertelt een vetliefhebber over een meisje die dik is. Ze hebben samen een heel gezellige avond en spelen met vrienden een gezelschapsspel. Als ze verliest, ontdekt de vetliefhebber waar haar overgewicht vandaan komt.De rubriek Praten over dik verschijnt wekelijks op zondag.
Bekijk het overzicht van Praten over gewicht »
Reacties
Een reactie posten